헬라어 문장 내 검색 Language

οὐκ ἀξιούσησ ἔργον ἀνόσιον εἰσ εὐτυχὲσ κατασκῆψαι τέλοσ μηνυταὶ γίνονται τοῖσ πολεμίοισ τοῦ δόλου.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 6 7:1)
μαντεύομαι δὲ καλοῖσ ἐγχειρήμασιν εὐτυχὲσ ἀκολουθήσειν τέλοσ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 83 8:1)
καὶ ὁ Ποστόμιοσ ἐπαινέσασ τὸ πρόθυμον αὐτῶν καὶ τοῖσ θεοῖσ εὐξάμενοσ, ἐὰν εὐτυχὲσ καὶ καλὸν τέλοσ ἀκολουθήσῃ τῇ μάχῃ, θυσίασ τε μεγάλασ ἀπὸ πολλῶν ἐπιτελέσειν χρημάτων καὶ ἀγῶνασ καταστήσεσθαι πολυτελεῖσ, οὓσ ἄξει ὁ Ῥωμαίων δῆμοσ ἀνὰ πᾶν ἔτοσ, ἀπέλυσεν ἐπὶ τὰσ τάξεισ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 10 1:3)
οὐδενὸσ οὕτω δεῖ τοῖσ μέλλουσιν εὐτυχὲσ ἕξειν τὸ τῶν ἀγώνων τέλοσ, ὡσ στρατηγῶν ἀγαθῶν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 64 1:2)
ἐὰν δὲ προπηλακίσῃσ τὴν σεαυτοῦ μητέρα καὶ ἄτιμον ἀπολύσῃσ, ὅ τι μὲν αὐτῷ σοι συμβήσεται διὰ ταῦτα παθεῖν, οὐκ ἔχω λέγειν, μαντεύομαι δ’ οὐδὲν εὐτυχέσ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 53 1:1)
νῦν δὲ πλειόνων ὀρεγόμενοσ στάσιν οὐ μικρὰν ἤγειρεν, ἐξ ἧσ οὐκ εὐτυχὲσ τὸ τέλοσ αὐτῷ συνέβη.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 69 7:2)
ἐν δὲ τῷ μεταξὺ τούτου χρόνῳ καὶ ὁ κατὰ τῶν Λατίνων πόλεμοσ, ὃν ἐπῆγον αὐτοῖσ Αἰκανοί τε καὶ Οὐολοῦσκοι τέλοσ εὐτυχὲσ ἔσχε·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 9, chapter 35 11:1)
ἄλλοσ’ ἀποτροπὰ κακῶν γένοιτο, τὸ δὲ σὸν εὐτυχέσ.
(에우리피데스, Helen, episode, lyric12)
ὦ θεοί, γενέσθω δή ποτ’ εὐτυχὲσ γένοσ τὸ Ταντάλειον καὶ μεταστήτω κακῶν.
(에우리피데스, Helen, episode, dialogue 4:25)
τὸ δ’ ἄθλιον κεῖν’ εὐτυχὲσ τάχ’ ἂν πέσοι.
(에우리피데스, Helen, episode, dialogue 18:14)
ἓν δ’ ἂν εὐτυχὲσ μόλισ ποτ’ ἐξεύροι τισ ἀνθρώπων βίῳ.
(에우리피데스, Ion, episode 3:27)
τὸ φροίμιον μὲν τῶν λόγων οὐκ εὐτυχέσ.
(에우리피데스, Ion, episode23)
ὡσ ἐρεῖσ τι κεδνὸν εὐτυχέσ τέ μοι.
(에우리피데스, Ion, episode, lyric 1:19)
ὅμωσ δὲ σὺν Κάλχαντι τῷ θυηπόλῳ κοινῇ τὸ τῆσ θεοῦ φίλον, ἐμοὶ δ’ οὐκ εὐτυχέσ, ἐξευπορήσων εἶμι, μόχθον Ἑλλάδοσ.
(에우리피데스, Iphigenia in Aulis, episode, anapests 4:39)
λέγω τοίνυν τῶν παίδων παιδικὴν εἶναι πρώτην αἴσθησιν ἡδονὴν καὶ λύπην, καὶ ἐν οἷσ ἀρετὴ ψυχῇ καὶ κακία παραγίγνεται πρῶτον, ταῦτ’ εἶναι, φρόνησιν δὲ καὶ ἀληθεῖσ δόξασ βεβαίουσ εὐτυχὲσ ὅτῳ καὶ πρὸσ τὸ γῆρασ παρεγένετο·
(플라톤, Laws, book 2 5:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION