헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

γενομένων δὲ τούτων εὐωχούμενοσ παρ’ Οἰνεῖ κονδύλῳ πλήξασ ἀπέκτεινεν Ἀρχιτέλουσ παῖδα Εὔνομον κατὰ χειρῶν διδόντα·
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 2, chapter 7 6:3)
Ἡρόδωροσ δ’ ἐν ἑπτακαιδεκάτῃ τοῦ καθ’ Ἡρακλέα λόγου Εὔνομον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 80 1:1)
ἔσχε δ’ ἀδελφούσ, πρεσβύτερον μὲν Εὔνομον, μέσον δὲ Τυρρηνόν·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, h, Kef. a'. PUQAGORAS 2:3)
ἔστι δέ τισ καὶ ἄλλοσ ὑπὲρ τῶν Σαβίνων ἐν ἱστορίαισ ἐπιχωρίοισ λεγόμενοσ λόγοσ, ὡσ Λακεδαιμονίων ἐποικησάντων αὐτοῖσ καθ’ ὃν χρόνον ἐπιτροπεύων Εὔνομον τὸν ἀδελφιδοῦν Λυκοῦργοσ ἔθετο τῇ Σπάρτῃ τοὺσ νόμουσ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 49 6:1)
ὡσ τοίνυν ταῦτ’ ἐστὶν ἀληθῆ, κάλει μοι Εὔνομον.
(리시아스, Speeches, Ὑπὲρ τῶν Ἀριστοφάνουσ χρημάτων, πρὸσ τὸ δημόσιον 27:2)
ἐγχέων ταύταν θανάτου πέρι καὶ ζωᾶσ ἀναβάλλομαι ὡσ πόρσιστα, μοῖραν δ’ εὔνομον αἰτέω σε παισὶν δαρὸν Αἰτναίων ὀπάζειν, Ζεῦ πάτερ, ἀγλαί̈αισιν δ’ ἀστυνόμοισ ἐπιμῖξαι λαόν.
(핀다르, Odes, nemean odes, nemean 9 ΧΡΟΜΙῼ ΑΙΤΝΑΙῼ ΑΡΜΑΤΙ 13:1)
σὺν Χάρισιν δ’ ἔμολον Λάμπωνοσ υἱοῖσ τάνδ’ ἐσ εὔνομον πόλιν.
(핀다르, Odes, isthmian odes, isthmian 5 ΦΥΛΑΚΙΔᾼ ΑΙΓΙΝΗΤῌ ΠΑΓΚΡΑΤΙῼ 5:4)
ταῦτα μὲν οὖν καθαπερεὶ μῦθόσ τισ λεχθεὶσ κεχρησμῳδήσθω, καὶ ἐπιδεδείχθω τῇ μὲν χαλεπὸν ὂν τὸ πόλιν εὔνομον γίγνεσθαι, τῇ δ’, εἴπερ γένοιτο ὃ λέγομεν, πάντων τάχιστόν τε καὶ ῥᾷστον μακρῷ.
(플라톤, Laws, book 4 49:1)
ἀνάγκη, ἔφη, τήν γε εὔνομον.
(플라톤, Republic, book 5 314:1)
ἐπεὶ καὶ Σιμωνίδησ ὁ ποιητὴσ οὐκ Εὐνόμου λέγει τὸν Λυκοῦργον πατρόσ, ἀλλὰ Πρυτάνιδοσ καὶ τὸν Λυκοῦργον καὶ τὸν Εὔνομον, οἱ δὲ πλεῖστοι σχεδὸν οὐχ οὕτω γενεαλογοῦσιν, ἀλλὰ Προκλέουσ μὲν τοῦ Ἀριστοδήμου γενέσθαι Σόον, Σόου δὲ Εὐρυπῶντα, τούτου δὲ Πρύτανιν, ἐκ τούτου δὲ Εὔνομον, Εὐνόμου δὲ Πολυδέκτην ἐκ προτέρασ γυναικόσ, Λυκοῦργον δὲ νεώτερον ἐκ Διωνάσσησ, ὡσ Διευτυχίδασ ἱστόρηκεν, ἕκτον μὲν ἀπὸ Προκλέουσ, ἑνδέκατον δὲ ἀφ’ Ἡρακλέουσ.
(플루타르코스, Lycurgus, chapter 1 4:1)
τοῦ δ’ Εὐνόμου φήσαντοσ ἀρχὴν μηδὲ μετεῖναι ἐκείνοισ τῶν περὶ φωνὴν ἀγωνισμάτων, παρ’ οἷσ καὶ οἱ τέττιγεσ εἰε͂ν ἄφωνοι τὰ εὐφθογγότατα τῶν ζῴων, ὅμωσ εὐδοκιμεῖν μηδὲν ἧττον τὸν Ἀρίστωνα καὶ ἐν ἐλπίδι τὴν νίκην ἔχειν, νικῆσαι μέντοι τὸν Εὔνομον καὶ ἀναθεῖναι τὴν λεχθεῖσαν εἰκόνα ἐν τῇ πατρίδι, ἐπειδὴ κατὰ τὸν ἀγῶνα μιᾶσ τῶν χορδῶν ῥαγείσησ ἐπιστὰσ τέττιξ ἐκπληρώσειε τὸν φθόγγον.
(스트라본, 지리학, Book 6, chapter 1 18:8)
τὸ ζῷον τὸ καλούμενον κάμηλοσ μέσουσ κάμπτει τοὺσ μηροὺσ ἐπιτεμνόμενον τοῖν σκελοῖν τὸ ὕψοσ, ἐτύμωσ κεκλημένον κάμηλοσ οἱονεὶ κάμμηροσ, ὥσ φησιν Εὐήνοσ ἐν τοῖσ εἰσ Εὔνομον Ἐρωτικοῖσ.
(작자 미상, 비가, Ευήνου, eus. chron. vers. arm. ol. 80. 133)
Εὔνομον, ὤπολλον, σύ μὲν οἶσθά με, πῶσ ποτ’ ἐνίκων Σπάρτιν ὁ Λοκρὸσ ἐγώ·
(작자 미상, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 5841)
καὶ ἀντιπληροῦσι ναῦσ τρισκαίδεκα, καὶ αἱροῦνται Εὔνομον ναύαρχον ἐπ’ αὐτάσ.
(크세노폰, Hellenica, Ἑλληνικῶν Ε, chapter 1 8:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION