헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ εὑρίσκει πρὸ τοῦ ἄντρου νεμομένην χελώνην.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 3, chapter 10 3:5)
Ὀδυσσεὺσ δὲ παραγενόμενοσ εἰσ τὴν πατρίδα εὑρίσκει τὸν οἶκον διεφθαρμένον·
(아폴로도로스, Library and Epitome, book E, chapter 7 26:1)
Καλλιδίκησ δὲ ἀποθανούσησ, τῷ παιδὶ τὴν βασιλείαν ἀποδιδοὺσ εἰσ Ἰθάκην παραγίνεται, καὶ εὑρίσκει ἐκ Πηνελόπησ Πολιπόρθην αὐτῷ γεγεννημένον.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book E, chapter 7 35:3)
τὰ δὲ ἤθη ὁ Ξενοφῶν ἐργάζεται πρῶτον μὲν πρὸσ τὰ ἰδιώματα ἀφορῶν τῶν προσώπων περὶ ὧν ἂν ποιούμενοσ τοὺσ λόγουσ τυγχάνῃ, ἔπειτα τοὺσ καιροὺσ ὁρῶν καὶ πρὸσ τούτοισ τὰσ περιστάσεισ καὶ τὰ συμβεβηκότα καὶ τὰ παρόντα αὐτοῖσ καὶ τὰ παρακολουθοῦντα, ἐξ ὧν συλλογιζόμενοσ ἤθη εὑρίσκει ἐργάζεσθαι ἐν τοῖσ λόγοισ καὶ νὴ Δία γε καὶ πάθη.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., περὶ ἠθῶν. 6:1)
καὶ πορευθεὶσ ὁ Ῥοῦφοσ εἰσ ἐσχατιάν τινα τῶν αὑτοῦ εὑρίσκει τετοκυῖαν ὀί̈ν αὐτονυχὶ, καὶ κομίσασ δίδωσι τὸ γάλα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι β# 4:13)
ὅτε μὲν γὰρ ἐξῆν ἐφιέναι ταῖσ ἐλπίσι, μεθ’ ὑμῶν ἦσαν, ὅτε δ’ ἡ πεῖρα τἀληθὲσ εὑρίσκει, πρὸσ τὸ φαινόμενον τίθενται ἦν δ’ οἶμαι φιλονεικούντων μὲν οἷσ ἐξ ἀρχῆσ προείλοντο ἐθέλειν ἐμμένειν, νοῦν δὲ ἐχόντων καὶ βουλομένων σώζεσθαι τὴν πόλιν μετὰ τῶν πραγμάτων γίγνεσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸ ἐναντίον 2:2)
καὶ ὁ Τηλέμαχοσ πρῶτον τότε ῥητορεύων εὔποροσ γίγνεται καὶ λόγουσ ἀποχρῶντασ εὑρίσκει τῇ χρείᾳ ‐ ἃ γὰρ ἐν μνηστῆρσιν ἐδημηγόρησεν ἐῶ λέγειν ‐ τῆσ Ἀθηνᾶσ, καὶ τυγχάνει τοῦ σκοποῦ οὕτωσ ὥσθ’ ὅ γε Νέστωρ ἀκούσασ, τοῦτο γάρ ἐστι τὸ ἥδιστον, ἐπαινεῖ τε καὶ φησὶν ἤτοι γὰρ μῦθοί γε ἐοικότεσ, οὐδέ κε φαίησ ἄνδρα νεώτερον ὧδε ἐοικότα μυθήσασθαι·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 24:1)
τίσ ἂν οὖν λόγοσ μᾶλλον σώσειε τὸ γιγνόμενον ἢ τῷ πιστεῦσαι δικαιότερον ἢ ᾧ θεοὺσ μὲν εὑρεῖν ἕκαστα τίθεμεν καὶ νῦν ἔτι σημαίνειν, πάλιν δ’ ἀρχῆσ ἴδιον φαμὲν εἶναι τὸ εὑρεῖν καὶ προστάξαι, τὸ δ’ ἀκοῦσαι καὶ μαθεῖν τοῦ χείρονοσ, οὔτε γὰρ δή που θεῶν ἅπανθ’ εὑρόντων αἰσχρὸν ἄρχοντοσ θεῖναι τὸ εὑρεῖν, εἴπερ ἄρχουσιν οἱ θεοὶ πάντων, οὔτ’ ἀρχῇ τοῦ προστάξαι προσήκοντοσ αἰσχρὸν εἰσ θεοὺσ ἀνενεγκεῖν τὴν εὑρ́εσιν, εἴπερ εὑρόντοσ μέν ἐστι σημῆναι, εὑρίσκει δὲ ὁ κρείττων ἀεί.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 31:7)
Ἀναξαγόρασ τε γὰρ μηχανῇ χρῆται τῷ νῷ πρὸσ τὴν κοσμοποιίαν, καὶ ὅταν ἀπορήσῃ διὰ τίν’ αἰτίαν ἐξ ἀνάγκησ ἐστί, τότε παρέλκει αὐτόν, ἐν δὲ τοῖσ ἄλλοισ πάντα μᾶλλον αἰτιᾶται τῶν γιγνομένων ἢ νοῦν, καὶ Ἐμπεδοκλῆσ ἐπὶ πλέον μὲν τούτου χρῆται τοῖσ αἰτίοισ, οὐ μὴν οὔθ’ ἱκανῶσ, οὔτ’ ἐν τούτοισ εὑρίσκει τὸ ὁμολογούμενον.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 89:2)
οὔτε γὰρ ἐξ ἀνάγκησ τοῦτο ἐκ τούτου ἢ μετὰ τοῦτο, οὔθ’ ὡσ ἐπὶ τὸ πολὺ ἄν τισ φυτεύῃ θησαυρὸν εὑρίσκει.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 268:1)
αἰεὶ γ’ ὁ Χαιρεφῶν τιν’ εὑρίσκει τέχνην καὶ νῦν πορίζεται γε τὰ δεῖπν’ ἀσύμβολα.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 58 2:2)
εὑρίσκει γάρ, οἶμαι, καὶ ἀκούει τοὺσ μὲν ὑμετέρουσ προγόνουσ, ἐξὸν αὐτοῖσ τῶν λοιπῶν ἄρχειν Ἑλλήνων ὥστ’ αὐτοὺσ ὑπακούειν βασιλεῖ, οὐ μόνον οὐκ ἀνασχομένουσ τὸν λόγον τοῦτον, ἡνίκ’ ἦλθεν Ἀλέξανδροσ ὁ τούτων πρόγονοσ περὶ τούτων κῆρυξ, ἀλλὰ καὶ τὴν χώραν ἐκλιπεῖν προελομένουσ καὶ παθεῖν ὁτιοῦν ὑπομείναντασ, καὶ μετὰ ταῦτα πράξαντασ ταῦθ’ ἃ πάντεσ ἀεὶ γλίχονται λέγειν, ἀξίωσ δ’ οὐδεὶσ εἰπεῖν δεδύνηται, διόπερ κἀγὼ παραλείψω, δικαίωσ ἔστι γὰρ μείζω τἀκείνων ἔργα ἢ ὡσ τῷ λόγῳ τισ ἂν εἴποι, τοὺσ δὲ Θηβαίων καὶ Ἀργείων προγόνουσ τοὺσ μὲν συστρατεύσαντασ τῷ βαρβάρῳ, τοὺσ δ’ οὐκ ἐναντιωθέντασ.
(데모스테네스, Speeches, Κατὰ Φιλίππου Β 13:1)
ὁ δὲ καὶ τοῖσ γεγενημένοισ πονηροῖσ, ὅπωσ μὴ δώσουσι δίκην, ὁδὸν δείκνυσιν, καὶ τοῖσ οὖσιν ὅπωσ ἄδεια γενήσεται κακουργεῖν εὑρίσκει, καὶ τοῖσ μέλλουσιν ἔσεσθαι, τοὺσ ἐξ ἁπάντων τῶν χρόνων πονηρούσ, ὅπωσ ἔσονται σῷοι καὶ μηδὲν πείσονται, παρασκευάζων.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Τιμοκράτους 161:4)
ταύτῃ χρώμενοσ τῇ διαιρέσει τῶν τόπών καὶ τὴν ἐσχάτην ὑπὸ τῶν ὀρνίθων ἀποδειχθεῖσαν ἄμπελον ὑπελθὼν εὑρίσκει βότρυοσ ἄπιστόν τι χρῆμα καὶ αὐτὸν φέρων ἐπὶ τὴν καλιάδα τῶν ἡρώων ὁρᾶται πρὸσ τοῦ πατρόσ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 70 6:2)
ταῦτ’ εἰπὼν ἦγε διὰ τοῦ δρυμοῦ, καὶ πολὺν ἤδη διεληλυθὼσ τόπον εὑρίσκει κατὰ δαίμονα ἄνδρα ἐξ ἀγροῦ ποθεν ἀπιόντα, ὃν τοῖσ νεωτάτοισ συλλαβεῖν κελεύσασ ἡγεμόνα ποιεῖται τῆσ ὁδοῦ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 10, chapter 46 3:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION