헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

εὖ ζῇ καὶ εὖ ἔζηκεν ἅμα, καὶ εὐδαιμονεῖ καὶ εὐδαιμόνηκεν.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 9 64:1)
τῶν δ’ ἄλλων ζῴων οὐδὲν εὐδαιμονεῖ, ἐπειδὴ οὐδαμῇ κοινωνεῖ θεωρίασ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 10 115:2)
προστεθείσησ δὲ τῆσ αἰτίασ καὶ τοῦ διὰ τί ἐνθύμημά ἐστιν τὸ ἅπαν, οἱο͂ν χωρὶσ γὰρ ἄλλησ ἧσ ἔχουσιν ἀργίασ,φθόνον παρ’ ἀστῶν ἀλφάνουσι δυσμενῆ, καὶ τὸ οὐκ ἔστιν ὅστισ πάντ’ ἀνὴρ εὐδαιμονεῖ, καὶ τὸ οὐκ ἔστιν ἀνδρῶν ὅστισ ἔστ’ ἐλεύθεροσ γνώμη, πρὸσ δὲ τῷ ἐχομένῳ ἐνθύμημα, ἢ χρημάτων γὰρ δοῦλόσ ἐστιν ἢ τύχησ.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 21 2:3)
εὐδαιμονεῖ γ’ ἅνθρωποσ.
(아리스토파네스, Acharnians, Choral, strophe 11)
οὐκ ἔστιν ὅστισ πάντ’ ἀνὴρ εὐδαιμονεῖ·
(아리스토파네스, Frogs, Lyric-Scene 2:9)
εὐδαιμονεῖ, πάσχει δὲ θαυμαστόν.
(아리스토파네스, Peace, Episode35)
τοιγὰρ πονοῦσα πολλὰ πόλλ’ εὐδαιμονεῖ.
(에우리피데스, Suppliants, episode 5:27)
συγγενόμενοσ ἂν γνοίησ, ἄλλωσ δὲ αὐτόθεν οὐ γιγνώσκεισ ὅτι εὐδαιμονεῖ;
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Γοργίας 144:2)
ὅθεν δὴ καὶ τοὺσ νόμουσ τούτουσ ἔθηκε τοῖσ αὑτοῦ πολίταισ, δι’ οὓσ ἥ τε Κρήτη τὸν πάντα χρόνον εὐδαιμονεῖ καὶ Λακεδαίμων, ἀφ’ οὗ ἤρξατο τούτοισ χρῆσθαι, ἅτε θείοισ οὖσιν.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Μίνως 44:3)
δύο γὰρ αὗται πηγαὶ μεθεῖνται φύσει ῥεῖν, ὧν ὁ μὲν ἀρυτόμενοσ ὅθεν τε δεῖ καὶ ὁπότε καὶ ὁπόσον εὐδαιμονεῖ, καὶ πόλισ ὁμοίωσ καὶ ἰδιώτησ καὶ ζῷον ἅπαν, ὁ δ’ ἀνεπιστημόνωσ ἅμα καὶ ἐκτὸσ τῶν καιρῶν τἀναντία ἂν ἐκείνῳ ζῴη.
(플라톤, Laws, book 1 74:3)
ταύτῃ δὲ εἰ ταῦτ’ ἐστὶν κατὰ φύσιν, πρῶτον μὲν τοὺσ ἄνω θεοὺσ φοβείσθων, οἳ τῶν ὀρφανῶν τῆσ ἐρημίασ αἰσθήσεισ ἔχουσιν, εἶτα τὰσ τῶν κεκμηκότων ψυχάσ, αἷσ ἐστιν ἐν τῇ φύσει τῶν αὑτῶν ἐκγόνων κήδεσθαι διαφερόντωσ καὶ τιμῶσίν τε αὐτοὺσ εὐμενεῖσ εἶναι καὶ ἀτιμάζουσιν δυσμενεῖσ, ἔτι δὲ τὰσ τῶν ζώντων μέν, ἐν γήρᾳ δὲ ὄντων καὶ ἐν μεγίσταισ τιμαῖσ ‐ ὅπουπερ πόλισ εὐνομοῦσα εὐδαιμονεῖ, τούτουσ οἱ παῖδεσ παίδων φιλοστοργοῦντεσ ζῶσι μεθ’ ἡδονῆσ·
(플라톤, Laws, book 11 93:2)
ἂν μὲν γὰρ οἱ τοὺσ ἄρχοντασ ἐξευθύνοντεσ βελτίουσ ὦσιν ἐκείνων, καὶ τοῦτ’ ἐν δίκῃ ἀμέμπτῳ τε καὶ ἀμέμπτωσ, ἡ πᾶσα οὕτω θάλλει τε καὶ εὐδαιμονεῖ χώρα καὶ πόλισ·
(플라톤, Laws, book 12 31:1)
οὐκ ἔστιν γὰρ ὅστισ πάντ’ ἀνὴρ εὐδαιμονεῖ καὶ νὴ Δία·
(플루타르코스, Consolatio ad Apollonium, chapter, section 4 8:1)
ἀλλ’ ἡ τυραννὶσ πολλά τ’ ἄλλ’ εὐδαιμονεῖ κἄξεστιν αὐτῇ δρᾶν λέγειν θ’ ἃ βούλεται.
(소포클레스, Antigone, episode 4:6)

SEARCH

MENU NAVIGATION