헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

πᾶσ δ’ ἐν μετοίκῳ γλῶσσαν εὔτυκον φέρει κακήν, τό τ’ εἰπεῖν εὐπετὲσ μύσαγμά πωσ.
(아이스킬로스, 탄원하는 여인들, episode, trochees6)
ἐν ᾧ σφίσι μὲν ὕπτιον καὶ εὐπετὲσ ἐσ δίωξιν καὶ ἀναχώρησιν ἦν πεδίον, Ἀρχελάῳ δὲ κρημνοὶ περιέκειντο, οἳ τὸ ἔργον οὐκ εἰών ἐν οὐδενὶ κοινὸν ὅλου τοῦ στρατοῦ γενέσθαι, συστῆναι διὰ τὴν ἀνωμαλίαν οὐκ ἔχοντοσ·
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 6 5:4)
ἔνθα δὴ πολλῶν μὲν τιτρωσκομένων ἐκ τῶν τοξευμάτων, ἔστι δὲ ὧν καὶ πιπτόντων, ἐσ πλαίσιον ἰσόπλευρον τάξαντεσ τοὺσ στρατιώτασ ἀνεχώρουν ὡσ ἐπὶ τὸν ποταμὸν τὸν Πολυτίμητον, ὅτι νάποσ ταύτῃ ἦν, ὡσ μήτε τοῖσ βαρβάροισ εὐπετὲσ ἔτι εἶναι ἐκτοξεύειν ἐσ αὐτούσ, σφίσι τε οἱ πεζοὶ ὠφελιμώτεροι ὦσι.
(아리아노스, Anabasis, book 4, chapter 5 6:1)
Τίτῳ δὲ προσιππασαμένῳ τοῖσ Γισχάλοισ εὐπετὲσ μὲν ἦν ἐξ ἐφόδου τὴν πόλιν ἑλεῖν, εἰδὼσ δέ, εἰ βίᾳ ληφθείη, διαφθαρησόμενον ὑπὸ τῶν στρατιωτῶν ἀνέδην τὸ πλῆθοσ, ἦν δ’ αὐτῷ κόροσ ἤδη φόνων καὶ δι’ οἴκτου τὸ πλέον ἀκρίτωσ συναπολλύμενον τοῖσ αἰτίοισ, ἐβούλετο μᾶλλον ὁμολογίαισ παραστήσασθαι τὴν πόλιν.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον δ. 106:1)
εὐπετέσ τε αὐτοῖσι ἔφη ταῦτα γίνεσθαι·
(헤로도토스, The Histories, book 9, chapter 90 4:1)
ὑπ’ ἄλλου δὲ εὑρημένα καὶ λεγόμενα, εὐπετέσ.
(히포크라테스, Hippocrates Collected Works I, ΠΕΡΙ ΑΡΧΑΙΗΣ ΙΗΤΡΙΚΗΣ, ii.9)
Καὶ εἰ μὲν ἦν ἁπλοῦν, ὥσπερ ὑφήγητο, ὅσα μὲν ἦν ἰσχυρότερα, ἔβλαπτεν, ὅσα δ’ ἦν ἀσθενέστερα, ὠφέλει τε καὶ ἔτρεφεν καὶ τὸν κάμνοντα καὶ τὸν ὑγιαίνοντα, εὐπετὲσ ἂν ἦν τὸ πρῆγμα·
(히포크라테스, Hippocrates Collected Works I, ΠΕΡΙ ΑΡΧΑΙΗΣ ΙΗΤΡΙΚΗΣ, ix.1)
ταῦτ’ οὖν καὶ περὶ τὰ τοιαῦτα σύμπαντα οὔτε ῥᾴδιον ὅπωσ ποτὲ πέφυκεν γιγνώσκειν, οὔτ’ εἴ τισ γνοίη, πείθειν εὐπετὲσ ἑτέρουσ·
(플라톤, Laws, book 11 133:2)
τὸ γὰρ γνῶναι καὶ γνόντα καρτερεῖν οὐκ εὐπετέσ, ἀκούοντα δὲ ἀσφαλέστατον πείθεσθαι τῷ νόμῳ, μηδὲν ἐπὶ δώροισιν διακονεῖν.
(플라톤, Laws, book 12 102:1)
ᾗ δὲ ἓν ἀμφοῖν ἐπωνομάσαμεν, ἀρετήν, καὶ τοῖσ ἄλλοισ, οὐκ εὐπετὲσ ἔτι.
(플라톤, Laws, book 12 155:1)
οὐκοῦν καὶ τοὺσ αὐτοὺσ καὶ ἑτέρουσ ἀλλήλων, καὶ ἁπτομένουσ καὶ χωρὶσ ἑαυτῶν, καὶ κινουμένουσ πάσασ κινήσεισ καὶ ἑστῶτασ πάντῃ, καὶ γιγνομένουσ καὶ ἀπολλυμένουσ καὶ μηδέτερα, καὶ πάντα που τὰ τοιαῦτα, ἃ διελθεῖν εὐπετὲσ ἤδη ἡμῖν, εἰ ἑνὸσ μὴ ὄντοσ πολλὰ ἔστιν.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Παρμενίδης 415:5)
αὐτὰ μὲν τὰ ῥήματα εἰπεῖν οὐκ εὐπετέσ·
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φαῖδρος 292:4)
οὐκοῦν τὸ μὲν πολλὴν μίμησιν καὶ ποικίλην ἔχει, τὸ ἀγανακτητικόν, τὸ δὲ φρόνιμόν τε καὶ ἡσύχιον ἦθοσ, παραπλήσιον ὂν ἀεὶ αὐτὸ αὑτῷ, οὔτε ῥᾴδιον μιμήσασθαι οὔτε μιμουμένου εὐπετὲσ καταμαθεῖν, ἄλλωσ τε καὶ πανηγύρει καὶ παντοδαποῖσ ἀνθρώποισ εἰσ θέατρα συλλεγομένοισ·
(플라톤, Republic, book 10 253:1)
πάντεσ γὰρ ἐξ ἑνὸσ στόματοσ ὑμνοῦσιν ὡσ καλὸν μὲν ἡ σωφροσύνη τε καὶ δικαιοσύνη, χαλεπὸν μέντοι καὶ ἐπίπονον, ἀκολασία δὲ καὶ ἀδικία ἡδὺ μὲν καὶ εὐπετὲσ κτήσασθαι, δόξῃ δὲ μόνον καὶ νόμῳ αἰσχρόν·
(플라톤, Republic, book 2 67:2)
" οὐδὲ γὰρ ἄλλο οὐδὲν εὐπετέσ, φήσομεν, τῶν μεγάλων·
(플라톤, Republic, book 2 78:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION