헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἠρέμει δὲ οὐδὲν τοῦ σώματοσ οὐδὲ μικρόν τι παρήλλαττε τοῦ κατὰ φύσιν, ἀλλ’ ἦν ἐπὶ πλεῖστον ἡ κίνησισ καὶ ἡ τῶν ὀδυνῶν κατάτασισ ἄρρητοσ, οὔτε σιωπᾶν ἐῶσα καὶ πρὸσ τὴν φωνὴν ἔτι μεῖζον ἀπαντῶσα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι γ# 5:9)
καίτοι εἴ γε τοὺσ ἐχθροὺσ καὶ οὓσ καθ’ ὑπερβολὴν μισεῖ τισ ἐατέον ἦν ἀδικοῦντασ, καὶ ἡ ῥητορικὴ φαῦλον καὶ ἄχρηστον ἡ δίκην ποιοῦσα παρ’ αὐτῶν εἶναι λαμβάνειν καὶ μὴ ἐῶσα προχωρεῖν ὡσ ἐπὶ πλεῖστον, χρῆν δήπουθεν αὐτὸν μάλιστα μὲν διακωλύειν τὸν Δίωνα, ἑταῖρόν γε αὐτοῦ καὶ μαθητὴν ὄντα, καὶ ὑπομιμνήσκειν ὧν ποτ’ ἤκουσεν, εἴπερ ἤκουσεν, εἰ δὲ μὴ, τότε ἐπὶ τῶν ἔργων διδάσκειν ὅτι χρὴ φέρειν σιγῇ καὶ σκοπεῖν ὅπωσ μὴ μόνον αὐτὸσ στερήσεται τῆσ πατρίδοσ καὶ τῶν αὑτοῦ ὑπὸ Διονυσίου, ἀλλὰ καὶ ἄλλοι πολλοὶ καὶ ταῦτα καὶ τοιαῦθ’ ἕτερα πείσονται διὰ τέλουσ καὶ μὴ διαλείψει πάντασ ἀνθρώπουσ ἀδικῶν Διονύσιοσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 70:1)
τε μέγιστον γενέσθαι τὴν ἰδίαν ἑκάστῳ πίστιν καὶ μαρτυρίασ συμπάσησ ἰσχυροτάτην, καὶ ὁπότε ὑπὲρ ἀμαρτύρου συναλλάγματοσ ἀμφίλογόν τι γένοιτο ἑνὶ πρὸσ ἕνα, ἡ διαιροῦσα τὸ νεῖκοσ καὶ προσωτέρω χωρεῖν οὐκ ἐῶσα τὰσ φιλονεικίασ ἡ θατέρου τῶν διαδικαζομένων αὐτῶν πίστισ ἦν, αἵ τε ἀρχαὶ καὶ τὰ δικαστήρια τὰ πλεῖστα τῶν ἀμφισβητημάτων τοῖσ ἐκ τῆσ πίστεωσ ὁρ́κοισ διῄτων.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 75 5:1)
σὺ ὦν ἐμοί, καὶ γὰρ περὶ τῆσ ναυμαχίησ εὖ συνεβούλευσασ τῆσ γενομένησ οὐκ ἐῶσα ποιέεσθαι, νῦν τε συμβούλευσον ὁκότερα ποιέων ἐπιτύχω εὖ βουλευσάμενοσ.
(헤로도토스, The Histories, book 8, chapter 101 5:1)
πολλάκισ δὲ καὶ διὰ μέσησ τῆσ πομπῆσ μετέβαλε τὰ ἐνίων σχήματα οὐκ ἐῶσα εἰσ τέλοσ διαπομπεῦσαι ὡσ ἐτάχθησαν, ἀλλὰ μεταμφιέσασα τὸν μὲν Κροῖσον ἠνάγκασε τὴν τοῦ οἰκέτου καὶ αἰχμαλώτου σκευὴν ἀναλαβεῖν, τὸν δὲ Μαιάνδριον τέωσ ἐν τοῖσ οἰκέταισ πομπεύοντα τὴν τοῦ Πολυκράτουσ τυραννίδα μετενέδυσε.
(루키아노스, Necyomantia, (no name) 16:4)
εἶτα ἑώρων γύναιόν τι οὐχ ἁπλοϊκόν, εἰ καὶ ὅτι μάλιστα εἰσ τὸ ἀφελὲσ καὶ ἀκόσμητον ἑαυτὴν ἐπερρύθμιζεν, ἀλλὰ κατεφάνη μοι αὐτίκα οὐδὲ τὸ ἄνετον δοκοῦν τῆσ κόμησ ἀκαλλώπιστον ἐῶσα οὐδὲ τοῦ ἱματίου τὴν ἀναβολὴν ἀνεπιτηδεύτωσ περιστέλλουσα·
(루키아노스, Piscator, (no name) 12:2)
λογίζεται δέ γέ που τότε κάλλιστα, ὅταν αὐτὴν τούτων μηδὲν παραλυπῇ, μήτε ἀκοὴ μήτε ὄψισ μήτε ἀλγηδὼν μηδέ τισ ἡδονή, ἀλλ’ ὅτι μάλιστα αὐτὴ καθ’ αὑτὴν γίγνηται ἐῶσα χαίρειν τὸ σῶμα, καὶ καθ’ ὅσον δύναται μὴ κοινωνοῦσα αὐτῷ μηδ’ ἁπτομένη ὀρέγηται τοῦ ὄντοσ.
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Φαίδων 105:1)
αὕτη μὲν τοίνυν, ἣν λέγω, μία κείσθω διακωλύουσα αἰτία τοῦ μήτε ἄλλο καλὸν μήτε τὰ πρὸσ τὸν πόλεμον ἱκανῶσ ἐῶσα ἀσκεῖν τὰσ πόλεισ, ἀλλ’ ἐμπόρουσ τε καὶ ναυκλήρουσ καὶ διακόνουσ πάντωσ τοὺσ φύσει κοσμίουσ τῶν ἀνθρώπων ἀπεργαζομένη, τοὺσ δὲ ἀνδρείουσ λῃστὰσ καὶ τοιχωρύχουσ καὶ ἱεροσύλουσ καὶ πολεμικοὺσ καὶ τυραννικοὺσ ποιοῦσα, καὶ μάλ’ ἐνίοτε οὐκ ἀφυεῖσ ὄντασ, δυστυχοῦντάσ γε μήν.
(플라톤, Laws, book 8 23:3)
οὐκ ἀμαθὴσ οὐδ’ ἀπαίδευτοσ, αὐτομαθὴσ δέ τισ μᾶλλον οὖσα καὶ ἀπροσδεήσ, οὐ δι’ ἀσθένειαν ἀλλὰ ῥώμῃ καὶ τελειότητι τῆσ κατὰ φύσιν ἀρετῆσ, χαίρειν ἐῶσα τὸν παρ’ ἑτέρων διὰ μαθήσεωσ τοῦ φρονεῖν συνερανισμόν.
(플루타르코스, Bruta animalia ratione uti, chapter, section 9 8:1)
ἡ δὲ μηθὲν ἐῶσα τῶν μεγάλων εὐτυχημάτων ἄκρατον εἰσ ἡδονὴν καὶ καθαρόν, ἀλλὰ μείξει κακῶν καὶ ἀγαθῶν ποικίλλουσα τὸν ἀνθρώπινον βίον ἢ τύχη τισ ἢ νέμεσισ ἢ πραγμάτων ἀναγκαία φύσισ οὐ πολλαῖσ ὕστερον ἡμέραισ ἐπήγαγε τῷ Μαρίῳ τὴν περὶ Κάτλου τοῦ συνάρχοντοσ ἀγγελίαν, ὥσπερ ἐν εὐδίᾳ καὶ γαλήνῃ νέφοσ, αὖθισ ἕτερον φόβον καὶ χειμῶνα τῇ Ῥώμῃ περιστήσασα.
(플루타르코스, Caius Marius, chapter 23 1:1)
κατ’ Ἐμπεδοκλέα τοιαύτην γὰρ ἡ φιλία βούλεται ποιεῖν ἑνότητα καὶ σύμπηξιν, ἡ δὲ πολυφιλία διίστησι καὶ ἀποσπᾷ καὶ ἀποστρέφει, τῷ μετακαλεῖν καὶ μεταφέρειν ἄλλοτε πρὸσ ἄλλον οὐκ ἐῶσα κρᾶσιν οὐδὲ κόλλησιν εὐνοίασ ἐν τῇ συνηθείᾳ περιχυθείσῃ καὶ παγείσῃ γενέσθαι.
(플루타르코스, De amicorum multitudine, chapter, section 5 5:1)
ἡ δὲ σελήνη κἂν ὅλον ποτὲ κρύψῃ τὸν ἣλιον, οὐκ ἔχει χρόνον οὐδὲ πλάτοσ ἡ ἔκλειψισ, ἀλλὰ περιφαίνεταί τισ αὐγὴ περὶ τὴν ἴτυν, οὐκ ἐῶσα βαθεῖαν γενέσθαι τὴν σκιὰν καὶ ἄκρατον.
(플루타르코스, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 19 10:2)
"τούτων ἐχόντων, εἰκότωσ ἡ τῶν ἀμυγδαλῶν πικρότησ βοηθεῖ πρὸσ τὸν ἄκρατον, ἀναξηραίνουσα τοῦ σώματοσ τὰ ἐντὸσ καὶ οὐκ ἐῶσα πίμπλασθαι τὰσ φλέβασ, ὧν διατάσει φασὶ καὶ ταραχῇ συμβαίνει τὸ μεθύειν.
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 1, Περὶ τῆσ Ἀλεξάνδρου πολυποσίασ. 23:1)
ἢ τοὐναντίον, οἰκεῖόσ ἐστι τῆσ σταφυλῆσ χυμὸσ ὁ γλυκύσ, διὸ καὶ πεπαίνεσθαι λέγεται τὸ γλυκὺ κιρνώμενον ἡ δὲ ψυχρότησ οὐκ ἐῶσα διαπνεῖν ἀλλὰ συνέχουσα τὸ θερμόν, τὴν γλυκύτητα διατηρεῖ τοῦ γλεύκουσ;
(플루타르코스, Quaestiones Naturales, chapter 27 1:1)
καὶ γὰρ εἰ μὴ γένοιντο παῖδεσ, ἀλλὰ τιμή τισ ἀνδρὸσ αὕτη πρὸσ σώφρονα γυναῖκα, καὶ φιλοφροσύνη πολλὰ τῶν συλλεγομένων ἑκάστοτε δυσχερῶν ἀφαιροῦσα, καὶ ταῖσ διαφοραῖσ οὐκ ἐῶσα παντάπασιν ἀποστραφῆναι.
(플루타르코스, Σόλων, chapter 20 3:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION