헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ αὐτῶν ὁ Πομπήιοσ Μακεδόνασ μὲν καὶ Πελοποννησίουσ καὶ Βοιωτοὺσ καὶ Ἀθηναίουσ, ἀποδεξάμενοσ τῆσ εὐταξίασ καὶ σιωπῆσ, παρεστήσατο τῇ φάλαγγι τῇ Ἰταλικῇ, τοὺσ δὲ ἄλλουσ, ὅπερ ὁ Καῖσαρ εἴκαζεν, ἔξω τάξεωσ ἐκέλευσε κατὰ φυλὰσ ἐφεδρεύοντασ, ὅταν ἐν χερσὶν ὁ ἀγὼν γένηται, κυκλοῦσθαι τοὺσ πολεμίουσ καὶ διώκειν, ὅσα δύναιντο βλάπτοντασ, καὶ τὸ στρατόπεδον αὐτὸ Καίσαροσ ἀχαράκωτον ὂν διαρπάζειν.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 11 4:10)
ἵππου γὰρ ἐν ἁρ́ματι ζυγομαχοῦντοσ ἀχρεῖον τὸ λοιπὸν ἁρ́μα γίγνεται, καὶ πολλὰ καὶ τῆσ ἄλλησ εὐταξίασ παραλύεται, τὰ δρέπανα τῶν φιλίων δεδιότων.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 6 6:6)
τοῦτο ποιήσασ ἐπήμυνε μὲν ταῖσ τῶν ἀρχομένων ἐνδείαισ, ἐπεμελήθη δὲ τῆσ εὐταξίασ τῶν στρατιωτῶν, τῶν δὲ χρημάτων βεβαιοτέραν ἐποίησε τὴν πρόσοδον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ βασιλέα [σπ.] 10:1)
ἆρ’ οὖν ταῦτα ἂν οὕτω κατείργαστο, ἢ νίκασ οὕτω πολλὰσ καὶ λαμπρὰσ καὶ κατὰ γῆν καὶ κατὰ θάλατταν ἐφεξῆσ ἀνῃρεῖτο, εἰ δουλεύειν ἠξίου τῷ πλήθει καὶ μὴ τοὐναντίον εἰσ ὅσον ἐξῆν ἦρχεν ἀκριβέστατα, ἢ κόσμου καὶ τάξεωσ χωρὶσ ἦγε τὸ στρατόπεδον καὶ συνεχώρει πᾶν ὃ βούλοιντο, ἀλλὰ μὴ πανταχοῦ πᾶσαν φροντίδα καὶ πρόνοιαν ἐποιεῖτο εὐταξίασ καὶ εὐαρμοστίασ αὐτῶν καὶ τοῦ πρὸσ ἅπαντα ὑπάρχειν εὐκόλουσ αὐτῷ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 43:1)
καὶ μὴν οὐχ ὑπὲρ λόγων ἡ βουλὴ μόνον, ἀλλ’ ὑπὲρ ἁπάσησ εὐσχημοσύνησ καὶ εὐταξίασ καὶ τοῦ πότερον δεῖ τοῖσ νόμοισ ἐμμένειν, ἢ ποιεῖν ὅ τί τισ βούλεται τῆσ ἐφ’ ἡμέρᾳ χάριν ἡδονῆσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Κατὰ τῶν ἐξορχουμένων 16:13)
τὴν δ’ ὀλιγαρχίαν δῆλον ὅτι τοὐναντίον ἀπὸ τῆσ εὐταξίασ δεῖ τυγχάνειν τῆσ σωτηρίασ.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 6 96:2)
σχεδὸν γὰρ ὥσπερ ἐξοπλισία τισ ἦν ἡ χορεία καὶ ἐπίδειξισ οὐ μόνον τῆσ λοιπῆσ εὐταξίασ, ἀλλὰ καὶ τῆσ τῶν σωμάτων ἐπιμελείασ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 25 4:2)
φησί, ἐν τοῖσ Λακωνικοῖσ ἱστορεῖ ὅτι τὴν μὲν τῶν Υἁκινθίων θυσίαν οἱ Λάκωνεσ ἐπὶ τρεῖσ ἡμέρασ συντελοῦσι καὶ διὰ τὸ πένθοσ τὸ γινόμενον περὶ τὸν Υἅκινθον οὔτε στεφανοῦνται ἐπὶ τοῖσ δείπνοισ οὔτε ἄρτον εἰσφέρουσιν οὔτε ἄλλα πέμματα καὶ τὰ τούτοισ ἀκόλουθα διδόασι καὶ τὸν εἰσ τὸν θεὸν παιᾶνα οὐκ ᾄδουσιν οὐδ’ ἄλλο τι τοιοῦτον εἰσάγουσιν οὐδὲν καθάπερ ἐν ταῖσ ἄλλαισ θυσίαισ ποιοῦσιν, ἀλλὰ μετ’ εὐταξίασ πολλῆσ δειπνήσαντεσ ἀπέρχονται, τῇ δὲ μέσῃ τῶν τριῶν ἡμερῶν γίνεται θέα ποικίλη καὶ πανήγυρισ ἀξιόλογοσ καὶ μεγάλη·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 17 1:1)
ἀξιῶ δ’ ὑμᾶσ ἐκεῖνο ἐνθυμηθῆναι μᾶλλον, ὅτι πολλῶν ὄντων κατὰ τὴν πόλιν, ἐφ’ οἷσ ἅπασιν εὐλόγωσ σεμνύνεσθε, πρῶτον μὲν τῶν νόμων καὶ τῆσ εὐταξίασ τῆσ περὶ τὴν πολιτείαν, ἐφ’ οἷσ καὶ μάλιστα φιλοτιμεῖσθε, ἔπειτα οἶμαι καὶ τῶν τοιούτων, ἱερῶν, θεάτρων, νεωρίων, τειχῶν, λιμένων·
(디오, 크리소토모스, 연설, ΡΟΔΙΑΚΟΣ. 190:1)
καὶ τὸν νησιώτην καὶ τὸν Ιὤνα καὶ τὸν Ἑλλησπόντιον ἀφεὶσ αὑτὸν ἐσωφρόνιζε, καὶ τὰ τῆσ Σπάρτησ ἑώρα, σαφῶσ εἰδὼσ ὅτι τῶν νόμων καὶ τῆσ εὐταξίασ οὐδὲν δεῖ περὶ πλείονοσ ποιεῖσθαι.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΑΡΣΙΚΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟΣ. 64:1)
μεγάλα δὲ συμβαλλομένησ αὐτοῖσ τῆσ διὰ τούτων εὐταξίασ πρὸσ τὴν νίκην, δόξαι τῆσ σωτηρίασ αἴτια γεγονέναι τὰ ζῷα·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 86 5:2)
καθόλου δὲ διαφέρουσαν αὐτὴν συνέσει καὶ στρατηγίᾳ πόλιν μὲν κτίσαι μεγάλην παρὰ τὰσ ἐκβολὰσ τοῦ Θερμώδοντοσ ποταμοῦ, τοὔνομα Θεμίσκυραν, καὶ βασίλεια κατασκευάσαι περιβόητα, κατὰ δὲ τὰσ στρατείασ ἐπιμελομένην πολὺ τῆσ εὐταξίασ τὸ μὲν πρῶτον καταπολεμῆσαι πάντασ τοὺσ ὁμόρουσ μέχρι τοῦ Τανάιδοσ ποταμοῦ.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 2, chapter 45 4:1)
ὁμοίωσ δὲ καὶ τὰ περὶ τὴν τοξικὴν καὶ τὰσ κυνηγίασ εἰσηγήσασθαι, καὶ τῆσ πρὸσ ἀλλήλουσ κοινῆσ ὁμιλίασ καὶ συμβιώσεωσ, ἔτι δ’ ὁμονοίασ καί τινοσ εὐταξίασ ἀρχηγοὺσ γενέσθαι.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 5, chapter 65 3:1)
τὸ μὲν γὰρ ἐκ σωφροσύνησ καὶ αὐταρκείασ καὶ εὐταξίασ καὶ κοσμιότητοσ καὶ εὐτελείασ παραγίνεται, τὸ δὲ ἐξ ἀκολασίασ καὶ τρυφῆσ καὶ ἀταξίασ καὶ ἀκοσμίασ·
(에픽테토스, Works, gnomologium epicteteum e( stobaei libris 3-4) 16:2)
Νῶχοσ δὲ φοβούμενοσ, μὴ καθ’ ἕκαστον ἔτοσ ἐπικλύζῃ τὴν γῆν ὁ θεὸσ φθορὰν ἀνθρώπων καταψηφισάμενοσ, ἱερὰ καύσασ ἐδεῖτο τὸν θεὸν τοῦ λοιποῦ ἐπὶ τῆσ πρώτησ μένειν εὐταξίασ καὶ μηδὲν ἔτι τοιοῦτον ἐπενεγκεῖν πάθοσ, ὑφ’ οὗ κινδυνεύσει πᾶν ἀπολέσθαι τὸ τῶν ζῴων γένοσ, ἀλλὰ τετιμωρημένον τοὺσ πονηροὺσ φειδὼ ποιεῖσθαι τῶν διὰ χρηστότητα περιλειφθέντων καὶ τὸ δεινὸν διαφυγεῖν κεκριμένων·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 1 118:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION