헬라어 문장 내 검색 Language

τὸ δ’ εὐτυχεῖν, τόδ’ ἐν βροτοῖσ θεόσ τε καὶ θεοῦ πλέον.
(아이스킬로스, Libation Bearers, choral, antistrophe 23)
τὸν ἁμόν νυν ἀντίπαλον εὐτυχεῖν θεοὶ δοῖεν, ὡσ δικαίωσ πόλεωσ πρόμαχοσ ὄρνυται·
(아이스킬로스, 테바이를 공격한 일곱 장수, choral, strophe 11)
τούτῳ μὲν οὕτωσ εὐτυχεῖν δοῖεν θεοί·
(아이스킬로스, 테바이를 공격한 일곱 장수, choral, strophe 1 1:1)
ἐπεύχομαι τῷδε μὲν εὐτυχεῖν, ἰὼ πρόμαχ’ ἐμῶν δόμων, τοῖσι δὲ δυστυχεῖν.
(아이스킬로스, 테바이를 공격한 일곱 장수, choral, strophe 21)
θεοῦ δὲ δῶρόν ἐστιν εὐτυχεῖν βροτούσ.
(아이스킬로스, 테바이를 공격한 일곱 장수, choral, strophe 3 3:4)
τῆσ <τε> πόλεωσ οὕτω διακειμένησ ὥσπερ αὐτοὶ οἱ ἐχθροὶ λέγουσι, πολύ γ’ ἂν αὐτῆσ μᾶλλον ἐγὼ πολίτησ δεξαίμην εἶναι ἢ ἑτέρων πόλεων, αἳ ἴσωσ πάνυ μοι δοκοῦσιν ἐν τῷ παρόντι εὐτυχεῖν, ἅπερ γιγνώσκων ἐπέτρεψα διαγνῶναι ὑμῖν περὶ τοῦ σώματοσ τοῦ ἐμαυτοῦ.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 8:3)
καὶ τί γένοιτ’ ἂν αἴσχιον ἢ εἴ τισ ἀκούσειεν ὅτι Ἀθηναῖοι βούλονται μηδένα τῶν αὐτῶν συμμάχων εὐτυχεῖν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ δ# ὑπὲρ Θηβαίων δεύτερος 5:2)
οὐκ ἄρα ἔσται τύχησ τοῦτο, ἀλλ’ ὅταν τὸ αὐτὸ ἀποβαίνῃ, ἀπείρων καὶ ἀορίστων, ἔσται μὲν τὸ ἀγαθὸν ἢ κακόν, ἐπιστήμη δ’ οὐκ ἔσται αὐτοῦ ἢ δι’ ἀπειρίαν, ἐπεὶ ἐμάνθανον ἄν τινεσ εὐτυχεῖν, ἢ καὶ πᾶσαι ἂν αἱ ἐπιστῆμαι, ὥσπερ ἔφη Σωκράτησ, εὐτυχίαι ἦσαν.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 8 29:3)
ἐκείνουσ μὲν τοίνυν εὐτυχεῖν διὰ φύσιν ἐνδέχεται ἡ γὰρ ὁρμὴ καὶ ὄρεξισ οὖσα οὗ ἔδει κατώρθωσεν, ὁ δὲ λογισμὸσ ἦν ἠλίθιοσ·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 8 34:3)
εὐτυχεῖν μὲν οὖν δοκεῖ, ὅτι ἡ τύχη τῶν παρὰ λόγον αἰτία, τοῦτο δὲ παρὰ λόγον παρὰ γὰρ τὴν ἐπιστήμην καὶ τὸ καθόλου·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 8 38:3)
ὥσθ’ οὗτοσ μὲν ὁ λόγοσ οὐ δείκνυσιν ὅτι φύσει εὐτυχεῖν, ἀλλ’ ὅτι οὐ πάντεσ οἱ δοκοῦντεσ εὐτυχεῖν διὰ τύχην κατορθοῦσιν, ἀλλὰ διὰ φύσιν·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 8 39:2)
καὶ ὅλωσ ὅσα τῶν συμβαινόντων ποιεῖ διαφέρειν τὰ ἤθη τῶν ἀνθρώπων, οἱο͂ν πλουτεῖν δοκῶν ἑαυτῷ ἢ πένεσθαι διοίσει τι, καὶ εὐτυχεῖν ἢ ἀτυχεῖν.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 10 11:3)
καλὸν δέ, ὦ βασιλεῦ, εἴπερ τι καὶ ἄλλο, καὶ ἡ ἐν τῷ εὐτυχεῖν σωφροσύνη.
(아리아노스, Anabasis, book 5, chapter 27 9:1)
οὐδεὶσ παράσιτοσ εὔχετ’ ἀτυχεῖν τοὺσ φίλουσ, τοὐναντίον δὲ πάντασ εὐτυχεῖν ἀεί.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 33 1:1)
ἀλλὰ κινδυνεύει τὸ λίαν εὐτυχεῖν ἐνίοτ’ ἐπαχθεῖσ ποιεῖν·
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 265:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION