헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ γὰρ ὑπ’ ἐκείνων οὐ κηλεῖσθαί φησι τοὺσ ἀκροωμένουσ, ἀλλ’ ἀπόλλυσθαι, διόπερ οὐδ’ εὐδοκιμεῖν τὴν τῶν Σειρήνων μουσικήν·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 228 1:3)
τοσοῦτον γὰρ ἀπέσχε τοῦ διὰ κοινότητα γένουσ εὐδοκιμεῖν, οἱο͂ν ἔθνει προσφεύγων ἢ πόλει, ὥστε παλαιότατον μὲν δή που γενῶν τὸ ὑμέτερον καὶ ἐν τῷ κοινῷ γένει τῶν Φρυγῶν ἡ πόλισ αὖ, καθά φασιν, ἡ ὑμετέρα, ὁ δὲ καὶ τῇ πόλει καὶ τῷ γένει σύμπαντι τὴν φιλοτιμίαν αὑτοῦ κατέστησε, καὶ πᾶσιν ὑμῖν οὐ μικρὸν καύχημα πρὸσ τοὺσ Ἕλληνασ ἐκείνου πολίτασ εἶναι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἐπὶ Ἀλεξάνδρῳ ἐπιτάφιος 2:9)
πλείστοισ δὴ πάντων αἴτιοσ Ἀλέξανδροσ ἐγένετο, μάλιστα μὲν οἶμαι τοιούτουσ παρέχων ἑκάστοισ τοὺσ παῖδασ ὥστε καὶ τοὺσ ἀκολουθοῦντασ καὶ μετέχοντασ τῆσ εἰσόδου τῆσ παρ’ ἐκεῖνον εὐδοκιμεῖν παρὰ τοῖσ ἐπιστήσασιν, ἔπειτα καὶ αὐτὸσ ἐκ τοῦ φανεροῦ τὰσ τοιαύτασ χάριτασ ἀντὶ τῶν συνήθων τοῖσ ἄλλοισ αἰτούμενοσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἐπὶ Ἀλεξάνδρῳ ἐπιτάφιος 4:17)
καὶ γάρ τοι συμβέβηκε μόνοισ τοῖσ ταύτῃ καὶ διὰ τῶν ἐναντίων εὐδοκιμεῖν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 25:6)
ὥστ’ εἰκότωσ οὐ μόνον κατὰ τὴν πολιτείαν ἑκάστην, ἀλλὰ καὶ κατὰ τὴν κρᾶσιν τῶν πολιτειῶν παρὰ πάντασ τοὺσ ἄλλουσ εὐδοκιμεῖν εἶναι τῇ πόλει.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 103:13)
παρ’ οἷσ τίνασ μᾶλλον τούτων εἰκὸσ εὐδοκιμεῖν, ἢ τίνασ ἐν πλείονι τῆσ σωτηρίασ εἶναι λόγῳ, οἵτινεσ ὥσπερ προφῆται καὶ μίμημα τῆσ ἐκείνων γνώμησ γεγόνασι, τὴν καλλίστην φιλίαν ἐπ’ ὠφελείᾳ τοῦ κοινοῦ τῶν ἀνθρώπων συνθέμενοι γένουσ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πανηγυρικὸσ ἐν Κυζίκῳ περὶ τοῦ ναοῦ 10:7)
καίτοι εἰ ποταμῶν εὐδοκιμοῦσιν ὄχθαι δένδρα ἔχουσαι καὶ λειμῶνασ, ἦ που σφόδρα γε τὰσ τοῦ Αἰγαίου δίκαιον εὐδοκιμεῖν ἀκτὰσ, τοιούτοισ γένεσι κεκοσμημένασ, καὶ ταῦτα ἐν αὐτοῖσ τοῖσ προσοικοῦσιν Ἕλλησιν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸ Αἰγαῖον πέλαγος 2:6)
τοῖσ μὲν γὰρ, εἰ καὶ μηδὲν ἄλλο προσκαταπράξαιεν, ἔκ γε τῶν ὑπαρχόντων ἔξεστιν εὐδοκιμεῖν καὶ τῆσ κρείττονοσ εἶναι τύχησ, οἷσ δ’ ἡσυχάσασι μὲν αἰσχύνη καὶ βέβαια τὰ τῆσ συμφορᾶσ, ἕτερον δ’ ἀναρρίπτουσι κίνδυνον ἐλπὶσ ἀπαλλαγῆναι τῶν παρόντων, ἐὰν ἄμεινον ἀγωνίσωνται, οὐδὲν ἀπεικὸσ ἐγχειρεῖν, λογιζομένουσ ὡσ ἐν μὲν τῷ σφαλῆναι παραπλησίωσ πράττειν ᾗ καὶ πρὸ τοῦ, κρατήσασι δὲ πάντων ἔστιν ἀπηλλάχθαι τῶν κακῶν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ὑπὲρ τῆσ πρὸσ Λακεδαιμονίουσ εἰρήνης 4:4)
οἶμαι τοίνυν μηδὲ ἐκεῖνο ἀργῶσ μηδὲ ἀλόγωσ σκοπεῖν, ὅτι ἂν μὲν μὴ ἀνέλωσιν οἱ Θηβαῖοι παραπεσόντοσ καιροῦ τοὺσ Λακεδαιμονίουσ, ἀλλ’ ἐπιεικεῖ τινι καὶ μετρίᾳ γνώμῃ μεταχειρίσωνται, Θηβαίουσ εὐδοκιμεῖν ἐστιν ἀνθ’ ἡμῶν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ α# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων πρῶτος 13:3)
βούλονται μὲν γὰρ εὐδοκιμεῖν ὡσ ἄριστοι δή που, φαίνοιντο δ’ ἂν οὕτω γε ἐξ ἴσου τοῖσ κακίστοισ διακείμενοι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ ὁμονοίασ ταῖσ πόλεσιν 9:5)
ὥστ’ ἔκ γε τῶν εἰκότων οὐκ ἀφεῖσθαι μόνον τῆσ αἰτίασ, ἀλλὰ καὶ κατ’ αὐτὸ τοῦτο μειζόνωσ εὐδοκιμεῖν αὐτῷ προσῆκεν ἀντὶ τοῦ μέχρι τούτου τοῦ χρόνου, ὥσπερ ἡ Διοτίμα δέκα ἔτη τῆσ νόσου δυνηθεῖσα ἀναβαλέσθαι τῇ πόλει εἰσ εὐεργεσίασ μέροσ, οἶμαι, κατέθετο καὶ οὐδεὶσ ἐκείνην αἰτιᾶται τῶν ὕστερον συμβάντων, ἀλλὰ τοῦ μὲν μὴ πρότερον συμβῆναι πάντεσ ἂν εἰκότωσ, τοῦ δὲ ὅλωσ οὐδείσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 12:5)
ὅτι δ’ οὐ παντὸσ ἀνδρὸσ τὰ Κίμωνοσ πράγματα οὐδὲ τῆσ ἐσχάτησ μοίρασ, ἀλλὰ καὶ λογίσασθαι περὶ πραγμάτων δεινὸσ ἀνὴρ καὶ καταπρᾶξαι, καὶ τοιοῦτοσ οἱο͂σ μὴ μόνον παρ’ Ἀθηναίοισ εἰκότωσ εὐδοκιμεῖν, ἀλλὰ καὶ παρὰ Λακεδαιμονίοισ οὐ χαλεπῶσ ἂν τὰ πρῶτα ἔχειν, ἐφεξῆσ ἂν εἰή λέγειν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 37:7)
ἢ πρὸσ θεῶν τῶν μὲν ἡμετέρων λόγων καὶ συγγραμμάτων τὸ φρόνημα καὶ τὴν ῥώμην ἀξιώσομεν εὐδοκιμεῖν, κἄν τι πρὸσ ἀνδρείαν ἢ δικαιοσύνην αὐτῶν ᾖ φέρον, οὐκ ἄχρηστον φήσομεν τοῖσ ἐθέλουσι χρῆσθαι, τῆσ δ’ ἐκείνου προαιρέσεωσ καὶ διανοίασ ὁποία τισ ἦν καὶ πότερον τῶν τυχόντων ἢ τῶν ἐπιεικεστέρων μιμήσασθαι, οὐχ ἱκανὸν σημεῖον τὸ ψήφισμα, ὃ παρ’ αὐτοὺσ τοὺσ κινδύνουσ συνεγράψατο, μίαν γνώμην εἰσ τοὺσ Ἕλληνασ εἰπὼν περὶ παντὸσ τοῦ δικαίου.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 49:1)
οὕτωσ οὐ πολλῷ τινι τοῦ Λυκούργου δεύτεροσ ἡμῖν φαίνεται γεγονὼσ, οὐδὲ παρ’ ἄλλοισ τισὶ μᾶλλον δίκαιοσ εὐδοκιμεῖν ἢ παρὰ τοῖσ ἐκεῖνον δικαίωσ ἐπαινοῦσι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 50:1)
ἐγὼ γὰρ εὐξαίμην ἂν μάλιστα μὲν καὶ παρὰ τοῖσ ἄλλοισ ἅπασιν εὐδοκιμεῖν, τὴν δ’ οὖν ἀρχὴν ἀφ’ ἑστίασ εἶναί μοι καὶ πείθειν ἐμαυτὸν πρῶτον, καὶ μὴ τὸ τῆσ κυνὸσ τῆσ ἐν τῷ μύθῳ παθεῖν, μηδ’ ἐν ὅσῳ τὴν ἔξωθεν συλλέγω δόξαν, ἣν αὐτῷ μοι περὶ ἐμαυτοῦ προσῆκεν ἔχειν διαφθεῖραι, μηδὲ φθάσαι τὴν τοῦ φαῦλοσ εἶναι πίστιν κατ’ ἐμαυτοῦ λαβὼν, πρὶν τὴν τοῦ σπουδαῖοσ παρὰ τοῖσ ἄλλοισ βεβαιώσασθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Κατὰ τῶν ἐξορχουμένων 2:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION