헬라어 문장 내 검색 Language

ῥᾷστα δὲ πείσασ τὸν ἄνδρα φύσει τ’ εὐδιάλλακτον ὄντα καὶ οὐκ ἀξιοῦντα πόλεμον ἄσπειστον θυγατρὶ καὶ γαμβρῷ πολεμεῖν, ἐπειδὴ τὸν οἰκεῖον καιρὸν ἔλαβε διεσκεδασμένου τοῦ δήμου κατὰ τοὺσ ἀγροὺσ ἐπὶ τὴν τῶν καρπῶν συγκομιδήν, ἐξῆλθε μετὰ τῶν ἑταίρων ἐχόντων ὑπὸ ταῖσ περιβολαῖσ ξίφη, τούσ τε πελέκεισ ὑπηρέταισ τισὶν ἀναδοὺσ καὶ αὐτὸσ τὴν βασιλικὴν ἐσθῆτα λαβὼν καὶ τἆλλα παράσημα τῆσ ἀρχῆσ ἐπαγόμενοσ·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 38 3:1)
τὸ γὰρ πρᾳὺ καὶ φαιδρὸν οὐκ ἐπῆν αὐτοῦ τοῖσ τρόποισ, οὐδὲ τὸ θεραπευτικὸν τῶν πέλασ ἔν τ’ ἀσπασμοῖσ καὶ προσαγορεύσεσιν, οὐδὲ δὴ τὸ εὐδιάλλακτον καὶ μετριοπαθέσ, ὁπότε δι’ ὀργῆσ τῳ γένοιτο, οὐδὲ ἡ πάντα τὰ ἀνθρώπινα ἐπικοσμοῦσα χάρισ·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 61 2:2)
καταλείπεται δὲ ὅμωσ ἔτι σωτηρίασ ὁδόσ, ἐὰν θέλητε, καὶ τὸ θεῖον εὐδιάλλακτον ἐξομολογουμένοισ καὶ μετανοοῦσιν.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον ε. 467:1)
ἰδεῖν γοῦν ἔστιν ἐν Ἀλεξάνδρῳ τὸ μὲν πολεμικὸν φιλάνθρωπον, τὸ δὲ πρᾶον ἀνδρῶδεσ, τὸ δὲ χαριστικὸν οἰκονομικόν, τὸ δὲ θυμικὸν εὐδιάλλακτον, τὸ δ’ ἐρωτικὸν σῶφρον, τὸ δ’ ἀνειμένον οὐκ ἀργόν, τὸ δ’ ἐπίπονον οὐκ ἀπαραμύθητον, τίσ ἔμειξε πολέμοισ ἑορτάσ;
(플루타르코스, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 1, section 11 1:1)
"ποίησον ἄλλον εἰ δύνασαι μέγαν, τοῖσ χρήμασι μὴ χαριζόμενον, τοῖσ στρατεύμασι μὴ προκινδυνεύοντα, τοὺσ φίλουσ μὴ τιμῶντα, τοὺσ αἰχμαλώτουσ μὴ ἐλεοῦντα, ταῖσ ἡδοναῖσ μὴ σωφρονοῦντα, τοῖσ καιροῖσ μὴ ἀγρυπνοῦντα, ταῖσ νίκαισ μὴ εὐδιάλλακτον, τοῖσ κατορθώμασι μὴ φιλάνθρωπον.
(플루타르코스, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 2, section 4 3:2)
ἰδεῖν γοῦν ἔστιν ἐν Ἀλεξάνδρῳ τὸ μὲν πολεμικὸν φιλάνθρωπον, τὸ δὲ πρᾶον ἀνδρῶδεσ τὸ δὲ χαριστικὸν οἰκονομικόν, τὸ δὲ θυμικὸν εὐδιάλλακτον, τὸ δ’ ἐρωτικὸν σῶφρον, τὸ δ’ ἀνειμένον οὐκ ἀργόν, τὸ δ’ ἐπίπονον οὐκ ἀπαραμύθητον.
(플루타르코스, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 1, section 11 3:2)
"φίλουσ μὴ τιμῶντα, τοὺσ αἰχμαλώτουσ μὴ ἐλεοῦντα, ταῖσ ἡδοναῖσ μὴ σωφρονοῦντα, τοῖσ καιροῖσ μὴ ἀγρυπνοῦντα, ταῖσ νίκαισ μὴ εὐδιάλλακτον, τοῖσ κατορθώμασι μὴ φιλάνθρωπον.
(플루타르코스, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 2, section 4 8:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION