헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ μὴν τοῦτό γε ἀμήχανον μὴ θεοφιλεῖσ ὄντασ, θεοφιλεῖσ δ’ αὖ τιθέναι τοὺσ πρώτουσ ἀξιωθέντασ φῦναι πῶσ οὐκ εὔλογον;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 14:7)
ἔπειτα οὐδ’ εὔλογον φυγόντασ ἂν τότε τοὺσ Θηβαίουσ τοῖσ Λακεδαιμονίοισ συγκαταδουλοῦν, συνανελεῖν τοὺσ Λακεδαιμονίουσ τούτοισ νῦν ὑπομεῖναι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ α# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων πρῶτος 4:14)
ἔπειτ’ οὐδ’ εὔλογον γεγονέναι μὲν φάσκειν, πάλιν δ’ ὡσ ὑπαρχούσησ ἔτι τῆσ συμμαχίασ διαλέγεσθαι μὴ διαλύειν κελεύοντασ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ α# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων πρῶτος 9:9)
ἀνισοῖ δ’ αὐτοὺσ κἀκεῖνο, ὅτι οὔτε Λακεδαιμονίοισ εὔλογον βοηθεῖν, ἐπειδήπερ τὰσ πίστεισ παρέβησαν, οὔτε Θηβαίοισ, ἐπειδήπερ ἔχουσιν ἰσχυρὰν ἤδη παρ’ αὐτῶν τὴν δίκην.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ ε ὑπὲρ μηδετέροισ βοηθεῖν 7:7)
καὶ μὴν οὐδ’ ἐκεῖνο εὔλογον, τοὺσ μὲν προγόνουσ ὑμῶν τριχῆ πρότερον μεμερισμένουσ συνελθεῖν εἰσ ταυτὸν ὑπὲρ τῆσ πρὸσ ἀλλήλουσ ὁμονοίασ καὶ πίστεωσ καὶ μίαν ἐξ ἁπασῶν πόλιν οἰκῆσαι, ὑμᾶσ δὲ ἐκ μιᾶσ πόλεωσ πολλὰσ ἀποφῆναι τῷ διῃρῆσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδίοισ περὶ ὁμονοίας 13:12)
τὸν γὰρ ζῶντα ὑπὸ θεῷ καὶ τῶν ἀνθρωπίνων πραγμάτων ἠμεληκότα πῶσ οὐκ εὔλογον ἐκ προχείρου παρὰ θεῷ κριτῇ σοφώτατον ἀνθρώπων ἀνῃρῆσθαι;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 21:1)
τὸ δὲ τῆσ ὑπεναντιώσεωσ ταύτησ καὶ μάλ’ εὔλογον.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 259:3)
οὐ γὰρ εὔλογον οὕτωσ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 143:2)
μιᾶσ μὲν οὖν οὐκ εὔλογον εἶναι·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 3 35:2)
τὸ δὲ μίαν πασῶν οὐκ εὔλογον·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 3 44:3)
οὐδὲ γὰρ ἀκίνητον εὔλογον εἶναι, κινούμενον δὲ καὶ παντελῶσ ἀδύνατον·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 3 55:3)
οὔτε γὰρ ἐπὶ τούτων εὔλογον ἔχειν οὕτω μόνον, ἀλλὰ δῆλον ὅτι καὶ τὰ εἴδη ἐνδέχοιτ’ ἂν ἐν τοῖσ αἰσθητοῖσ εἶναι τοῦ γὰρ αὐτοῦ λόγου ἀμφότερα ταῦτά ἐστιν, ἔτι δὲ δύο στερεὰ ἐν τῷ αὐτῷ ἀναγκαῖον εἶναι τόπῳ, καὶ μὴ εἶναι ἀκίνητα ἐν κινουμένοισ γε ὄντα τοῖσ αἰσθητοῖσ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 3 64:1)
ἔτι δ’ εἴπερ ἡ ὕλη ἔστι διὰ τὸ ἀγένητοσ εἶναι, πολὺ ἔτι μᾶλλον εὔλογον εἶναι τὴν οὐσίαν, ὅ ποτε ἐκείνη γίγνεται·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 3 97:2)
ἐπεὶ δὲ οὔτε αἰτίαν λέγουσιν οὔτε εὔλογον οὕτωσ ἔχειν, δῆλον ὡσ οὐχ αἱ αὐταὶ ἀρχαὶ οὐδὲ αἰτίαι αὐτῶν ἂν εἰε͂ν.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 3 113:1)
τοῦτο γὰρ οὐκ εὔλογον, ἀλλ’ ἢ ἀδύνατον ἢ πολλοῦ λόγου δεῖται.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 3 124:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION