헬라어 문장 내 검색 Language

τῇ γὰρ εὐδαίμονί τε καὶ ἀγαθῇ πόλει ‐ πῶσ γὰρ οὐκ εὐδαίμων ἧσ γε οἰκιστήσ ἐστι Πλάτων;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 30:8)
ὑπάρξει δὴ τὸ ζητούμενον τῷ εὐδαίμονι, καὶ ἔσται διὰ βίου τοιοῦτοσ·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 1 110:3)
ἐοίκε δ’ ἀτόπῳ τὸ πάντ’ ἀπονέμοντασ τἀγαθὰ τῷ εὐδαίμονι φίλουσ μὴ ἀποδιδόναι, ὃ δοκεῖ τῶν ἐκτὸσ ἀγαθῶν μέγιστον εἶναι.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 9 105:4)
καὶ τῷ εὐδαίμονι δὴ τοῦθ’ ὑπάρχει·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 9 107:4)
δεῖ ἄρα τῷ εὐδαίμονι φίλων.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 9 108:1)
ἔχων δὲ φίλουσ πολλοὺσ καὶ ἀγαθοὺσ Τυρρηνῶν διὰ τὰσ συνεχεῖσ ἐπιμιξίασ, μάλιστα δ’ ἐν Ταρκυνίοισ πόλει μεγάλῃ τε καὶ εὐδαίμονι τότε οὔσῃ, οἶκόν τε αὐτόθι κατασκευάζεται καὶ γυναῖκα ἐπιφανῆ κατὰ γένοσ ἄγεται.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 46 7:1)
ἐνθεῦτεν δὲ ὁρμώμενοσ εὐπετέωσ ἐπιθήσεαι Εὐβοίῃ νήσῳ μεγάλῃ τε καὶ εὐδαίμονι, οὐκ ἐλάσσονι Κύπρου καὶ κάρτα εὐπετέι αἱρεθῆναι.
(헤로도토스, The Histories, book 5, chapter 31 4:1)
μήθ̓ ὑφ̓ ἡδονῆσ κατασπᾶσθαι μήτε ὀργίζεσθαι, φθόνου δὲ κρείττονι καὶ πλούτου καταφρονοῦντι καὶ συνόλωσ εὐδαίμονι, ὁποῖον χρὴ τὸν κανόνα εἶναι καὶ γνώμονα τοῦ κατὰ τὴν ἀρετὴν βίου, ‐ ὁ γὰρ καὶ κατὰ μικρότατον ἐνδέων ἀτελήσ, κἂν πάντα πλείω ἔχῃ ‐ εἰ δὲ τοῦτο οὐχί, οὐδέπω εὐδαίμων.
(루키아노스, Ἑρμότιμοσ, Λυκῖνος 158:1)
λάθα δὲ πότμῳ σὺν εὐδαίμονι γένοιτ’ ἄν.
(핀다르, Odes, olympian odes, olympian 2 ΘΗΡΩΝΙ ΑΚΡΑΓΑΝΤΙΝῼ ΑΡΜΑΤΙ 6:1)
συναγαγοῦσα αὐτῶν τὸν βίον ἡ βασιλικὴ τέχνη, πάντων μεγαλοπρεπέστατον ὑφασμάτων καὶ ἄριστον ἀποτελέσασα ὥστ’ εἶναι κοινόν τούσ τ’ ἄλλουσ ἐν ταῖσ πόλεσι πάντασ δούλουσ καὶ ἐλευθέρουσ ἀμπίσχουσα, συνέχῃ τούτῳ τῷ πλέγματι, καὶ καθ’ ὅσον εὐδαίμονι προσήκει γίγνεσθαι πόλει τούτου μηδαμῇ μηδὲν ἐλλείπουσα ἄρχῃ τε καὶ ἐπιστατῇ.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Πολιτικός 327:1)
οὐκοῦν οὕτω μὲν ἔχουσα εἰσ τὸ ὅμοιον αὐτῇ τὸ ἀιδὲσ ἀπέρχεται, τὸ θεῖόν τε καὶ ἀθάνατον καὶ φρόνιμον, οἷ ἀφικομένῃ ὑπάρχει αὐτῇ εὐδαίμονι εἶναι, πλάνησ καὶ ἀνοίασ καὶ φόβων καὶ ἀγρίων ἐρώτων καὶ τῶν ἄλλων κακῶν τῶν ἀνθρωπείων ἀπηλλαγμένῃ, ὥσπερ δὲ λέγεται κατὰ τῶν μεμυημένων, ὡσ ἀληθῶσ τὸν λοιπὸν χρόνον μετὰ θεῶν διάγουσα;
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Φαίδων 447:1)
τὸ δὲ πρὸσ ἄλληλα πάντα ἀριθμὸν ἀεὶ λογίζεσθαι, δοκῶ μὲν μείζονοσ ἕνεκα, καὶ τούτου δὲ σελήνην, καθάπερ εἴπομεν, αὐξανομένην καὶ φθίνουσαν ἐμποιήσασ, μῆνασ πρὸσ τὸν ἐνιαυτὸν συνεστήσατο, καὶ πάντα ἀριθμὸν πρὸσ ἀριθμὸν ἤρξατο συνορᾶν εὐδαίμονι τύχῃ.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Ἐπίνομις 45:1)
δώδεκα συνέβη τό τε ἡμιόλιον καὶ ἐπίτριτον ‐ τούτων αὐτῶν ἐν τῷ μέσῳ ἐπ’ ἀμφότερα στρεφομένη τοῖσ ἀνθρώποισ σύμφωνον χρείαν καὶ σύμμετρον ἀπενείματο παιδιᾶσ ῥυθμοῦ τε καὶ ἁρμονίασ χάριν, εὐδαίμονι χορείᾳ Μουσῶν δεδομένη.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Ἐπίνομις 124:1)
ὅσον δ’ ἐστὶν αὐτῆσ ἐν ὁμαλῷ καὶ εὐκράτῳ τὴν φύσιν ἔχει συνεργὸν πρὸσ ταῦτα, ἐπειδὴ τὸ μὲν ἐν τῇ εὐδαίμονι χώρᾳ πᾶν ἐστιν εἰρηνικόν, τὸ δ’ ἐν τῇ λυπρᾷ μάχιμον καὶ ἀνδρικόν, καὶ δέχεταί τινασ παρ’ ἀλλήλων εὐεργεσίασ τὰ γένη ταῦτα·
(스트라본, 지리학, book 2, chapter 5 52:7)
τὰ δὲ Μύλασα ἵδρυται ἐν πεδίῳ σφόδρα εὐδαίμονι·
(스트라본, 지리학, Book 14, chapter 2 44:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION