헬라어 문장 내 검색 Language

δόξαν δ’ ἀηδίασ ἐν τῷ διωθεῖσθαι ἴσωσ εὐλαβητέον·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 9 143:2)
"εὐλαβητέον οὖν τὴν καλουμένην τρυφὴν οὖσαν τῶν βίων ἀνατροπὴν ἁπάντων τε ὀλέθριον ἡγεῖσθαι τὴν ὕβριν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 58 2:14)
διόπερ εὐλαβητέον ἐκ παντὸσ τρόπου τὸ πράττειν τι φαῦλον πᾶσι, μάλιστα μέντοι τοῖσ ἡγεμονίασ ὀρεγομένοισ ἤ τινοσ ἐπισήμου τύχησ μεταλαβοῦσιν·
(디오도로스 시켈로스, Library, book xiv, chapter 1 2:3)
καὶ τὴν μὲν φρόνησιν εἶναι ἐπιστήμην κακῶν καὶ ἀγαθῶν καὶ οὐδετέρων, τὴν δ’ ἀνδρείαν ἐπιστήμην ὧν αἱρετέον καὶ ὧν εὐλαβητέον καὶ οὐδετέρων·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ISTORIWN Z, Kef. a'. ZHNWN 92:8)
τοὐναντίον δέ γε αὖ μεταβαλόντα, εἰ ἄρα δεῖ τινα κακῶσ ποιεῖν, εἴτ’ ἐχθρὸν εἴτε ὁντινοῦν, ἐὰν μόνον μὴ αὐτὸσ ἀδικῆται ὑπὸ τοῦ ἐχθροῦ ‐ τοῦτο μὲν γὰρ εὐλαβητέον ‐ ἐὰν δὲ ἄλλον ἀδικῇ ὁ ἐχθρόσ, παντὶ τρόπῳ παρασκευαστέον, καὶ πράττοντα καὶ λέγοντα, ὅπωσ μὴ δῷ δίκην μηδὲ ἔλθῃ παρὰ τὸν δικαστήν·
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Γοργίας 205:4)
ἀλλ’ ἐν τοσούτοισ λόγοισ τῶν ἄλλων ἐλεγχομένων μόνοσ οὗτοσ ἠρεμεῖ ὁ λόγοσ, ὡσ εὐλαβητέον ἐστὶν τὸ ἀδικεῖν μᾶλλον ἢ τὸ ἀδικεῖσθαι, καὶ παντὸσ μᾶλλον ἀνδρὶ μελετητέον οὐ τὸ δοκεῖν εἶναι ἀγαθὸν ἀλλὰ τὸ εἶναι, καὶ ἰδίᾳ καὶ δημοσίᾳ·
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Γοργίας 490:1)
εἶδοσ γὰρ καινὸν μουσικῆσ μεταβάλλειν εὐλαβητέον ὡσ ἐν ὅλῳ κινδυνεύοντα·
(플라톤, Republic, book 4 90:1)
ἐν ἅπασιν οὖν τούτοισ εὐλαβητέον ὡσ ἔνι μάλιστα, μήτε συνεκπίπτοντα τοῖσ ἐπαίνοισ μήτε ταῖσ ἐρωτήσεσιν ἑαυτὸν προϊέμενον.
(플루타르코스, De Se Ipsum Citra Invidiam Laudando, section 221)
κραυγὰσ μέντοι περιπαθεῖσ καὶ σπαραγμώδεισ εὐλαβητέον·
(플루타르코스, De tuenda sanitate praecepta, chapter, section 16 9:1)
ἔτι τοίνυν εὐλαβητέον ἐστὶν ἐν πολλοῖσ παρρησίᾳ χρῆσθαι πρὸσ φίλον, ἐνθυμούμενον τὸ τοῦ Πλάτωνοσ.
(플루타르코스, Quomodo adulator ab amico internoscatur, chapter, section 321)
διόπερ οὔτε τῶν φίλων κατηγορεῖν οὔτε τοὺσ ἐχθροὺσ ἐπαινεῖν ὀκνητέον, οὔτε δὲ τοὺσ αὐτοὺσ ψέγειν, ποτὲ δ’ ἐγκωμιάζειν εὐλαβητέον, ἐπειδὴ τοὺσ ἐν πράγμασιν ἀναστρεφομένουσ οὔτ’ εὐστοχεῖν αἰεὶ δυνατὸν οὔθ’ ἁμαρτάνειν συνεχῶσ εἰκόσ.
(폴리비오스, Histories, book 1, chapter 14 7:1)
αὗται δ’ ἦσαν ὑποδεικνύναι τὴν Αἰτωλῶν καὶ Κλεομένουσ κοινοπραγίαν τί δύναται καὶ ποῖ τείνει, καὶ δηλοῦν ὅτι πρώτοισ μὲν αὐτοῖσ Ἀχαιοῖσ εὐλαβητέον, ἑξῆσ δὲ καὶ μᾶλλον Ἀντιγόνῳ.
(폴리비오스, Histories, book 2, chapter 49 1:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION