헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ὃσ ἐπιχειρήσει διασύρειν τὴν ὅλην ἔνστασιν τοῦ ἀγῶνοσ, οὐ κρίσιν ἐξευρηκέναι με φάσκων, ἀλλὰ δεινῆσ ἀπαιδευσίασ ἀρχήν, παραφέρων πρῶτον μὲν τοὺσ εὐεργέτασ τοὺσ ὑμετέρουσ, Ἁρμόδιον καὶ Ἀριστογείτονα, καὶ τὴν πρὸσ ἀλλήλουσ πίστιν καὶ τὸ πρᾶγμα ὡσ συνήνεγκε τῇ πόλει διεξιών·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1322)
τοιγάρτοι τοὺσ τῆσ πόλεωσ μὲν εὐεργέτασ, ταῖσ δ’ ἀρεταῖσ ὑπερενηνοχότασ, Ἁρμόδιον καὶ Ἀριστογείτονα, ὁ σώφρων καὶ ἔννομοσ, εἴτε ἔρωτα εἴτε ὅντινα τρόπον χρὴ προσειπεῖν, τοιούτουσ ἐπαίδευσεν, ὥστε τοὺσ ἐπαινοῦντασ τὰ ἐκείνων ἔργα καταδεεστέρουσ δοκεῖν εἶναι ἐν τοῖσ ἐγκωμίοισ τῶν ἐκείνοισ πεπραγμένων.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1401)
ὧδε δὲ αὐτοῖσ ἔχουσι πρῶτοσ ἐπιφαίνεται Κίννασ στρατηγόσ, οἰκεῖοσ ὢν ἐξ ἐπιγαμίασ τῷ Καίσαρι, καὶ παρὰ δόξαν ἐπελθὼν ἐσ μέσουσ τήν τε ἐσθῆτα τὴν στρατηγικὴν ἀπεδύσατο, ὡσ παρὰ τυράννου δεδομένησ ὑπερορῶν, καὶ τὸν Καίσαρα τύραννον ἐκάλει καὶ τοὺσ ἀνελόντασ τυραννοκτόνουσ, καὶ τὸ πεπραγμένον ἐσέμνυνεν ὡσ ὁμοιότατον μάλιστα τῷ προγονικῷ καὶ τοὺσ ἄνδρασ ὡσ εὐεργέτασ καλεῖν ἐκέλευεν ἐκ τοῦ Καπιτωλίου καὶ γεραίρειν.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 17 4:4)
εὐφημεῖν δὲ μόνον αὐτοὺσ ἐδικαίουν ὡσ εὐεργέτασ·
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 18 2:6)
οἱ δὲ καθαρώτεροι τὸ μὲν ἔργον ὡσ ἄγοσ ἀπεστρέφοντο, αἰδοῖ δὲ μεγάλων οἴκων περισῴζειν αὐτοὺσ οὐκ ἐκώλυον, ἠγανάκτουν δέ, εἰ καὶ τιμήσουσιν ὡσ εὐεργέτασ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 18 2:9)
τίσ οὖν ἀνέξεταί μου τούσδε μὴ κτείνειν μηδὲ πωλεῖν μηδὲ ζημιοῦν, ἀλλ’ ὡσ εὐεργέτασ ἀπαθεῖσ προπέμπειν;
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 6:11)
οὐδ’ ἠξίου τὴν ἔχθραν, ὥσπερ ὁ πατὴρ καὶ ὁ κηδεστήσ, ἐσαεὶ καὶ μετὰ φόβου διαφέρειν, οὐδ’ ἐπὶ τῷ Καρχηδονίων κουφόνῳ μέχρι παντὸσ εἶναι, ῥᾳδίωσ ἐσ εὐεργέτασ πρὸσ ἀχαριστίαν τρεπομένων.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 2 4:2)
τὸ δὲ ὅσιον συνίσταται ἐκ τῆσ τηρήσεωσ τῶν δικαίων τῶν πρὸσ τὴν πατρίδα καὶ τὴν ταύτησ πρόνοιαν, καὶ τοὺσ γονεῖσ καὶ εὐεργέτασ καὶ παιδευτὰσ καὶ τοὺσ κατὰ γῆσ.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ κολάσεωσ λόγου. 10:15)
καίτοι εἰ καὶ θεοὺσ ὑπὲρ αὑτῶν χάριν εἰκὸσ ἔχειν, πῶσ οὐχ ἡμᾶσ γε εἰκὸσ ὑπὲρ τῶν θεῶν, ὅτι πλείουσ ἡμῖν τοὺσ εὐεργέτασ προὐξένησε;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἀθηνᾶ 6:2)
οὐ γὰρ τὴν ὀρφανίαν μόνον ἄδηλον κατέστησεν, ἀντὶ τοῦ πατρὸσ αὐτοῖσ γενομένη, ἀλλὰ καὶ ὡσ πατρόθεν εὐεργέτασ τῶν ἀνθρώπων οὕτωσ ἐτίμησε, τέτταρασ μὲν δοῦσα νέμεσθαι πόλεισ τῶν τότε οἰκουμένων ἐν τῇ χώρᾳ, πρώτουσ δὲ θρέψασα δημοσίᾳ, πατρὸσ εὐεργέτου παῖδασ, ὥσπερ οὓσ ὕστερον τῶν ἐν τῷ πολέμῳ τελευτησάντων τρέφειν ἐνόμισε.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 20:3)
ὥσπερ γὰρ τοὺσ θεοὺσ καὶ πρὸ τῶν γονέων τιμᾶν νενόμισται, ὡσ κοινοὺσ ὄντασ ἁπάντων γονέασ τε καὶ εὐεργέτασ, οὕτω τὴν κοινὴν πατρίδα τοῦ γένουσ πρὸ τῆσ ἰδίασ εὐσεβὲσ τιμᾶν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 92:7)
οἱ μὲν τοίνυν χαρακώματα καὶ τείχη προσλαμβάνοντεσ μικροῖσ τισι καὶ θνητοῖσ ὡσ ἀληθῶσ ἐπαύξουσι τὰσ ἀρχὰσ, οἱ δὲ ἀρετῆσ καὶ δικαιοσύνησ καὶ φιλίασ, οὕτω λαμπρὰ καὶ θαυμαστὰ πᾶσιν ἐξενεγκόντεσ ὁρᾶν παραδείγματα, οὗτοι τὴν νίκην ὡσ ἀληθῶσ ἐκ θεῶν κέκτηνται, οὗτοι τῷ ἀθανάτῳ στεφάνῳ κεκόσμηνται, τούτουσ καὶ θεῶν φίλουσ ὥσπερ ἀλλήλων εἰκὸσ εἶναι καὶ ἀνθρώπων εὐεργέτασ καθαρῶσ νομίζεσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πανηγυρικὸσ ἐν Κυζίκῳ περὶ τοῦ ναοῦ 10:1)
τὸ γὰρ πονηροτάτουσ ἀνθρώπων ἀποφανθῆναι καὶ πάντασ ἐπ’ αὐτοὺσ συστῆναι ‐ ὃ γένοιτ’ ἂν, ἐάν τι νεωτερίζειν περὶ τοὺσ εὐεργέτασ ἐπιχειρῶσιν ‐ ἐκείνοισ, οὐχ ἡμῖν δή που διαφέρει.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ α# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων πρῶτος 16:14)
εἰ δὲ τὴν ἀγνωμοσύνην αὐτῶν ἐξετάζειν δεῖ, μὴ τὴν μὲν τῶν ἑτέρων ἐπιδεικνύναι, τὴν δὲ τῶν ἑτέρων ἐπικρύπτειν ἐν οἷσ εὖ πεποιήκασιν, ἀλλ’ ἐπειδήπερ ἀμφοτέροισ τὰ καὶ τὰ ὑπάρχει, δυοῖν θάτερον, ἢ ὡσ εὐεργέτασ ὄντασ ἀμφοτέρουσ μηδετέρουσ ἀδικῶμεν, ἢ κακόνουσ ἀμφοτέρουσ κρίναντεσ μηδετέροισ βοηθῶμεν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ ε ὑπὲρ μηδετέροισ βοηθεῖν 7:1)
φέρε δὴ καὶ τούτων βραχύ τι μνημονεύσωμεν, ἂν ἄρα ἀκούσαντεσ ὑφῆτε τοῦ φρονήματοσ ἀλλ’ ὁσονοῦν ‐ ἐκεῖνοι τοίνυν ἠγάπων, εἴ τιν’ ἔχοιεν τὸν προεστῶτα ἑαυτῶν, καὶ διετέλουν ἐν τούτῳ τῷ σχήματι τοτὲ μὲν Ἀθηναίουσ εὐεργέτασ νομίζοντεσ ἐλευθεροῦντασ σφᾶσ ἀπὸ τῶν βαρβάρων, πάλιν δὲ Λακεδαιμονίουσ ἀπ’ Ἀθηναίων, αὖθισ δ’ αὖ Φιλίππῳ καὶ Ἀλεξάνδρῳ διδόντεσ αὑτοὺσ ἀσμένωσ, οὕτω σφόδρα ἀσχόλωσ εἶχον πρὸσ τὸ πρωτεύειν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ ὁμονοίασ ταῖσ πόλεσιν 17:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION