헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

τοιόνδε Τροίᾳ περιβαλὼν ζευκτήριον ἄναξ Ἀτρείδησ πρέσβυσ εὐδαίμων ἀνὴρ ἥκει, τίεσθαι δ’ ἀξιώτατοσ βροτῶν τῶν νῦν·
(아이스킬로스, 아가멤논, episode15)
τρίτοσ δ’ ἀπ’ αὐτοῦ Κῦροσ, εὐδαίμων ἀνήρ, ἄρξασ ἔθηκε πᾶσιν εἰρήνην φίλοισ·
(아이스킬로스, 페르시아인들, episode, iambics5)
μὴ μνησικακῆσαι, εἰδότασ, ὦ ἄνδρεσ, ὅτι ἡ πόλισ ἐκ πολὺ ἐλάττονοσ ἀφορμῆσ ἐν τῷ ἔμπροσθεν χρόνῳ μεγάλη καὶ εὐδαίμων ἐγένετο·
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 177:4)
Λουτία δὲ πόλισ ἦν εὐδαίμων, τριακοσίουσ σταδίουσ ἀφεστῶσα ἀπὸ Νομαντίνων, ἧσ οἱ μὲν νέοι περὶ τοὺσ Νομαντινουσ ἐσπουδάκεσαν καὶ τὴν πόλιν ἐσ συμμαχίαν ἐνῆγον, οἱ πρεσβύτεροι δ’ ἐμήνυσαν κρύφα τῷ Σκιπίωνι.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 15 3:14)
καὶ τὸ κατὰ πλῆθοσ λέγειν καὶ τὰ ὀνόματα ἐφεξῆσ παρατιθέναι τῆσ σεμνότητόσ ἐστιν, οἱο͂ν εὐδαίμων καὶ μέγασ καὶ φοβερὸσ ἅπασιν Ἕλλησι καὶ βαρβάροισ.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ σεμνότητοσ. 25:1)
ὁδὶ δὲ εὐδαίμων τε καὶ ζηλωτὸσ ἅπασι καὶ νεωτέροισ καὶ πρεσβύταισ πορεύεται, τοσαῦτα ἀπολαύσασ τοῦ βίου, ἐφ’ οἷσ μόνοισ εὐκτὸν ἦν γεννᾶσθαι, ἀπαθὴσ κακῶν, ἄπειροσ πραγμάτων, εὐκλεὴσ, ἐν λόγοισ καὶ μαθήμασι καὶ ἐπαίνοισ τραφεὶσ, ἀπὸ τῆσ φίλησ καὶ ὁμοσκήνου μητρὸσ, στειλάμενοσ παρὰ τὴν ἀρχαίαν μητέρα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, εἰσ Ἐτεωνέα ἐπικήδειος 5:7)
ὥστε πῶσ οὐκ εὐδαίμων Κύζικοσ, ἀπὸ τοιαύτησ τε ἀρχῆσ ἀρξαμένη εἰσ τοιοῦτόν τε ἅμα τὸν οἰκιστὴν καὶ μάρτυρα ἀναφέρουσα;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πανηγυρικὸσ ἐν Κυζίκῳ περὶ τοῦ ναοῦ 2:3)
εὐδαίμονεσ ἄρα, οὐκ ἄθλιοι, κατὰ τὸν Πλάτωνοσ λόγον οἱ ῥήτορεσ, εἴ γε ὁ μὲν τελέωσ ἀγαθὸσ εὐδαίμων, τὸ δ’ οὐκ ἔστι κτήσασθαι μὴ τελέωσ ἀγαθὸν γενόμενον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 73:6)
τῇ γὰρ εὐδαίμονί τε καὶ ἀγαθῇ πόλει ‐ πῶσ γὰρ οὐκ εὐδαίμων ἧσ γε οἰκιστήσ ἐστι Πλάτων;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 30:8)
εὐδαίμονεσ ἄρα, οὐκ ἄθλιοι, κατὰ τὸν Πλάτωνοσ λόγον οἱ ῥήτορεσ, εἴ γε ὁ μὲν τελέωσ ἀγαθὸσ εὐδαίμων, τοῦτο δὲ οὐκ ἔστι κτήσασθαι μὴ τελέωσ ἀγαθὸν γενόμενον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Καπίτωνα 6:16)
τρίτοσ δ’ ἄνω τούτων ἐστὶ κόλποσ ὁ Περσικὸσ, ᾧ μετὰ τὴν ἐρυθρὰν θάλατταν ἐπιστρέφοντι χερρόνησόσ ἐστιν, ἡ εὐδαίμων Ἀραβία καὶ ὁ τῆσ Περσικῆσ ὅσον ἐντόσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Αἰγύπτιος 24:8)
οὐ γάρ ἐστιν εὐδαίμων ἵπποσ οὐδ’ ὄρνισ οὐδ’ ἰχθὺσ οὐδ’ ἄλλο τῶν ὄντων οὐθέν, ὃ μὴ κατὰ τὴν ἐπωνυμίαν ἐν τῇ φύσει μετέχει θείου τινόσ, ἀλλὰ κατ’ ἄλλην τινὰ τῶν ἀγαθῶν μετοχὴν τὸ μὲν βέλτιον ζῇ τὸ δὲ χεῖρον αὐτῶν.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 1 78:1)
εἰ κατ’ ἔνδειαν ζητεῖται φίλοσ καὶ ἔσται ἀγαθὸσ αὐταρκέστατοσ, εἰ ὁ μετ’ ἀρετῆσ εὐδαίμων, τί ἂν δέοι φίλου;
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 226:3)
εὐδαίμων καὶ ἥδιστα ζήσει, καὶ τοῦτο οὐ μάτην οἱ ἄνθρωποι ἀξιοῦσιν.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 8 64:1)
διὰ ταύτην δὲ τὴν αἰτίαν οὐδὲ παῖσ εὐδαίμων ἐστίν·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 1 98:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION