헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἐν οὖν δή τινι τῶν κωμῶν, ᾗ ὄνομα ἦν Ληιστάδαι, Τελεσταγόρασ ᾤκει, πλούσιόσ τε σφόδρα καὶ εὐδοκιμῶν καὶ τιμώμενοσ παρὰ τῷ δήμῳ τοῖσ τ’ ἄλλοισ ἅπασι καὶ τοῖσ καθ’ ἡμέραν πεμπομένοισ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 40 2:2)
εὐδοκιμῶν δ’ ἐπὶ τούτοισ εἰκότωσ, καὶ δοκῶν καὶ ῥήτωρ ἄριστοσ εἶναι καὶ ἀνὴρ θαυμαστόσ, κατέβη μάλα σεμνῶσ.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 29:1)
ὅ τε Διομήδησ ἐξέπεσεν οἴκοθεν, οὐθενὸσ ἔλαττον εὐδοκιμῶν ἐν τῷ πολέμῳ, καὶ Νεοπτόλεμοσ εἴτε ὑπὸ Ἑλλήνων εἴτε ὑπὸ ἄλλων τινῶν·
(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΡΩΙΚΟΣ ΥΠΕΡ τοῦ ΙΛΙΟΝ ΜΗ ΑΛΩΝΑΙ. 167:1)
ἤδη δ’ αὐτοῦ μέλλοντοσ διαλύειν τὴν ἐκκλησίαν ἀναστὰσ Θεόδωροσ ὁ Συρακόσιοσ, ἐν τοῖσ ἱππεῦσιν εὐδοκιμῶν καὶ δοκῶν εἶναι πρακτικόσ, ἀπετόλμησε περὶ τῆσ ἐλευθερίασ τοιούτοισ χρήσασθαι λόγοισ.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xiv, chapter 63 12:2)
κίνδυνον εὐδοκιμῶν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 42 4:1)
χοροῖσ δ’ ἑσταίην, ὅθι καὶ παρθένοσ, εὐδοκίμων γάμων, παρὰ πόδ’ εἱλίσσουσα φίλασ ματρὸσ ἡλίκων θιάσουσ, χαρίτων εἰσ ἁμίλλασ, χαίτασ ἁβρόπλουτον ἔριν, ὀρνυμένα, πολυποίκιλα φάρεα καὶ πλοκάμουσ περιβαλλομένα γένυσιν ἐσκίαζον.
(에우리피데스, Iphigenia in Tauris, choral, antistrophe 23)
σποδοῦ τε πλῆθοσ ὀλίγον ἀντὶ σωμάτων εὐδοκίμων δήποτ’ ἐν Μυκήναισ;
(에우리피데스, Suppliants, choral, strophe 13)
"ἰδὼν ^ δὲ πολλοὺσ τῶν εὐδοκίμων ἐθελήσαντασ ἄν, εἰ καὶ προσδιδόναι δέοι, μόνησ τῆσ δόξησ ἕνεκα συνεῖναι τούτῳ καὶ ὁρᾶσθαι περὶ αὐτὸν ἑταίρουσ καὶ φίλουσ εἶναι δοκοῦντασ, οὐκ ἔχω ὅπωσ σε τῆσ εὐποτμίασ μακαρίσω, ὃσ καὶ προσλήψῃ μισθὸν τῆσ τοιαύτησ εὐδαιμονίασ.
(루키아노스, De mercede, (no name) 20:7)
ἐσθῆτι σηρικῇ καὶ προσωπείῳ εὐπρεπεῖ, αὐλῷ τε καὶ τερετίσμασι καὶ τῇ τῶν ᾀδόντων εὐφωνίᾳ, οἷσ κοσμεῖσθαι μηδὲν ὂν τὸ τοῦ ὀρχηστοῦ πρᾶγμα, ὁ τότε κατὰ τὸν Νέρωνα εὐδοκιμῶν ὀρχηστήσ, οὐκ ἀσύνετοσ, ὥσ φασιν, ἀλλ’ εἰ καί τισ ἄλλοσ ἔν τε ἱστορίασ μνήμῃ καὶ κινήσεωσ κάλλει διενεγκών, ἐδεήθη τοῦ Δημητρίου εὐγνωμονεστάτην, οἶμαι, τὴν δέησιν, ἰδεῖν ὀρχούμενον, ἔπειτα κατηγορεῖν αὐτοῦ καὶ ὑπέσχετό γε ἄνευ αὐλοῦ καὶ ᾀσμάτων ἐπιδείξεσθαι αὐτῷ.
(루키아노스, De saltatione, (no name) 63:3)
"καὶ ὁ νῦν πένησ ὁ τοῦ δεῖνοσ, ὁ βουλευσάμενὸσ τι περὶ ἀγεννοῦσ οὕτω τέχνησ, μετ’ ὀλίγον ἅπασι ζηλωτὸσ καὶ ἐπίφθονοσ ἔσῃ, τιμώμενοσ καὶ ἐπαινούμενοσ καὶ ἐπὶ τοῖσ ἀρίστοισ εὐδοκιμῶν καὶ ὑπὸ τῶν γένει καὶ πλούτῳ προὐχόντων ἀποβλεπόμενοσ, ἐσθῆτα μὲν τοιαύτην ἀμπεχόμενοσ," ‐ δείξασα τὴν ἑαυτῆσ·
(루키아노스, Somnium sive vita Luciani, (no name) 7:24)
εἰσ Διονυσίου τοῦ γραμματιστοῦ εἰσῆλθον, καὶ εἶδον αὐτόθι τῶν τε νέων τοὺσ ἐπιεικεστάτουσ δοκοῦντασ εἶναι τὴν ἰδέαν καὶ πατέρων εὐδοκίμων, καὶ τούτων ἐραστάσ.
(플라톤, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, Ἐρασταί 2:1)
ἅτε οὖν εὐδοκιμῶν ἑκάστοτε, ᾐσχύνετο τοὺσ παρόντασ, καὶ οὔτε συγχωρῆσαί μοι ἤθελεν ἀδύνατοσ εἶναι διελέσθαι ἃ προυκαλούμην αὐτόν, ἔλεγέν τε οὐδὲν σαφέσ, ἐπικαλύπτων τὴν ἀπορίαν.
(플라톤, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, Χαρμίδης 345:2)
Λακωνικῷ δὲ ἀνδρὶ τῶν εὐδοκίμων καὶ ὄνομα ἦν "Σοῦσ" ·
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Κρατύλος 174:4)
ἡμέρασ μοχθηρότερα ἀποδιδόντεσ ἢ παρέλαβον τὰ ἱμάτιά τε καὶ ὑποδήματα, ἀλλ’ εἰ τοιαῦτα ποιοῖεν, ταχὺ ἂν τῷ λιμῷ ἀποθάνοιεν, Πρωταγόρασ δὲ ἄρα ὅλην τὴν Ἑλλάδα ἐλάνθανεν διαφθείρων τοὺσ συγγιγνομένουσ καὶ μοχθηροτέρουσ ἀποπέμπων ἢ παρελάμβανεν πλέον ἢ τετταράκοντα ἔτη ‐ οἶμαι γὰρ αὐτὸν ἀποθανεῖν ἐγγὺσ καὶ ἑβδομήκοντα ἔτη γεγονότα, τετταράκοντα δὲ ἐν τῇ τέχνῃ ὄντα ‐ καὶ ἐν ἅπαντι τῷ χρόνῳ τούτῳ ἔτι εἰσ τὴν ἡμέραν ταυτηνὶ εὐδοκιμῶν οὐδὲν πέπαυται, καὶ οὐ μόνον Πρωταγόρασ, ἀλλὰ καὶ ἄλλοι πάμπολλοι, οἱ μὲν πρότερον γεγονότεσ ἐκείνου, οἱ δὲ καὶ νῦν ἔτι ὄντεσ.
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Μένων 133:1)
ὥστε, εἴ τισ ἀποβλέψειε πρὸσ σώματα, ὡσ πᾶσι μὲν σιτίοισ, πᾶσι δ’ αὖ ποτοῖσ καὶ πόνοισ συνήθη γιγνόμενα, καὶ τὸ πρῶτον ταραχθέντα ὑπ’ αὐτῶν, ἔπειτ’ ἐξ αὐτῶν τούτων ὑπὸ χρόνου σάρκασ φύσαντα οἰκείασ τούτοισ, φίλα τε καὶ συνήθη καὶ γνώριμα γενόμενα ἁπάσῃ ταύτῃ τῇ διαίτῃ πρὸσ ἡδονὴν καὶ ὑγίειαν ἄριστα διάγει, καὶ ἄν ποτ’ ἄρα ἀναγκασθῇ μεταβάλλειν αὖθισ ἡντινοῦν τῶν εὐδοκίμων διαιτῶν, τό γε κατ’ ἀρχὰσ συνταραχθεὶσ ὑπὸ νόσων μόγισ ποτὲ κατέστη, τὴν συνήθειαν τῇ τροφῇ πάλιν ἀπολαβών, ταὐτὸν δὴ δεῖ νομίζειν τοῦτο γίγνεσθαι καὶ περὶ τὰσ τῶν ἀνθρώπων διανοίασ τε ἅμα καὶ τὰσ τῶν ψυχῶν φύσεισ.
(플라톤, Laws, book 7 61:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION