헬라어 문장 내 검색 Language

βίου δὲ εὐκολίαν καὶ διαίτησ εὐτέλειαν τίσ οὕτωσ ἀνδρεῖοσ ὥστε ῥᾳδίωσ οὕτωσ δύνασθαι ἂν ὑπενεγκεῖν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ βασιλέα [σπ.] 9:6)
καὶ τὴν μὲν τῶν τρόπων εὐκολίαν καὶ σωφροσύνην καὶ τάξιν διαίτησ, ἣν ὑπὲρ τοῦ μηδὲν αἰσχρὸν συγχωρῆσαι προείλοντο, οὐδ’ ἂν εἷσ ἀξίωσ εἴποι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 70:5)
πῶσ οὐ παραπλήσιον ποιεῖσ εἰσ εὐκολίαν τουτουσὶ διαβάλλων, ὥσπερ ἂν εἰ καὶ τὸν Πύθιον κακίζειν ἠξίουσ, ὡσ οὐδὲν τῶν δεόντων ἐπίσταται, ὃσ καὶ τοῦ τί δεῖ ποιεῖν ἡγεμὼν τοῖσ ἄλλοισ καὶ σύμβουλόσ ἐστιν ἀσφαλὴσ, καὶ ξυμπάσησ ὡσ εἰπεῖν τῆσ οἰκουμένησ τὰ τοιαῦτα δημαγωγὸσ καὶ προφήτησ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 19:1)
Ἀνδροκύδησ δ’ ὁ ἰατρὸσ ἔλεγε τὴν κολακείαν ἔχειν τὴν ἐπωνυμίαν ἀπὸ τοῦ προσκολλᾶσθαι ταῖσ ὁμιλίαισ ἐμοὶ δὲ δοκεῖ διὰ τὴν εὐκολίαν τε καὶ τὴν εὐχέρειαν ὅτι πάντα ὑποδύεται, ὡσ δή τισ ὑποστατικὸσ νωταγωγῶν τῷ τῆσ ψυχῆσ ἤθει καὶ οὐ βαρυνόμενοσ οὐδενὶ τῶν αἰσχρῶν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 727)
τὸ δ’ ἀληθὲσ τῶν ἐμψύχων ἀπηγόρευεν ἅπτεσθαι συνασκῶν καὶ συνεθίζων εἰσ εὐκολίαν βίου τοὺσ ἀνθρώπουσ, ὥστε εὐπορίστουσ αὐτοῖσ εἶναι τὰσ τροφάσ, ἄπυρα προσφερομένοισ καὶ λιτὸν ὕδωρ πίνουσιν·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, h, Kef. a'. PUQAGORAS 13:4)
Οὗτοσ διὰ τὴν ἀπάθειαν καὶ εὐκολίαν τοῦ βίου Εὐδαιμονικὸσ ἐκαλεῖτο·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, Q, Kef. i'. ANACARXOS 3:1)
εἰ δ’ αὖ ἐθελήσεισ εἰσ σωφροσύνην τε καὶ κοσμιότητα ἀποβλέψαι καὶ εὐχέρειαν καὶ εὐκολίαν καὶ μεγαλοφροσύνην καὶ εὐταξίαν καὶ ἀνδρείαν καὶ καρτερίαν καὶ φιλοπονίαν καὶ φιλονικίαν καὶ φιλοτιμίασ τὰσ Λακεδαιμονίων, παῖδ’ ἂν ἡγήσαιο σαυτὸν πᾶσι τοῖσ τοιούτοισ.
(플라톤, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, Ἀλκιβιάδησ α 117:1)
καὶ δὴ καὶ χορείασ πάσασ εἰσ τὰσ ἀριστείασ τὰσ κατὰ πόλεμον βλεπούσασ χορεύειν, καὶ ὅλην εὐκολίαν τε καὶ εὐχέρειαν ἐπιτηδεύειν τῶν αὐτῶν εἵνεκα, καρτερήσεισ τε αὖ σίτων καὶ ποτῶν καὶ χειμώνων καὶ τῶν ἐναντίων καὶ κοίτησ σκληρᾶσ, καὶ τὸ μέγιστον, τὴν τῆσ κεφαλῆσ καὶ ποδῶν δύναμιν μὴ διαφθείρειν τῇ τῶν ἀλλοτρίων σκεπασμάτων περικαλυφῇ, τὴν τῶν οἰκείων ἀπολλύντασ πίλων τε καὶ ὑποδημάτων γένεσιν καὶ φύσιν·
(플라톤, Laws, book 12 12:1)
εὐθὺσ οὖν τινὰ βουλόμενοσ εὐκολίαν ἐπιδείκνυσθαι καὶ φιλοφροσύνην ὑπήκουσε καὶ ἦλθεν.
(플루타르코스, Antony, chapter 26 4:1)
αὕτη δὲ καὶ φύσει θαυμαστὴν ἔσχεν εὐκολίαν καὶ πραότητα, καὶ τὸ ἀντιφιλοῦν καὶ χαριζόμενον αὐτῆσ ἡδονὴν ἅμα καὶ κατανόησιν τοῦ φιλανθρώπου παρεῖχεν·
(플루타르코스, Consolatio ad uxorem, section 2 3:1)
ἐθιστέον οὖν τὸ σῶμα δι’ εὐτελείασ πρὸσ εὐκολίαν αὔταρκεσ ἑαυτῷ γινόμενον·
(플루타르코스, De cohibenda ira, section 13 2:1)
ἐθιστέον οὖν τὸ σῶμα δι’ εὐτελείασ πρὸσ εὐκολίαν αὔταρκεσ ἑαυτῷ γιγνόμενον·
(플루타르코스, De cohibenda ira, section 13 6:1)
ἀλλὰ καὶ κακοηθείασ ἄκρασ ἔργον εὐκολίαν μιμούμενον καὶ ἁπλότητα δυσφώρατον εἶναι.
(플루타르코스, De Herodoti malignitate, section 1 2:1)
τοιαύτην ὁ λογισμὸσ εὐκολίαν καὶ μεταβολὴν ἐγγενόμενοσ ποιεῖ πρὸσ ἕκαστον βίον.
(플루타르코스, De tranquilitate animi, section 41)
ἐπ’ ἐλαίαισ ἢ καρδαμίδι σιτεῖται προσφιλῶσ καὶ προθύμωσ τοιαύτην ὁ λογισμὸσ εὐκολίαν καὶ μεταβολὴν ἐγγενόμενοσ ποιεῖ πρὸσ ἕκαστον βίον.
(플루타르코스, De tranquilitate animi, section 3 10:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION