헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἐγὼ δ’ Ἀλεξάνδρῳ μὲν εἰκότωσ διὰ τὴν ἡλικίαν οὐ διείλεγμαι, Φίλιππον δὲ νῦν μὲν διὰ τὴν τῶν λόγων εὐφημίαν ἐπαινῶ·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1691)
ἂν μὲν τοίνυν πρὸσ τὴν εὐφημίαν αὐτοῦ τῶν λόγων ἀποβλέπητε, ἐξαπατηθήσεσθε, ὥσπερ καὶ πρότερον, ἐὰν δ’ εἰσ τὴν φύσιν καὶ τὴν ἀλήθειαν, οὐκ ἐξαπατηθήσεσθε.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 168 1:2)
οἱ δὲ καὶ τὴν εὐφημίαν ὑπανῄρουν καὶ φείδεσθαι μόνον αὐτῶν ἠξίουν.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 18 2:7)
καὶ γὰρ κατὰ τὴν αὔξησίν ἐστι ψέγειν, καὶ κατὰ παράλειψιν, καὶ κατὰ παραβολήν, κατὰ εὐφημίαν δὲ οὐκέτι, ἀλλὰ κατὰ τὸ ἐναντίον τῇ εὐφημίᾳ, δυσφημίαν.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ κολάσεωσ λόγου. 13:3)
καὶ μάλιστα οὐδ’ ὀκνητέον διὰ τὴν τοῦ ὀνόματοσ εὐφημίαν, ὡσ τῶν ποιητῶν μόνων εἰδότων τὸ μέτρον τῶν λόγων.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸν Σάραπιν 3:10)
καὶ εἰ τὸ κατὰ φύσιν ἐφ’ ὅτου ποτ’ ἂν εἴπῃσ μᾶλλον κεχαρισμένον τοῖσ θεοῖσ, μᾶλλον ἂν ἐκ τῶν εἰκότων χαριζοίμεθα αὐτοῖσ οὕτω τιμῶντεσ ἢ ’κείνωσ, καὶ μᾶλλόν γ’ ἂν ἡμᾶσ οἱ θεοὶ τιμῷεν, εἰ τὰ πρεσβεῖα ἀποδιδοῖμεν τοῖσ αὐτοῖσ οἷσπερ ἐκεῖνοι, ἐπεὶ καὶ τὸ μέτρον αὐτὸ τὴν μὲν εὐφημίαν τοῦ ὀνόματοσ τοῖσ ποιηταῖσ νέμει, τῇ δὲ χρείᾳ πολὺ μᾶλλον ἡμέτερόν ἐστιν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸν Σάραπιν 3:4)
ἀλλὰ γὰρ ὥσπερ ἐν τραγῳδίᾳ τινὶ ὡσ ἀληθῶσ μεταξὺ τῶν ὀδυρμῶν δοκῶ μοι κατακούειν φωνῆσ ἀπὸ μηχανῆσ θεοῦ τινοσ μεταβάλλοντοσ τὸν θρῆνον εἰσ εὐφημίαν, ὡδὶ λέγοντοσ, παύσασθε ὦ ἄνθρωποι, οὐκ οἰκτρὸσ ὁ παῖσ, μᾶλλον δὲ ἀνὴρ, οὐδὲ ἐλεεῖσθαι δίκαιοσ τῆσ πορείασ ἣν ἐστείλατο, ἀλλ’ εἴπερ τισ ἄλλοσ ἔχει καλῶσ γε δὴ τὰ ἀνθρώπεια.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, εἰσ Ἐτεωνέα ἐπικήδειος 4:16)
τοσοῦτον δὲ τοῦ Στησιχόρου διοίσειν μοι δοκῶ, ὁ μὲν γὰρ ἀνθ’ ὧν κακῶσ εἶπε τὴν Ἑλένην, ἀντὶ τούτων ὕμνησε τὰ δεύτερα, ἐγὼ δὲ ἃ τηνικαῦτα ἐκόσμουν ὀδυρόμενοσ, ταῦτα νῦν ἐπὶ τοῦ γεγηθέναι κοσμήσω, καθαρὰν ὀδυρμοῦ τὴν εὐφημίαν παρεχόμενοσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παλινῳδία ἐπὶ Σμύρνῃ καὶ τῷ ταύτησ ἀνοικισμῷ 2:4)
νῦν δ’ ὅσα μὲν θρηνώδουσ ἁρμονίασ καὶ σχημάτων ἀχαρίτων καὶ παρὰ τῆσ λύπησ ἔχοντα τὴν εὐφημίαν ἐκποδὼν ἀπελήλυθε, λευχειμονεῖ δὲ ἡ ἤπειροσ, πανηγυρίζει δ’ ἡ Ἑλλὰσ ἐπὶ χρηστῆσ ὑποθέσεωσ, ἡ πόλισ δ’ ὥσπερ ἐν δράματι καὶ δὴ πάλιν ἐξ ἀρχῆσ ἀναφύεται μεταβαλοῦσα τὴν ἡλικίαν, ἡ αὐτὴ παλαιὰ καὶ νέα γενομένη, ὥσπερ τὸν φοίνικα ἀναβιώσκεσθαι λόγοσ αὐτὸν ἐξ αὑτοῦ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παλινῳδία ἐπὶ Σμύρνῃ καὶ τῷ ταύτησ ἀνοικισμῷ 6:9)
ἐπεὶ γὰρ καὶ τῆσ ἀνελπίστου φήμησ ἀφικομένησ πρῶτοσ ὑπὲρ τῆσ πόλεωσ ἐμνήσθην πρὸσ τοὺσ πάντα ἀρίστουσ βασιλέασ διατρίψασ οὐ πλέον μιᾶσ νυκτὸσ, εἰκόσ τοι καὶ περὶ τῶν εἰσ εὐφημίαν ἡκόντων οὕτωσ ἔχειν ὡσ ἐμαυτῷ προσηκόντων.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Προσφωνητικόσ Σμυρναϊκός 2:4)
ἐπιδεικνυμένου γάρ μου λόγουσ τινὰσ ὡσ τὸ ὄναρ καὶ σφόδρα εὐδοκιμοῦντοσ, εἰπόντοσ τινὸσ τῶν ἀκροωμένων κατὰ εὐφημίαν ὅτι ὡσ ὁ δεῖνα, ὃν δὴ μάλιστα ἐθαύμαζε τῶν παλαιῶν, παρόντα ἐδόκουν τὸν διδάσκαλον εἰπεῖν ὑποδυσχεράναντα, οὐ προσθήσεισ τὸν καὶ τόν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι δ# 16:3)
ἀεὶ μὲν οὖν οἶμαι τὰ βέλτιστα προαιρετέον καὶ φρονεῖν καὶ λέγειν, ἐν δὲ ταῖσ ἱερομηνίαισ καὶ ταῖσ ἑορταῖσ πῶσ οὐκ εἰκὸσ ἅπασαν μὲν εὐφημίαν εἶναι προθυμεῖσθαι, πᾶσαν δὲ γνώμην ἀστειοτάτην, πάντασ δὲ ὡσ οἰκειότατα ἀλλήλοισ ἔχειν, ὡσ τῶν θεῶν ταύτην τὴν φιλίαν καὶ ὁμόνοιαν βραβευόντων, καὶ νομίζειν γε τὰσ ἑορτὰσ σχεδὸν ὡσ εἰπεῖν φιλίασ συνθήματα, καὶ μήτε θυσίαν οὕτω λαμπρὰν μήτε σπονδὰσ κεχαρισμένασ, ὧν οὐχ ἥδιον ἂν εἶναι τοῖσ θεοῖσ ἢ εἰ τὴν γνώμην ἐκ τῶν δυνατῶν ὡσ βελτίστην παρεχοίμεθα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Συμβουλευτικὸσ περὶ τοῦ μὴ δεῖν κωμῳδεῖν 3:5)
καίτοι τίν’ ἔχει λόγον ἡγεῖσθαι μὲν κάλλιστον ἁπάντων τὴν εὐφημίαν καὶ μάλιστα πρέπειν ἱεροῖσ, ἄδειαν δ’ εἶναι τοῖσ ἐθέλουσι βλασφημεῖν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Συμβουλευτικὸσ περὶ τοῦ μὴ δεῖν κωμῳδεῖν 4:2)
ὥστε πῶσ εἰκὸσ, εἰ καὶ τὰ ἄλλα βελτίουσ γιγνόμεθα, περὶ ταύτην χείρουσ, ἀλλὰ μὴ βελτίουσ τοῖσ δρωμένοισ εἶναι, καὶ τὰσ μὲν περὶ τοὺσ λόγουσ ἐπιδόσεισ τε καὶ διατριβὰσ ἐν ἐκείνῃ μάλιστά πωσ ἅπασι γίγνεσθαι, ὅσα δ’ εἰσ εὐφημίαν καὶ τὴν ἀπὸ τῶν λόγων χάριν ἔρχεται, μὴ ἐν πρώταισ πόλεων ἐκείνῃ νέμειν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ ὁμονοίασ ταῖσ πόλεσιν 6:1)
καὶ κατὰ τοῦτ’ ἀπόδοσ τῇ ῥητορικῇ τὴν πρέπουσαν εὐφημίαν, ἵνα τοῖσ ὁμοίοισ αὐτὴν ἀμειβόμενοσ φανείησ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 44:10)

SEARCH

MENU NAVIGATION