헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

εὖτ’ ἂν δὲ νυκτίπλαγκτον ἔνδροσόν τ’ ἔχω εὐνὴν ὀνείροισ οὐκ ἐπισκοπουμένην ἐμήν·
(아이스킬로스, 아가멤논, episode 2:3)
γύναι, σὺ τοὺσ ἥκοντασ ἐκ μάχησ μένων οἰκουρὸσ εὐνὴν ἀνδρὸσ αἰσχύνων ἅμα ἀνδρὶ στρατηγῷ τόνδ’ ἐβούλευσασ μόρον;
(아이스킬로스, 아가멤논, episode 2:6)
οὐδέ τοι εἰσ εὐνὴν πωλήσομαι, ἀλλ’ ἀπὸ σεῖο τηλόθ’ ἐοῦσα θεοῖσι μετέσσομαι ἀθανάτοισιν.
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἀπόλλωνα [Δήλιον], [Εἲσ Ἀπόλλωνα Πύθιον] 17:13)
ἐκ τούτου δὴ ἔπειτα τελεσφόρον εἰσ ἐνιαυτὸν οὔτε πότ’ εἰσ εὐνὴν Διὸσ ἤλυθε μητιόεντοσ, οὔτε πότ’ ἐσ θῶκον πολυδαίδαλον, ὡσ τὸ πάροσ περ αὐτῷ ἐφεζομένη πυκινὰσ φραζέσκετο βουλάσ·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἀπόλλωνα [Δήλιον], [Εἲσ Ἀπόλλωνα Πύθιον] 19:8)
τὸν δ’ ἄχοσ αἰνὸν ἔτυψεν, ἐπεὶ πάροσ οὐκέτ’ ἰοῦσαν ἔδρακεν, ἐξότε πρῶτα λίπεν θάλαμόν τε καὶ εὐνὴν χωσαμένη Ἀχιλῆοσ ἀγαυοῦ νηπιάχοντοσ.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 14:21)
Αὐτίκα δὲ κρητῆρα κερασσάμενοι μακάρεσσιν, ἣ θέμισ, εὐαγέωσ ἐπιβώμια μῆλ’ ἐρύσαντεσ, αὐτονυχὶ κούρῃ θαλαμήιον ἔντυον εὐνὴν ἄντρῳ ἐν ἠγαθέῳ, τόθι δή ποτε Μάκρισ ἔναιεν, κούρη Ἀρισταίοιο μελίφρονοσ, ὅσ ῥα μελισσέων ἔργα πολυκμήτοιό τ’ ἀνεύρατο πῖαρ ἐλαίησ.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 18:14)
τοῦ δὲ παιδὸσ ὄντοσ ὀκταμηνιαίου δύο δράκοντασ ὑπερμεγέθεισ Ἥρα ἐπὶ τὴν εὐνὴν ἔπεμψε, διαφθαρῆναι τὸ βρέφοσ θέλουσα.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 2, chapter 4 8:5)
Φερεκύδησ δέ φησιν Ἀμφιτρύωνα, βουλόμενον μαθεῖν ὁπότεροσ ἦν τῶν παίδων ἐκείνου, τοὺσ δράκοντασ εἰσ τὴν εὐνὴν ἐμβαλεῖν, καὶ τοῦ μὲν Ἰφικλέουσ φυγόντοσ τοῦ δὲ Ἡρακλέουσ ὑποστάντοσ μαθεῖν ὡσ Ἰφικλῆσ ἐξ αὐτοῦ γεγέννηται.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 2, chapter 4 8:7)
Ἄππιον δὲ ἀναπαυόμενον ἐν ἐπαύλει, τῶν ὁπλιτῶν ἐπιθεόντων, οἰκέτησ τὴν ἑαυτοῦ ἐσθῆτα ἐνέδυσε, καὶ αὐτὸσ εἰσ τὴν εὐνὴν οἱᾶ δεσπότησ ἀνακλιθεὶσ ἑκὼν ἀπέθανεν ἀντὶ τοῦ δεσπότου, παρεστῶτοσ ὡσ οἰκέτου.
(아피아노스, The Civil Wars, book 4, chapter 6 9:1)
κοτὲ καὶ γέροντεσ ἁλῶναι Ῥηί̈διοι καὶ ἀπόφρικτοι ἁλόντεσ, ὅσον βραχείησ Ῥοπῆσ ἐσ εὐνὴν θανάτου χρέοσ· ἄγχιστα ἅπαντεσ ἄπνοοι, σφυγμοὶ σμικροὶ, πυκνοὶ, ἀμυδροί.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.230)
ἅπαν γὰρ τὸ λοιπὸν τῆσ ἡμέρασ καὶ τῆσ νυκτὸσ τὸ εἰσ εὐνὴν διεσωσάμην τὴν ἐπὶ τῷ λουτρῷ σχέσιν, καὶ οὔτε τι ξηροτέρου οὔτε ὑγροτέρου τοῦ σώματοσ ᾐσθόμην, οὐ τῆσ θέρμησ ἀνῆκεν οὐδὲν, οὐ προσεγένετο, οὐδ’ αὖ τοιοῦτον ἡ θέρμη ἦν, οἱο͂ν ἄν τῳ καὶ ἀπ’ ἀνθρωπίνησ μηχανῆσ ὑπάρξειεν, ἀλλά τισ ἦν ἀλέα διηνεκὴσ, δύναμιν φέρουσα ἴσην διὰ παντὸσ τοῦ σώματόσ τε καὶ τοῦ χρόνου.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι β# 5:12)
περὶ γὰρ λύχνων ἁφὰσ ταῦτα ἐζητεῖτο, καὶ ἔδει πρὶν εἰσ εὐνὴν ἰέναι τέλοσ ἔχειν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Καπίτωνα 10:25)
μέθεσ, ἱκνοῦμαί σ’ Ἔρωσ, καὶ ποίησον τόνδ’ ἐσ εὐνὴν τὴν ἐμὴν ἱκέσθαι.
(아리스토파네스, Ecclesiazusae, Lyric-Scene, strophe 14)
μέθεσ, ἱκνοῦμαί σ’ Ἔρωσ, καὶ ποίησον τήνδ’ ἐσ εὐνὴν τὴν ἐμὴν ἱκέσθαι.
(아리스토파네스, Ecclesiazusae, Lyric-Scene, antistrophe 15)
τί δ’ οὐκ ἐᾷσ λύσαντά μ’ αὐτὴν ὦ Σκύθα πεσεῖν ἐσ εὐνὴν καὶ γαμήλιον λέχοσ;
(아리스토파네스, Thesmophoriazusae, Lyric-Scene, iambics24)

SEARCH

MENU NAVIGATION