헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

εἰ δὲ δεῖ πρὸσ ἀναιδῆ διαβολὴν εὐγνωμοσύνησ ὑπερβολῇ χρήσασθαι, τὸ μὲν μέλλον ἀφῶμεν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ δ# ὑπὲρ Θηβαίων δεύτερος 4:3)
ἄνευ δὲ ταύτησ τῆσ ἑκατέρωθεν εὐγνωμοσύνησ οὐ ῥᾴδιον εὑρεῖν οἰκίαν ἥτισ σωθήσεται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδίοισ περὶ ὁμονοίας 9:16)
καὶ γάρ τοι μετὰ τὴν ναυμαχίαν συλλεγέντων εἰσ τὸν Ἰσθμὸν ἁπάντων καὶ φερόντων τὴν ψῆφον ἀπὸ τοῦ βωμοῦ τοῦ Ποσειδῶνοσ περὶ τῶν ἀριστείων, ἔξεστι μέν τι καὶ ἄγνωμον ἐνταῦθα κατηγορῆσαι τῶν Ἑλλήνων, ἔξεστι δὲ τὸ λοιπὸν τῆσ εὐγνωμοσύνησ ἐπαινέσαι καὶ λαβεῖν ὑπὲρ Θεμιστοκλέουσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 103:9)
ταῦτα εἰ μὲν ἀναγκαῖα τῷ λόγῳ, καὶ τὰ παρ’ ἡμῶν εἰσ ἐκεῖνον μετέχει τῆσ ἀπολογίασ, εἰ δὲ μὴ ἀναγκαῖα, ὁρ́α τὸ περιὸν τῆσ εὐγνωμοσύνησ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Καπίτωνα 10:27)
παρ’ οἷσ γὰρ καὶ τὰ τῶν μοιχειῶν μεγαλοπρεπέστερόν πωσ παραπέμπεται, πολλῆσ καὶ σφόδρα φιλανθρώπου τῆσ εὐγνωμοσύνησ τυγχάνοντα, τὰ μὲν πολλὰ ὑπὸ χρηστότητοσ οὐκ αἰσθανομένων τῶν ἀνδρῶν, τὰ δέ τινα οὐχ ὁμολογούντων εἰδέναι, ξένουσ δὲ καὶ φίλουσ καὶ ξυγγενεῖστοὺσ μοιχοὺσ καλουμένουσ ἀνεχομένων, καὶ αὐτῶν ἐνίοτε φιλοφρονουμένων καὶ παρακαλούντων ἐν ταῖσ ἑορταῖσ καὶ θυσίαισ ἐπὶ τὰσ ἑστιάσεισ, ὡσ ἂν οἶμαι τοὺσ οἰκειοτάτουσ, ἐπὶ δὲ τοῖσ σφόδρα ἐκδήλοισ καὶ φανεροῖσ μετρίασ τὰσ ὀργὰσ ποιουμένων·
(디오, 크리소토모스, 연설, ΕΥΒΟΙΚΟΣ ἢ ΚΥΝΗΓΟΣ. 171:2)
πρὸσ δὲ αὖ τῶν λεγομένων στοιχείων, ἀέροσ καὶ γῆσ καὶ ὕδατοσ καὶ πυρόσ, τὴν ἀσφαλῆ καὶ δικαίαν δἰ αἰῶνοσ ἁρμονίαν, μεθ̓ ὅσησ εὐγνωμοσύνησ καὶ μετριότητοσ διαμένειν πέφυκεν αὐτά τε σῳζόμενα καὶ σῴζοντα τὸν ἅπαντα κόσμον;
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΕΝ ΤΗΙ ΠΑΤΡΙΔΙ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΠΡΟΣ ΑΠΑΜΕΙΣ 62:1)
τῷ γὰρ ἀνδρὶ μάρτυρεσ ἱκανοὶ τῆσ ἀνυπερβλήτου πρὸσ πάντασ εὐγνωμοσύνησ ἥ τε πατρὶσ χαλκαῖσ εἰκόσι τιμήσασα οἵ τε φίλοι τοσοῦτοι τὸ πλῆθοσ ὡσ μηδ’ ἂν πόλεσιν ὅλαισ μετρεῖσθαι δύνασθαι·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, I, EPIKOUROS 9:2)
"οἱ μὲν γὰρ συνιέντεσ ὀλίγοι, οἳ μάλιστα μὲν σιωπήσονται ὑπ’ εὐγνωμοσύνησ·
(루키아노스, Rhetorum praeceptor, (no name) 13:41)
τῶν δὲ Ῥωμαίων τοῖσ ἐκτὸσ ἀνθρώποισ δεινῶν μὲν εἶναι πόλεμον μεταχειρίσασθαι καὶ φοβερῶν εἰσ χεῖρασ ἐλθεῖν νομιζομένων, εὐγνωμοσύνησ δὲ καὶ φιλανθρωπίασ καὶ ὅλωσ πολιτικῆσ ἀρετῆσ ὑποδείγματα μὴ δεδωκότων, πρῶτοσ δοκεῖ τότε Μάρκελλοσ ὑποδεῖξαι τοῖσ Ἕλλησι δικαιοτέρουσ Ῥωμαίουσ, οὕτω γὰρ ἐχρῆτο τοῖσ συμβάλλουσι καὶ τοσαῦτα καὶ πόλεισ καὶ ἰδιώτασ εὐεργέτησεν ὥστε, εἴ τι περὶ Ἔνναν ἢ Μεγαρεῖσ ἢ Συρακουσίουσ ἔργον ἦν εἰργασμένον οὐκ ἐπιεικὲσ αὐτοῖσ, τοῦτο τῶν πεπονθότων αἰτίᾳ μᾶλλον ἢ τῶν πεποιηκότων δοκεῖν γεγονέναι.
(플루타르코스, Marcellus, chapter 20 1:1)
ἐκ σέο γὰρ Θεόδωροσ ἔχει ζωστῆρα μαγίστρου καὶ δὶσ ἀεθλεύει πρὸσ θρόνον ἀνθυπάτων τῆσ δ’ εὐγνωμοσύνησ μάρτυσ γραφίσ·
(작자 미상, Greek Anthology, book 1, chapter 364)

SEARCH

MENU NAVIGATION