헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ὅπερ ὡσ ἐπὶ τὸ πολὺ οὐ συμβαίνει τοῖσ εὐγενέσιν, ἀλλ’ εἰσὶν οἱ πολλοὶ εὐτελεῖσ·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 15 3:2)
τελετάσ τε καλοῦμεν τὰσ ἔτι μείζουσ καὶ μετά τινοσ μυστικῆσ παραδόσεωσ ἑορτὰσ τῶν εἰσ αὐτὰσ δαπανημάτων ἕνεκα, τελεῖν γὰρ τὸ δαπανᾶν, καὶ πολυτελεῖσ οἱ πολλὰ ἀναλίσκοντεσ καὶ εὐτελεῖσ οἱ ὀλίγα.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 125)
ποιήσειν εἰ μὴ τὸν βίον ἐπανορθώσοιτο,1 εἰπόντοσ τοῦ Λυσάνδρου ὅτι καὶ Ἀγησίλαοσ, ὅτε διέτριβεν περὶ τὸν Ἑλλήσποντον πολεμῶν τοῖσ βαρβάροισ, ὁρῶν τοὺσ Ἀσιαγενεῖσ ταῖσ μὲν στολαῖσ πολυτελῶσ ἠσκημένουσ, τοῖσ σώμασιν δ’ οὕτωσ ἀχρείουσ ὄντασ, γυμνοὺσ πάντασ ἐκέλευσε τοὺσ ἁλισκομένουσ ἐπὶ τὸν κήρυκα ἄγειν καὶ χωρὶσ πωλεῖν τὸν τούτων ἱματισμόν, ὅπωσ οἱ σύμμαχοι γιγνώσκοντεσ διότι πρὸσ μὲν ἆθλα μεγάλα, πρὸσ δ’ ἄνδρασ εὐτελεῖσ ὁ ἀγὼν συνέστηκε, προθυμότερον ταῖσ ψυχαῖσ ὁρμῶσιν ἐπὶ τοὺσ ἐναντίουσ, καὶ Πύθων δ’ ὁ Βυζάντιοσ ῥήτωρ, ὡσ Λέων ἱστορεῖ ὁ πολίτησ αὐτοῦ, πάνυ ἦν παχὺσ τὸ σῶμα·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 74 3:1)
"ὁδούσ τε γὰρ πορευόμεθα τεταγμένασ καὶ ὡρισμένασ καὶ τεταγμένα φέρομεν καὶ λέγομεν ἐν ταῖσ εὐχαῖσ καὶ δρῶμεν ἐν ταῖσ ἱερουργίαισ, ἀφελῆ τε ταῦτα καὶ λιτά, καὶ οὐδὲν πλέον τῶν κατὰ φύσιν οὔτε ἠμφιεσμένοι καὶ περὶ τὰ σώματα ἔχοντεσ οὔτε ἀπαρχόμενοι, ἐσθῆτάσ τε ἔχομεν καὶ ὑποδέσεισ εὐτελεῖσ πίλουσ τε ταῖσ κεφαλαῖσ περικείμεθα προβατείων δερμάτων δασεῖσ, κεράμεα δὲ καὶ χαλκᾶ τὰ διακονήματα κομίζομεν κἀν τούτοισ βρωτὰ καὶ ποτὰ πάντων ἀπεριεργότατα, ἄτοπον ἡγούμενοι τοῖσ μὲν θεοῖσ πέμπειν κατὰ τὰ πάτρια αὑτοῖσ δὲ χορηγεῖν κατὰ τὰ ἐπείσακτα·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 10428)
ἁρ́μασι μὲν γὰρ κατὰ τοὺσ πολέμουσ χρῶνται, καθάπερ οἱ παλαιοὶ τῶν Ἑλλήνων ἡρ́ωεσ ἐν τῷ Τρωικῷ πολέμῳ κεχρῆσθαι παραδέδονται, καὶ τὰσ οἰκήσεισ εὐτελεῖσ ἔχουσιν, ἐκ τῶν καλάμων ἢ ξύλων κατὰ τὸ πλεῖστον συγκειμένασ·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 5, chapter 21 5:2)
τάσ τε διαίτασ εὐτελεῖσ ἔχειν, καὶ τῆσ ἐκ τοῦ πλούτου γεννωμένησ τρυφῆσ πολὺ διαλλάττοντασ.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 5, chapter 21 6:1)
οἱ γὰρ προϋπάρχοντεσ Συβαρῖται τὰσ μὲν ἀξιολογωτάτασ ἀρχὰσ ἑαυτοῖσ προσένεμον, τὰσ δ’ εὐτελεῖσ τοῖσ ὕστερον προσγεγραμμένοισ πολίταισ·
(디오도로스 시켈로스, Library, book xii, chapter 11 1:2)
ἐν ἔθει γὰρ εἶναι τοῖσ Ἀκραγαντίνοισ πρὸσ μὲν τὰσ ἐπιδόξουσ πόλεισ ἀποστέλλειν τοὺσ κρατίστουσ τῷ κάλλει, πρὸσ δὲ τὰσ ταπεινὰσ καὶ λίαν εὐτελεῖσ ὁμοίουσ.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xiii, chapter 83 5:4)
ἀξιούντων Ἀθηναίων μυηθῆναι αὐτὸν καὶ λεγόντων ὡσ ἐν ᾅδου προεδρίασ οἱ μεμυημένοι τυγχάνουσι, "γελοῖον," ἔφη, "εἰ Ἀγησίλαοσ μὲν καὶ Ἐπαμεινώνδασ ἐν τῷ βορβόρῳ διάξουσιν, εὐτελεῖσ δέ τινεσ μεμυημένοι ἐν ταῖσ μακάρων νήσοισ ἔσονται.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ΒΙΩΝ ΚΑΙ ΓΝΩΜΩΝ ΤΩΝ ΕΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΙ ΕΥΔΟΚΙΜΗΣΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΕΙΣ ΔΕΚΑ ΤΟ ΕΚΤΟΝ, Kef. b'. DIOGENHS 20:5)
ἀπόχρη μὲν οὖν καὶ ταῦτα ῥηθέντα φανερὰν ποιῆσαι τὴν φιλοτιμίαν τῶν ἀξιούντων τὰσ Ἀριστοτέλουσ ἐζηλωκέναι τέχνασ τὸν Δημοσθένη, ὃσ ἤδη τέτταρασ μὲν ἔτυχεν εἰρηκὼσ δημηγορίασ Φιλιππικάσ, τρεῖσ δὲ Ἑλληνικάσ, πέντε δὲ λόγουσ δημοσίουσ εἰσ δικαστήρια γεγραφώσ, οὓσ οὐδεὶσ ἂν ἔχοι διαβαλεῖν ὡσ εὐτελεῖσ τινασ καὶ φαύλουσ καὶ μηδὲν ἐπιφαίνοντασ τεχνικόν, ἐπειδὴ πρὸ τῶν Ἀριστοτέλουσ συνετάχθησαν τεχνῶν.
(디오니시오스, Ad Ammaeum, chapter 101)
ἐπεὶ δὲ συνεῖδον ἀλλήλων ἀμφότεροι τὰσ δυνάμεισ οὔτε πλήθει λειπομένασ οὔτε ὁπλισμοῖσ εὐτελεῖσ οὔτε ταῖσ ἄλλαισ παρασκευαῖσ οὔσασ εὐκαταφρονήτουσ, τῆσ μὲν ταχείασ ἐπὶ τὸν ἀγῶνα ὁρμῆσ, ἣν κατ’ ἀρχὰσ εἶχον ὡσ αὐτῇ ἐφόδῳ τρεψόμενοι τοὺσ πολεμίουσ, ἀπέστησαν·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 4 2:1)
Τὰσ σιτήσεισ ποιοῦ μὴ πολυτελεῖσ καὶ σκυθρωπάσ, ἀλλὰ λαμπρὰσ καὶ εὐτελεῖσ, ἵνα μήτε διὰ τὰ σωματικὰ αἱ ψυχαὶ ταράττωνται μήτε φενακιζόμεναι πρὸσ τῶν ἡδονῶν τῶν σωματικῶν ὀλιγωρῶσιν, ἔπειτα βλάπτωνται τρυφῶντα μὲν παραυτίκα, νοσοῦντα δὲ εἰσαῦθισ τὰ σώματα.
(에픽테토스, Works, gnomologium epicteteum e( stobaei libris 3-4) 18:1)
καὶ μὴν τῶν ἄλλων τεχνῶν αἱ ἀρχαὶ φαῦλαί τινεσ καὶ εὐτελεῖσ εἰσι, τῆσ δὲ παρασιτικῆσ ἀρχὴ πάνυ γενναία τισ·
(루키아노스, De parasito sive artem esse parasiticam, (no name) 22:2)
αὐτῶν μέντοι τῶν ὀνείρων οὔτε φύσισ οὔτε ἰδέα ἡ αὐτή, ἀλλ’ οἱ μὲν μακροὶ ἦσαν καὶ καλοὶ καὶ εὐειδεῖσ, οἱ δὲ μικροὶ καὶ ἄμορφοι, καὶ οἱ μὲν χρύσεοι, ὡσ ἐδόκουν, οἱ δὲ ταπεινοί τε καὶ εὐτελεῖσ.
(루키아노스, Verae Historiae, book 2 34:1)
ἔπειτα οὐχ ὁρᾷσ τούτουσ τοὺσ συκοφάντασ ὡσ εὐτελεῖσ, καὶ οὐδὲν ἂν δέοι ἐπ’ αὐτοὺσ πολλοῦ ἀργυρίου;
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Κρίτων 13:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION