헬라어 문장 내 검색 Language

πρὸσ δὲ τῇ μεσημβρίᾳ ἕλοσ ἔστι καὶ θάλασσα μετ’ αὐτό, κατὰ δὲ τὴν ἑώ τὰ στενὰ τὰ Σαπαίων τε καὶ Κορπίλων, ἐκ δὲ τὴσ δύσεωσ πεδίον μέχρι Μυρκίνου τε καὶ Δραβήσκου καὶ ποταμοῦ Στρυμόνοσ, τριακοσίων που καὶ πεντήκοντα σταδίων, εὔφορον πάνυ καὶ καλόν, ἔνθα καὶ τὸ πάθοσ τῇ Κόρῃ φασὶν ἀνθιζομένῃ γενέσθαι, καὶ ποταμὸσ ἔστι Ζυγάκτησ, ἐν ᾧ τοῦ θεοῦ περῶντοσ τὸ ἁρ́μα τὸν ζυγὸν ἄξαι λέγουσι καὶ τῷ ποταμῷ γενέσθαι τὸ ὄνομα.
(아피아노스, The Civil Wars, book 4, chapter 13 4:7)
παραφορὴ μὲν γὰρ μετεξετέροισι ἔκ τινοσ τῶν ἐν τῷ θώρηκι· ἀναπνοὴ θερμή τε καὶ ξηρή· δίψοσ δριμὺ, οὐκ εὔφορον πῦρ, τῷ πάντη ἐσ θώρηκα ξυρρέειν.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ι’. Θεραπεία Πλευρίτιδοσ.75)
αὐτὴν δὲ τὴν πύελον ἐπειρῶντο εὐόγκόν σφισι ποιήσασθαι καὶ ταύτῃ εὔφορον τὰ μὲν παρακόπτοντεσ, τὰ δὲ ξυνθλῶντεσ αὐτῆσ.
(아리아노스, Anabasis, book 6, chapter 29 9:2)
ὥσπερ οἱ κινοῦντεσ καὶ μεταφέροντεσ οὐκ εὔφορον βάροσ φθέγγονταί τε καὶᾅδουσιν ἡσυχῇ τὸ ἔργον παραμυθούμενοι, ἐργάται ὄντεσ, οὐκ ᾠδοί τινεσ οὐδὲ ποιηταὶ μελῶν.
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ α. 11:1)
Ιἤσισ δὲ, σχήματοσ μὲν, ὀλίγῳ ἀνωτέρω ἄκρην τὴν χεῖρα τοῦ ἀγκῶνοσ ἔχειν, βραχίονα δὲ κατὰ πλευράσ‧ οὕτω δὲ καὶ ἀνάληψισ, καὶ θέσισ, καὶ εὔφορον‧ καὶ φύσισ, καὶ χρῆσισ ἐν κοινῷ, ἢν ἄρα μὴ κακῶσ πωρωθῇ‧ πωροῦται δὲ ταχέωσ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 18.4)
Σκέλοσ δὲ ἔν τε τῇσιν ὁδοιπορίῃσιν καὶ ἐν τῷ ἑστάναι εἴθισται ὁτὲ μὲν ἐκτετάσθαι, ὁτὲ δὲ σμικροῦ δεῖν ἐκτετάσθαι‧ καὶ εἴθισται καθεῖσθαι ἐσ τὸ κάτω κατὰ φύσιν, καὶ δὴ καὶ πρὸσ τὸ ὀχέειν τὸ ἄλλο σῶμα‧ διὰ τοῦτο εὔφορον αὐτῷ ἐστι τὸ ἐκτετάσθαι, ὅταν ἀνάγκη ἔχῃ‧ καὶ δὴ καὶ ἐν τῇσι κοίτῃσι πολλάκισ ἐν τῷ σχήματι τουτέῳ ἐστίν‧ ἐπὴν δὲ δὴ τρωθῇ, ἀνάγκη καταδουλοῦται τὴν γνώμην, ὅτι ἀδύνατοι μετεωρίζεσθαι γίνονται, ὥστε οὐδὲ μέμνηνται περὶ τοῦ ξυγκαμφθῆναι καὶ ἀναστῆναι, ἀλλὰ ἀτρεμέουσιν ἐν τουτέῳ τῷ σχήματι κείμενοι.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΓΜΩΝ., 15.7)
ἐχρῆν μὲν οὕτωσ, ὦ Τιμόκλεισ, καὶ οὐδὲν ἂν ἦν μέγα κακὸν ὑποκύψαντα φέρειν τὸν ζυγὸν ἐλαφρόν τε καὶ εὔφορον καὶ τὸ μέγιστον, ἐπίχρυσον ὄντα.
(루키아노스, De mercede, (no name) 13:3)
τὸ δέ ἐστιν ἄλλωσ μὲν κοῦφον ὑπὸ σμικρότητοσ, ἢν δὲ οἱ μαστιγοῦντέσ ποτε ὑποφειδόμενοι παίωσι κατὰ ἐφήβου κάλλοσ ἢ ἀξίωμα, τότε ἤδη τῇ γυναικὶ τὸ ξόανον γίνεται βαρὺ καὶ οὐκέτι εὔφορον, ἡ δὲ ἐν αἰτίᾳ τοὺσ μαστιγοῦντασ ποιεῖται καὶ πιέζεσθαι δι’ αὐτούσ φησιν.
(파우사니아스, Description of Greece, Λακωνικά, chapter 16 18:1)
"εἰ τὸν ἀγρὸν ἔμελλεν ἐγκωμιάζων εὔφορον ποιεῖν καὶ εὔκαρπον, εἶτ’ οὐκ ἂν ἁμαρτάνειν ἐδόκει τοῦτο μὴ ποιῶν μᾶλλον ἢ σκάπτων καὶ πράγματα ἔχων;
(플루타르코스, Quomodo adulator ab amico internoscatur, chapter, section 16 5:1)
χρήματα δ’ οὐκ ἐθέλω συνάγειν κλυτά, κανθάρου ὄλβον μύρμηκόσ τ’ ἄφενοσ χρήματα μαιόμενοσ, ἀλλὰ δικαιοσύνησ μετέχειν καὶ πλοῦτον ἀγινεῖν εὔφορον, εὔκτητον, τίμιον εἰσ ἀρετήν.
(작자 미상, 비가, Κράτητος, ὕμνοσ εἰσ Εὐτέλειαν5)

SEARCH

MENU NAVIGATION