헬라어 문장 내 검색 Language

ἕξισ δὲ λέγεται ἕνα μὲν τρόπον οἱο͂ν ἐνέργειά τισ τοῦ ἔχοντοσ καὶ ἐχομένου, ὥσπερ πρᾶξίσ τισ ἢ κίνησισ ὅταν γὰρ τὸ μὲν ποιῇ τὸ δὲ ποιῆται, ἔστι ποίησισ μεταξύ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 208:1)
ταύτην μὲν οὖν φανερὸν ὅτι οὐκ ἐνδέχεται ἔχειν ἕξιν εἰσ ἄπειρον γὰρ βαδιεῖται, εἰ τοῦ ἐχομένου ἔσται ἔχειν τὴν ἕξιν, ἄλλον δὲ τρόπον ἕξισ λέγεται διάθεσισ καθ’ ἣν ἢ εὖ ἢ κακῶσ διάκειται τὸ διακείμενον, καὶ ἢ καθ’ αὑτὸ ἢ πρὸσ ἄλλο, οἱο͂ν ἡ ὑγίεια ἕξισ τισ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 210:1)
"ἀβροχία τ’ ἐπ’ αὐτοῦ ἐγένετο ἀπὸ τοῦ Ὑπερβερεταίου μηνὸσ ἑώσ τοῦ ἐχομένου ἔτουσ Ὑπερβερεταίου, ἱκετείαν δ’ αὐτοῦ ποιησαμένου κεραυνοὺσ ἱκανοὺσ βεβληκέναι.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 8 405:2)
νυνὶ δὲ τοῦ μὲν αὐτῶν ἀπολομένου, τοῦ δὲ τῆσ μὲν αὐτῆσ ἐχομένου προφάσιοσ οὐκ ἐθελήσαντοσ δὲ ἀποθνήσκειν, ἀναγκαίωσ σφι ἔχειν μηνῖσαι μεγάλωσ Ἀριστοδήμῳ.
(헤로도토스, The Histories, book 7, chapter 229 3:2)
τότε δὲ ἐχομένου Θησέωσ στρατεύουσιν ἐσ Ἄφιδναν οἱ Τυνδάρεω παῖδεσ καὶ τήν τε Ἄφιδναν αἱροῦσι καὶ Μενεσθέα ἐπὶ βασιλείᾳ κατήγαγον·
(파우사니아스, Description of Greece, Ἀττικά, chapter 17 8:4)
ἐμοὶ δὲ οὗτοσ ὁ Κναγεὺσ ἄλλωσ ἀφικέσθαι πωσ ἐσ Κρήτην φαίνεται καὶ οὐχ ὡσ οἱ Λακεδαιμόνιοί φασιν, ἐπεὶ μηδὲ γενέσθαι δοκῶ πρὸσ Ἀφίδνῃ μάχην Θησέωσ τε ἐν Θεσπρώτοισ ἐχομένου καὶ Ἀθηναίων οὐχ ὁμονοούντων ἀλλὰ ἐσ Μενεσθέα ῥεπόντων μᾶλλον ταῖσ εὐνοίαισ.
(파우사니아스, Description of Greece, Λακωνικά, chapter 18 8:1)
ἀλλ’ οἱο͂ν εἴ τισ ἰατρὸσ ὤν, περιπλευμονίᾳ τοῦ ὑέοσ ἐχομένου ἢ ἄλλου τινὸσ καὶ δεομένου πιεῖν ἢ φαγεῖν δοῦναι, μὴ κάμπτοιτο ἀλλὰ καρτεροῖ;
(플라톤, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, Λάχης 87:5)
" οὐ γὰρ ἔχει ἔρωτα Ἄρησ, ἀλλ’ Ἔρωσ Ἄρη ‐ Ἀφροδίτησ, ὡσ λόγοσ ‐ κρείττων δὲ ὁ ἔχων τοῦ ἐχομένου·
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Συμποσίον 203:1)
ἐπεὶ δὲ Καίσαροσ αὑτοῦ μὲν ἐμπεφυκότοσ τοῖσ στρατεύμασιν ἐν Γαλατίᾳ καὶ τῶν ὅπλων ἐχομένου, δώροισ δὲ καὶ χρήμασι καὶ φίλοισ μάλιστα πρὸσ τὴν ἐν τῇ πόλει χρωμένου δύναμιν, ἤδη μὲν αἱ Κάτωνοσ προαγορεύσεισ ἀνέφερον τὸν Πομπήϊον ἐκ πολλῆσ ἤδη τῆσ πρόσθεν ἀπιστίασ ὀνειροπολοῦντα τὸ δεινόν, ἔτι δὲ ἦν ὄκνου καὶ μελλήσεωσ ἀτόλμου πρὸσ τὸ κωλύειν καὶ ἐπιχειρεῖν ὑπόπλεωσ, ὡρ́μησεν ὁ Κάτων ὑπατείαν παραγγέλλειν ὡσ ἀφαιρησόμενοσ εὐθὺσ τὰ ὅπλα τοῦ Καίσαροσ ἢ τὴν ἐπιβουλὴν ἐξελέγξων.
(플루타르코스, Cato the Younger, chapter 49 1:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION