헬라어 문장 내 검색 Language

καλοῦσι δὲ καὶ τὰσ μισθαρνούσασ ἑταίρασ καὶ τὸ ἐπὶ συνουσίαισ μισθαρνεῖν ἑταιρεῖν, οὐκ ἔτι πρὸσ τὸ ἔτυμον ἀναφέροντεσ, ἀλλὰ πρὸσ τὸ εὐσχημονέστερον, καθὸ δὴ καὶ Μένανδροσ ἐν Παρακαταθήκῃ ἀπὸ τῶν ἑταιρῶν τοὺσ ἑταίρουσ διαστέλλων φησί·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 28 3:5)
δεῖ δ’ ὅμωσ πειρᾶσθαι καὶ πρὸσ τὰ παρηγοροῦντα τρέπειν τὴν ψυχήν, ὡσ τοὺσ τοιούτουσ ἄνδρασ γεγεννηκότασ καὶ πεφυκότασ αὐτοὺσ ἐκ τοιούτων ἑτέρων καλόν ἐστιν τὰ δείν’ εὐσχημονέστερον τῶν ἄλλων φέροντασ ὁρᾶσθαι καὶ πάσῃ τύχῃ χρωμένουσ ὁμοίουσ εἶναι.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Ἐπιτάφιοσ. 44:2)
διόπερ κοινοῦ ὄντοσ τοῦ συμφέροντοσ οἱ Λακεδαιμόνιοι κατ’ ἰδίαν μὲν ὤκνουν ὑπὲρ τῆσ καταδίκησ ἄρασθαι πόλεμον, διὰ δὲ τοῦ προσώπου τῶν Φωκέων εὐσχημονέστερον ἔκρινον ἀκυρῶσαι τὰσ κρίσεισ τῶν Ἀμφικτυόνων.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xvi, chapter 28 10:1)
μὴ ἀτιμάσωμεν δὲ εἰπεῖν, εἰ καί τῳ σμικρότερον δοκεῖ εἶναι, ὅτι καὶ εὐσχημονέστερον ἐνταῦθα οὗ χρὴ τὸν ἄνδρα εὐσχημονέστερον φαίνεσθαι, οὗ ἅμα καὶ δεινότεροσ τοῖσ ἐχθροῖσ φανεῖται διὰ τὴν εὐσχημοσύνην.
(플라톤, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, Λάχης 25:3)
καὶ θῶμεν δὴ τὴν ἀρχὴν τῆσ ἀρχῆσ εὐσχημονέστερον ἔχειν, καὶ τῶν μεγίστων σοφίασ περὶ θεῶν γενέσεωσ ὀρθότατα ἐπιβαίνειν ἡμᾶσ.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Ἐπίνομις 57:2)
ἀλλ’ ὅ γε νοῦν ἔχων σωτήρια φρονοῦντα τοῦ ἡλίου μυριάδασ ἀνθρώπων ἀπείρουσ ἐφορῶντοσ εὐρυεδοῦσ ὅσοι καρπὸν αἰνύμεθα χθονόσ, οὐκ εἴ τινων ἧττον ἔνδοξόσ ἐστι καὶ πλούσιοσ, ὀδυρόμενοσ κάθηται καὶ ταπεινούμενοσ, ἀλλ’ ὅτι μυρίων μυριάκισ ἐν τοσούτοισ εὐσχημονέστερον ζῇ καὶ βέλτιον, ὑμνῶν τὸν ἑαυτοῦ δαίμονα καὶ τὸν βίον ὁδῷ πρόεισιν.
(플루타르코스, De tranquilitate animi, section 10 3:1)
ἀλλ’ ὅ γε νοῦν ἔχων σωτήρια φρονοῦντα τοῦ ἡλίου μυριάδασ ἀνθρώπων ἐφορῶντοσ εὐρυεδοῦσ ὅσοι καρπὸν αἰνύμεθα χθονόσ,’ οὐκ εἴ τινων ἧττον ἔνδοξόσ ἐστι καὶ πλούσιοσ, ὀδυρόμενοσ κάθηται καὶ ταπεινούμενοσ, ἀλλ’ ὅτι μυρίων μυριάκισ ἐν τοσούτοισ εὐσχημονέστερον ζῇ καὶ βέλτιον, ὑμνῶν τὸν ἑαυτοῦ δαίμονα καὶ τὸν βίον ὁδῷ πρόεισιν.
(플루타르코스, De tranquilitate animi, section 10 7:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION