헬라어 문장 내 검색 Language

πάλαισμ’ ἄφυκτον τοῖσ ἐναντίοισ ἔχοισ, σωτήριόν τε καὶ δορὸσ νικηφόρον.
(아이스킬로스, 에우메니데스, episode 14:2)
λέγοισ ἄν, εἴ τι τῶνδ’ ἔχοισ ὑπέρτερον.
(아이스킬로스, Libation Bearers, episode 2:5)
οὔτ’ αἰετοῦ γένεθλ’ ἀποφθείρασ, πάλιν πέμπειν ἔχοισ ἂν σήματ’ εὐπιθῆ βροτοῖσ·
(아이스킬로스, Libation Bearers, episode 11:20)
τοιαῦτά τἂν γυναιξὶ συνναίων ἔχοισ.
(아이스킬로스, 테바이를 공격한 일곱 장수, episode6)
εἰ δέ κεν αὖθι ναιετάειν ἐθέλοισ, καί τοι ἅδοι, ἦ τ’ ἂν ἔπειτα πατρὸσ ἐμεῖο Θόαντοσ ἔχοισ γέρασ·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 1 14:41)
ἔμφασιν δέ σοι καὶ ἐρωτήσεισ ποιήσουσιν, ὡσ ἐν τῷ πρὸσ Βοιωτὸν περὶ τοῦ ὀνόματοσ, εἰ δέ τισ ἔροιτό σε, ὦ Βοιωτέ, πόθεν νῦν Ἀκαμαντίδοσ φυλῆσ γέγονασ καὶ τὸν δῆμον Θορίκιοσ καὶ υἱὸσ Μαντιθέου, οὐδὲν ἄλλο ἂν ἔχοισ εἰπεῖν πλὴν ὅτι κἀμὲ ζῶν ἐποιήσατο Μαντίθεοσ;
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ ἐμφάσεωσ. 6:1)
οὐκ ἔχοισ ἂν εἰπεῖν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 81:6)
κἀκείνουσ πλὴν ὅσον οὐ δαίμονασ, ἀλλὰ δαιμονίουσ καλῶν, θαρρούντωσ ἂν ἔχοισ λέγειν, ὑποχθονίουσ τινὰσ φύλακασ καὶ σωτῆρασ τῶν Ἑλλήνων, ἀλεξικάκουσ καὶ πάντα ἀγαθοὺσ, καὶ ῥύεσθαί γε τὴν χώραν οὐ χεῖρον ἢ τὸν ἐν Κολωνῷ κείμενον Οἰδίπουν, ἢ εἴ τισ ἄλλοθί που τῆσ χώρασ ἐν καιρῷ τοῖσ ζῶσι κεῖσθαι πεπίστευται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 56:10)
ἃ γὰρ ἂν αἰσχρὰ φαίησ ἐπ’ ἀνθρώπων εἶναι, ταῦτ’ οὐκ ἂν ἔχοισ εἰπεῖν μὴ οὐ πολὺ τοῦ γε θεοῖσ πρέπειν ἀπέχειν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 12:1)
καὶ ὧν χάριν ἂν τοῖσ θεοῖσ ἔχοισ, ταῦθ’ ἡμῖν ἐμέμψω;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 37:12)
ἀλλ’ οὐκ ἂν εἰπεῖν ἔχοισ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 13:4)
καὶ μὴν οὐδ’ ἐκεῖνό γ’ ἂν ἔχοισ εἰπεῖν, ὡσ ἄρα τῶν εὑρομένων τὰσ δωρεὰσ οἱ μὲν φαῦλοί τινεσ ὄντεσ, οἱ δὲ μικρὰ ἄττα εὖ πεποιηκότεσ τὴν πόλιν, μειζόνων ἢ προσῆκεν ἠξίωνται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 83:1)
μηδὲν γὰρ ἔχων ἐξ οὐδενὸσ ἂν ἔχοισ συνάγειν.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 22 4:2)
ἀλλ’ οὐκ ἂν ἔτ’ ἔχοισ·
(아리스토파네스, Thesmophoriazusae, Lyric-Scene, epirrheme14)
"περὶ δὲ τῶν Ἀβυδηνῶνι Ἀντιφῶν ἐν τῷ κατὰ Ἀλκιβιάδου λοιδορίασ γράφει οὕτωσ ι ἐπειδὴ ἐδοκιμάσθησ ὑπὸ τῶν ἐπιτρόπων, παραλαβὼν παρ’ αὐτῶν τὰ σαυτοῦ χρήματα ᾤχου ἀποπλέων εἰσ Ἄβυδον, οὔτε χρέοσ ’ἴδιον σαυτοῦ πραξόμενοσ οὐδὲν οὔτε προξενίασ οὐδεμιᾶσ ἕνεκεν, ἀλλὰ τῇ σαυτοῦ παρανομίᾳ καὶ ἀκολασίᾳ τῆσ γνώμησ ὁμοίουσ ἔργων τρόπουσ μαθησόμενοσ παρὰ τῶν ἐν Ἀβύδῳ γυναικῶν, ὅπωσ ἐν τῷ ἐπιλοίπῳ βίῳ ἔχοισ χρῆσθαι αὐτοῖσ, ἀπώλοντο δὲ καὶ Μάγνητεσ οἱ πρὸσ τῷ Μαιάνδρῳ διὰ τὸ πλέον ἀνεθῆναι, ὥσ φησι Καλλῖνοσ ἐν τοῖσ Ἐλεγείοισ καὶ Ἀρχίλοχοσ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 20 1:68)

SEARCH

MENU NAVIGATION