헬라어 문장 내 검색 Language

οἱ δὲ Ἕλληνεσ ἔτι λέγοντοσ αὐτοῦ ταῦτα ἐρρίπτουν ἑαυτοὺσ ἐσ τὸ ἔδαφοσ, ἀνάγκην καὶ βίαν ἐσ αὑτοὺσ ἐκ Βρούτου καὶ Κασσίου γενομένασ ἐπιλέγοντεσ οὐκ ἐπιτιμίων ἀξίασ εἶναι, ἀλλ’ ἐλέου, δόντεσ δ’ ἂν τοῖσ εὐεργέταισ ἑκόντεσ ἀπορεῖν διὰ τοὺσ πολεμίουσ, οἷσ οὐ τὰ χρήματα μόνον, ἀλλὰ καὶ τὰ σκεύη καὶ τοὺσ κόσμουσ ἐσενεγκεῖν ἀντὶ τῶν χρημάτων, τοὺσ δὲ αὐτὰ παρὰ σφίσιν ἐσ νόμισμα χαλκεῦσαι.
(아피아노스, The Civil Wars, book 5, chapter 1 6:2)
οὐ γὰρ δυσμενέσι καὶ τοῖσ πολεμίοισ τῶν Ἑλλήνων, ἀλλ’ εὐεργέταισ, οὐδ’ ἐπὶ τῷ κοινῷ κακῷ τῶν ὁμοφύλων συνῆν, ἀλλὰ καὶ πρὸσ τῷ μηδὲν ἐναντιοῦσθαι καὶ ὠφελῶν εἴ τι δυνατὸν ἀεὶ τὸν εἰσ χρείαν ἐλθόντα τῶν Ἑλλήνων καὶ δημοσίᾳ πᾶσιν ἀντὶ προξένου κοινοῦ καθεστηκώσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἐπὶ Ἀλεξάνδρῳ ἐπιτάφιος 8:4)
ἆρ’ ἔχουσι χάριν Λακεδαιμόνιοι τοῖσ εὐεργέταισ καὶ ἀποδιδόασι μείζονα ἢ καθ’ ἃ ἂν λάβωσι;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ β# ὑπὲρ Θηβαίων πρῶτος 14:13)
εἰ τοίνυν καὶ τῷ τοῦ τυράννου παιδὶ καὶ τῷ τοῦ τῶν πολεμίων ἄρχοντι στρατοπέδου καιρόν ἐστιν ἔχον διαλλάττεσθαι, ἐὰν βούληται βασιλεὺσ ἀντὶ τυράννου γίγνεσθαι, ἐλεήσασ πατρίδα καὶ ἱερῶν ἀθεραπευσίαν καὶ τάφουσ, ἦ που τοῖσ γε τῶν Ἑλλήνων εὐεργέταισ καὶ δι’ οὓσ ἱερὰ καὶ τάφοι καὶ πάντα ἐσώθη καὶ οὐκ ἐπίχαρτοσ ἡ Ἑλλὰσ τοῖσ βαρβάροισ ἐγένετο, εἰκὸσ ἦν σπείσασθαι, καὶ τήν γε βλασφημίαν αὐτοῖσ ἀνεῖναι, εἰ καὶ μηδὲν εἶχεν ἔργῳ νεῖμαι πλέον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 89:2)
ὅτι οὐ πᾶσι μέτεστιν ἀτελείασ οὐδὲ διὰ πάντων ἁπλῶσ τοῦθ’ ἥκει, ἀλλ’ οἷσ ἄξιον τὰ τοιαῦθ’ ὡσ εὐεργέταισ διδόναι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 29:2)
τὸ γὰρ τοὺσ εὖ πεποιηκότασ ὧν ἀντευπεποιήκαμεν ἀποστερεῖν αὖθισ ἐθέλειν ὥσπερ ἐκ μεταμελείασ ἡμᾶσ, ἄνευ τοῦ τῶν ἀδικωτάτων εἶναι, τεκμήριον ποιήσονται δή που πάντεσ ἢ τοῦ μηδὲν ὧν ἔφην τοὺσ προγόνουσ εἰργάσθαι, ἢ τοῦ μηδὲν ἡμᾶσ ἐκείνοισ κατὰ γένοσ προσήκειν, διὰ τὸ τοὺσ μὲν καὶ τῶν αὐτοὺσ ἀδικησάντων ὥσπερ εὖ πεποιηκότων ὑπὸ μεγαλοψυχίασ πολλάκισ προστῆναι καὶ πᾶσαν ὑπὲρ τούτων εἰσενηνοχέναι σπουδὴν, ἡμᾶσ δὲ καὶ ἃ τοῖσ εὐεργέταισ δικαίωσ ἀποδεδώκαμεν, ταῦτ’ αὐτοὺσ ὡσ δυσμενεστάτουσ ἀναφανέντασ ὑπ’ ἀγνωμοσύνησ ἀφῃρηκέναι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 44:3)
ἐὰν μὲν ἃ τοῖσ εὐεργέταισ ἀπέδομεν, ταῦτ’ αὐτοῖσ ἐάσωμεν ἔχειν, οὐ μόνον τὰ δίκαια ποιοῦντεσ ἐσόμεθ’ αὐτοῖσ, ἀλλὰ καὶ τοὺσ ἄλλουσ πρὸσ τούτοισ ἐπὶ τὰ ἴσα προτρέψομεν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 46:4)
ἐπεὶ δ’ ἕτερα γονεῦσι καὶ ἀδελφοῖσ καὶ ἑταίροισ καὶ εὐεργέταισ, ἑκάστοισ τὰ οἰκεῖα καὶ τὰ ἁρμόττοντα ἀπονεμητέον.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 9 26:1)
δόξειε δ’ ἂν τοῦτο καὶ τοῖσ εὐεργέταισ οἰκεῖον εἶναι.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 9 82:2)
ἀοιδίμων δ’ ὀψαρτυτῶν ὀνόματα καταλέγει Βάτων ἐν Εὐεργέταισ οὕτωσ εὖ γ’, ὦ Σιβύνη, τὰσ νύκτασ οὐ καθεύδομεν οὐδ’ ἀνατετράμμεθ’,8 ἀλλὰ καίεται λύχνοσ, καὶ βιβλίον ἐν ταῖσ χερσί, καὶ φροντίζομεν τί Σόφων καταλέλοιπ’ ἢ τί Σημωνακτίδησ ὁ Χῖοσ ἢ Τυνδάριχοσ ὁ Σικυώνιοσ, ἢ Ζωπυρῖνοσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 81 5:9)
πῶσ οὖν οὐ δεινόν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, εἰ τότε μὲν τοῖσ ἠδικηκόσιν ὑμᾶσ ὑπὲρ τοῦ μὴ ψεύσασθαι τὰ χρήματ’ εἰσφέρειν ἠθελήσατε, νῦν δ’ ἐξὸν ὑμῖν ἄνευ δαπάνησ τὰ δίκαια ποιῆσαι τοῖσ εὐεργέταισ, λύσασι τὸν νόμον, ψεύδεσθαι μᾶλλον αἱρήσεσθε;
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Ἀτελείασ πρὸσ Λεπτίνην 17:2)
ὧν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, μετὰ ταῦτ’ ἐκπεσόντων ἐψηφίσασθ’ ἅπερ, οἶμαι, φεύγουσιν εὐεργέταισ δι’ ὑμᾶσ προσῆκε, προξενίαν, εὐεργεσίαν, ἀτέλειαν ἁπάντων.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Ἀτελείασ πρὸσ Λεπτίνην 80:2)
πότερον οὖν μᾶλλον ἔδει σ’, ὦ Λεπτίνη, τοὺσ ἐχθρούσ, εἰ δύνασαι, πεῖσαι τοὺσ ἐπὶ τοῖσ πρὸσ ἡμᾶσ ἀδικήμασι γιγνομένουσ ἐκείνων εὐεργέτασ μὴ τιμᾶν, ἢ θεῖναι νόμον ἡμῖν ὃσ τῶν τοῖσ ἡμετέροισ εὐεργέταισ ὑπαρχουσῶν δωρειῶν ἀφαιρεῖταί τι;
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Ἀτελείασ πρὸσ Λεπτίνην 83:4)
βούλομαι τοίνυν ὑμῖν καὶ ἓν ἢ δύο ψηφίσματα δεῖξαι τῶν γεγραμμένων τοῖσ ὡσ ἀληθῶσ εὐεργέταισ τῆσ πόλεωσ, ἵν’ εἰδῆθ’ ὅτι ῥᾴδιόν ἐστι γράφειν τὰ δίκαια, ὅταν αὐτοῦ τισ εἵνεκα τούτου γράφῃ, τοῦ τιμῆσαί τινα καὶ μεταδοῦναι τῶν ἡμῖν ὑπαρχόντων, καὶ μὴ διὰ τοῦ ταῦτα δοκεῖν ποιεῖν βούληται κακουργεῖν καὶ παρακρούεσθαι.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 132:1)
ἄξιον τοίνυν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, κἀκεῖν’ ἐξετάσαι, πῶσ ποθ’ οἱ πάλαι τὰσ τιμὰσ ἔνεμον καὶ τὰσ δωρειὰσ τοῖσ ὡσ ἀληθῶσ εὐεργέταισ, καὶ ὅσοι πολῖται τύχοιεν ὄντεσ καὶ ὅσοι ξένοι.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 279:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION