헬라어 문장 내 검색 Language

οἳ δὲ ἄνακτι εὔχονται, δίφρον δὲ θεοῦ τότε μοῖρα φυλάσσει.
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἀπόλλωνα [Δήλιον], [Εἲσ Ἀπόλλωνα Πύθιον] 5:7)
αἱ δὲ ἐν Δαυλίᾳ τῆσ Φωκίδοσ γινόμεναι περικατάληπτοι θεοῖσ εὔχονται ἀπορνεωθῆναι, καὶ Πρόκνη μὲν γίνεται ἀηδών, Φιλομήλα δὲ χελιδών·
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 3, chapter 14 8:9)
παραδείγματά τε ἐμφανῆ πᾶσι τούτων ποιήσαντεσ, ὥστε ἅπαντασ μὲν ἀργίαν συμφορὰν ἡγεῖσθαι, τὰσ δὲ πράξεισ ἀφορμὰσ ὧν εὔχονται νομίζειν, καὶ κατὰ μὲν τῶν πολεμίων ὁμοφρονεῖν, πρὸσ δὲ ἀλλήλουσ ὑπὲρ τοῦ πρόσθεν ἀγωνίζεσθαι διὰ βίου, μόνουσ δὲ ἀνθρώπων εὔχεσθαι εὑρεῖν πολεμίουσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 24:8)
διὸ οἱ ὀψοφάγοι οὐκ εὔχονται τὴν γλῶτταν ἔχειν μακρὰν ἀλλὰ τὸν φάρυγγα γεράνου, ὥσπερ Φιλόξενοσ ὁ Ἐρύξιδοσ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 68:1)
οἱ δ’ ἄνθρωποι ταῦτα εὔχονται καὶ διώκουσιν·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 5 10:2)
καὶ νὴ Δί’ εὔχονταί γε πλουτεῖν ἄντικρυσ.
(아리스토파네스, Plutus, Prologue 3:30)
τοῖσ δὲ κυνικοῖσ τοῦτο παρακελεύομαι σιωπᾶν κεχορτασμένοισ ἀφειδῶσ, πλὴν εἰ μὴ καὶ τῶν σιαγόνων καὶ τῶν κεφαλῶν κατατρῶξαι βούλονται καὶ τὰ ὀστᾶ, ὧν οὐδεὶσ φθόνοσ αὐτοῖσ ἀπολαύειν ὡσ κυσί τοῦτο γάρ εἰσι καὶ εὔχονται καλεῖσθαι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 50 2:3)
μαρτύρομαι τὰσ σεμνὰσ θεάσ, ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, καὶ τὸν τόπον ὃν ἐκεῖναι κατέχουσι, καὶ τοὺσ ἡρ́ωασ τοὺσ ἐγχωρίουσ, καὶ τὴν Ἀθηνᾶν τὴν Πολιάδα καὶ τοὺσ ἄλλουσ θεοὺσ οἳ τὴν χώραν καὶ τὴν πόλιν ἡμῶν εἰλήχασιν, ὅτι τοῦ δήμου παραδεδωκότοσ ὑμῖν τιμωρήσασθαι τὸν εἰληφότα τι τῶνκατὰ τῆσ πατρίδοσ, τὸν λελυμασμένον καὶ ἐφθαρκότα τὴν τῆσ πόλεωσ εὐδαιμονίαν, τὸν περικεχαρακωμένην προδεδωκότα τὴν πατρίδα ταῖσ αὑτοῦ συμβουλίαισ, [ὃν] οἱ μὲν ἐχθροὶ καὶ κακόνοι τῇ πόλει ζῆν ἂν βούλοιντο, συμφορὰν ἡγούμενοι τῆσ πόλεωσ εἶναι, ὅσοι δὲ εὖνοι τοῖσ ὑμετέροισ πράγμασι, καὶ μεταπεσούσησ τῆσ τύχησ ἐλπίζουσιν ἐπὶ τὸ βέλτιον ἂν τὰ τῆσ πόλεωσ πράγματ’ ἐλθεῖν, τὴν ἀξίαν δίκην δόντα τῶν πεπραγμένων ἀπολωλέναι βούλονται, καὶ ταῦτ’ εὔχονται τοῖσ θεοῖσ·
(디나르코스, 연설, Κατὰ Δημοσθένους 78:1)
ἀποθανόντα δὲ πάντων σσσμάλιστα τιμῶσι καὶ θεὸν νομίζουσι καί φασιν Ἥβῃ συνοικεῖν, καὶ τούτῳ πάντεσ εὔχονται, ὅπωσ αὐτοὶ μὴ ἔσονται ἄθλιοι, τῷ πλεῖστα ἀθλήσαντι.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΔΙΟΓΕΝΗΣ ἢ περὶ ΑΡΕΤΗΣ. 34:3)
καίτοι τὰ μὲν τείχη διὰ τὴν εἰρήνην καὶ τὴν δουλείαν ἐᾶται παρ’ αὐτοῖσ, ὧν τὸ μὲν ἅπαντεσ εὔχονται, τὴν εἰρήνην, τὸ δὲ λοιπὸν οὐκ ἔστι κακίασ σημεῖον·
(디오, 크리소토모스, 연설, ΡΟΔΙΑΚΟΣ. 164:2)
ὥσπερ οἱ χρηστοὶ πατέρεσ τοῖσ παισὶν ἃ μὲν δύνανται παραινοῦσιν, ἃ δ̓ ἄν ἂν μὴ πείθωσιν, εὔχονται τοῖσ θεοῖσ ὑπὲρ αὐτῶν.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΟΜΟΝΟΙΑΣ ΕΝ ΝΙΚΑΙΑΙ ΠΕΠΑΥΜΕΝΗΣ ΤΗΣ ΣΤΑΣΕΩΣ. 14:4)
ἀλλ̓ ἵνα, ἐάν ποτε γένηται καιρὸσ οἱο͂ν εὔχονταί τινεσ, ὅμοιοσ τῷ πρότερον, οἱο͂σ οὐκ ἔσται·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΕΝ ΤΗΙ ΠΑΤΡΙΔΙ. 12:2)
καὶ τοῦτο γνοίη ἄν τισ ἐπιστήσασ τοῖσ ἐν ταῖσ Εὐριπίδου Φοινίσσαισ στίχοισ, ἐν οἷσ οἱ περὶ τὸν Πολυνείκην εὔχονται τοῖσ θεοῖσ, ὧν ἡ ἀρχὴ βλέψασ ἐσ Ἄργοσ, ἑώσ εἰσ στέρν’ ἀδελφοῦ τῆσδ’ ἀπ’ ὠλένησ βαλεῖν.
(디오도로스 시켈로스, Library, fragmenta libri x, chapter 7 33:3)
ἀλλ’ ἐν μὲν τοῖσ Καίσαροσ μονομάχοισ εἰσί τινεσ οἱ ἀγανακτοῦντεσ ὅτι οὐδεὶσ αὐτοὺσ προάγει οὐδὲ ζευγνύει καὶ εὔχονται τῷ θεῷ καὶ προσέρχονται τοῖσ ἐπιτρόποισ δεόμενοι μονομαχῆσαι, ἐξ ὑμῶν δ’ οὐδεὶσ φανήσεται τοιοῦτοσ;
(에픽테토스, Works, book 1, Περὶ εὐσταθείασ. 37:1)
καὶ εὔχονται εὐχὰσ τοιάσδε.
(에픽테토스, Works, book 2, Περὶ φιλίασ. 14:6)

SEARCH

MENU NAVIGATION