헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

πολλά τε ἄλλα τῆσ τῶν δημάρχων ἀρχῆσ, τυραννικῆσ μάλιστα γεγενημένησ, περιελόντεσ κατέλεξαν ἐσ τὸ βουλευτήριον, ὀλιγανθρωπότατον δὴ τότε μάλιστα ὂν καὶ παρὰ τοῦτ’ εὐκαταφρόνητον ἀθρόουσ ἐκ τῶν ἀρίστων ἀνδρῶν τριακοσίουσ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 1, chapter 7 5:4)
ὁ δὲ ἐσ πελάτην ἑαυτοῦ τινα φυγών, ᾧ βραχὺ καὶ εὐτελὲσ ἦν τέγοσ ἐν προαστείῳ καὶ διὰ πάντα εὐκαταφρόνητον, ἐκρύπτετο ἀσφαλῶσ, μέχρι τοὺσ σφαγέασ ὁ υἱὸσ αὐτοῦ, τὴν φυγὴν ἐσ τὸν πελάτην ὑποτοπήσασ, ὡδήγησεν ὑπὸ τὸ τέγοσ, καὶ παρὰ τῶν τριῶν ἀνδρῶν τήν τε οὐσίαν ἔλαβε τοῦ πατρὸσ καὶ ἐσ ἀγορανομίαν ᾑρέθη.
(아피아노스, The Civil Wars, book 4, chapter 4 2:2)
Καὶ γὰρ Ἀσίνιοσ αὐτίκα καὶ Πλάγκοσ καὶ Οὐεντίδιοσ καὶ Κράσσοσ καὶ Ἀτήιοσ καὶ ὅσοι τῆσδε τῆσ γνώμησ ὄντεσ ἕτεροι στρατὸν εἶχον οὐκ εὐκαταφρόνητον, ἀλλ’ εἰσ τρισκαίδεκα τέλη γεγυμνασμένα καὶ ἱππέασ ἑξακισχιλίουσ ἐπὶ πεντακοσίοισ, ἡγούμενοι τὸ κεφάλαιον τοῦ πολέμου Λεύκιον γενονέναι ἐπὶ θάλασσαν ᾔεσαν, ἕτεροσ ἑτέρασ ὁδούσ, οἱ μὲν ἐσ Βρεντέσιον, οἱ δ’ ἐπὶ Ῥαβέννησ, οἱ δ’ ἐσ Τάραντα καὶ οἱ μὲν ἐσ Μοῦρκον ἢ Αἠνόβαρβον, οἱ δὲ ἐσ Ἀντώνιον, διωκόντων αὐτοὺσ τῶν Καίσαροσ φίλων καὶ σπονδὰσ προτεινόντων καὶ οὐκ ἐθέλουσιν ἐνοχλούντων τὰ πεζὰ μάλιστα·
(아피아노스, The Civil Wars, book 5, chapter 6 1:1)
οὐδὲ διῄρει ποι τὸν στρατὸν ὅλωσ, τοῦ μὴ τινὸσ ἐν ἀρχῇ γενομένου πταίσματοσ εὐκαταφρόνητον τοῖσ πολεμίοισ αὐτὸν γενέσθαι, καὶ τέωσ καταφρονοῦσιν.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 14 4:3)
εἰ δ’ ἄρα καὶ τὸν Νικίαν εὐκαταφρόνητον ἡγεῖτο, ἀλλ’ οὐχ ὅ γε δή που Σόλων ἐλάνθανεν αὐτὸν ὅσου τινὸσ ἄξιοσ γένοιτο ἐπὶ τῶν προτέρων τῇ πόλει.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 162:9)
τούτου μέντοι τυγχάνειν οὐ ῥᾴδιον ὄντα εὐκαταφρόνητον, διὸ δεῖ κἂν μὴ τῶν ἄλλων ἀρετῶν ἐπιμέλειαν ποιῆται ἀλλὰ τῆσ πολεμικῆσ, καὶ δόξαν ἐμποιεῖν περὶ αὑτοῦ τοιαύτην·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 5 305:1)
δεῖ γὰρ ἐκείνῳ τοῦτ’ ἐν τῇ γνώμῃ παραστῆσαι, ὡσ ὑμεῖσ ἐκ τῆσ ἀμελείασ ταύτησ τῆσ ἄγαν, ὥσπερ εἰσ Εὔβοιαν καὶ πρότερόν ποτέ φασιν εἰσ Ἁλίαρτον καὶ τὰ τελευταῖα πρώην εἰσ Πύλασ, ἴσωσ ἂν ὁρμήσαιτε ‐ οὔτοι παντελῶσ, οὐδ’ εἰ μὴ ποιήσαιτ’ ἂν τοῦτο, ὡσ ἔγωγέ φημι δεῖν, εὐκαταφρόνητόν ἐστιν ‐ ἵν’ ἢ διὰ τὸν φόβον εἰδὼσ εὐτρεπεῖσ ὑμᾶσ εἴσεται γὰρ ἀκριβῶσ·
(데모스테네스, Speeches, Κατὰ Φιλίππου Α 21:2)
ὑμεῖσ δ’ ἴσωσ αὐτὸν ὑπειλήφατε, ὅτι σολοικίζει τῇ φωνῇ, βάρβαρον καὶ εὐκαταφρόνητον εἶναι.
(데모스테네스, Speeches 41-50, Κατὰ Στεφάνου Ψευδομαρτυριῶν Α 48:2)
πρὸσ δὲ τοῦτο τὸ σημεῖον τῶν ἀεὶ δεδιότων συντρεχόντων, οὐκ εὐκαταφρόνητον τοῖσ ἐπιτιθεμένοισ γίνεσθαι τὸ σύστημα·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 90 1:4)
Δημήτριοσ δὲ τήν τε τῶν Σαλαμινίων ὁρῶν πόλιν οὐκ εὐκαταφρόνητον οὖσαν καὶ στρατιωτῶν πλῆθοσ ὑπάρχον ἐν αὐτῇ τῶν ἀμυνομένων ἔκρινε μηχανάσ τε τοῖσ μεγέθεσιν ὑπεραιρούσασ κατασκευάζειν καὶ καταπέλτασ ὀξυβελεῖσ καὶ λιθοβόλουσ παντοίουσ καὶ τὴν ἄλλην κατασκευὴν καταπληκτικήν.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 20, chapter 48 1:1)
ἀνέθηκε δ’ αὐτὸ εἰσ τὸ τῆσ Ἀρτέμιδοσ ἱερόν, ὡσ μέν τινεσ, ἐπιτηδεύσασ ἀσαφέστερον γράψαι, ὅπωσ οἱ δυνάμενοι <μόνοι> προσίοιεν αὐτῷ καὶ μὴ ἐκ τοῦ δημώδουσ εὐκαταφρόνητον ᾖ.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, Q, Kef. a'. HRAKLEITOS 6:1)
φαμὲν γὰρ τὸν εὐκαταφρόνητον νοεῖσθαι μὲν καὶ κατὰ τὸ ἀδύνατον εἶναι βλάψαι·
(에픽테토스, Works, book 0 7:3)
ὁ δὲ τοῦ μὲν ἐκπεσεῖν αὐτὸν τῆσ ἀρχῆσ τὴν ἐκείνου φύσιν ᾐτιᾶτο ἄπρακτον οὖσαν καὶ διὰ τοῦτ’ εὐκαταφρόνητον, αὐτὸν δ’ ἔλεγεν φόβῳ τοῦ μὴ πρὸσ ἄλλουσ μεταστῆναι τὴν ἀρχὴν ἐν ἀνάγκησ αὐτὴν ὑπελθεῖν, προσαγορεύεσθαι δὲ αὐτὸν τοῦτο ὅπερ καὶ Ἀλέξανδρον τὸν πατέρα.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 14 56:1)
δεῖ δή σοι ἀντὶ τῶν τοσούτων πόνων μέγιστα ἡλίκα γενέσθαι τἀγαθά, ἵνα μὴ φύλλινοσ μόνον ὁ στέφανοσ ᾖ, καὶ τόν τε μισθὸν οὐκ εὐκαταφρόνητον ὁρισθῆναι καὶ τοῦτον ἐν καιρῷ τῆσ χρείασ ἀπραγμόνωσ ἀποδίδοσθαι καὶ τὴν ἄλλην τιμὴν ὑπὲρ τοὺσ πολλοὺσ ὑπάρχειν, πόνων δὲ ἐκείνων καὶ πηλοῦ καὶ δρόμων καὶ ἀγρυπνιῶν ἀναπεπαῦσθαι, καὶ τοῦτο δὴ τὸ τῆσ εὐχῆσ, ἀποτείναντα τὼ πόδε καθεύδειν, μόνα ἐκεῖνα πράττοντα ὧν ἕνεκα τὴν ἀρχὴν παρελήφθησ καὶ ὧν ἔμμισθοσ εἶ.
(루키아노스, De mercede, (no name) 13:2)
Ἀλλ̓ οἱ Σκύθαι γε, ὦ πάτερ, καὶ οἱ Ἰνδῶν ἐλέφαντεσ οὐκ εὐκαταφρόνητόν τι ἔργον, καὶ ὅμωσ οὐ διαστήσασ αὐτοὺσ οὐδὲ προδοσίαισ ὠνούμενοσ τὰσ νίκασ ἐκράτουν αὐτῶν·
(루키아노스, Dialogi mortuorum, Φίλιπποσ καὶ Ἀλέξανδροσ. 5:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION