헬라어 문장 내 검색 Language

αἰεὶ γὰρ ὄψεισ ἔννυχοι πωλεύμεναι ἐσ παρθενῶνασ τοὺσ ἐμοὺσ παρηγόρουν λείοισι μύθοισ "ὦ μέγ’ εὔδαιμον κόρη, τί παρθενεύει δαρόν, ἐξόν σοι γάμου τυχεῖν μεγίστου;
(아이스킬로스, 결박된 프로메테우스, episode 2:1)
εὔδαιμόν γε τὸ τῶν ποιητῶν ἐστι γένοσ καὶ πραγμάτων ἀπήλλακται πανταχῆ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸν Σάραπιν 1:1)
οὐθὲν γὰρ ἀτελὲσ εὔδαιμον·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 22:1)
εἰκότωσ οὖν οὔτε βοῦν οὔτε ἵππον οὔτε ἄλλο τῶν ζῴων οὐδὲν εὔδαιμον λέγομεν·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 1 96:2)
εὔδαιμον φῦλον πτηνῶν οἰωνῶν, οἳ χειμῶνοσ μὲν χλαίνασ οὐκ ἀμπισχνοῦνται·
(아리스토파네스, Birds, Parabasis, antistrophe 11)
τί γὰρ εὔδαιμον καὶ μακαριστὸν μᾶλλον νῦν ἐστὶ δικαστοῦ, ἢ τρυφερώτερον ἢ δεινότερον ζῷον, καὶ ταῦτα γέροντοσ;
(아리스토파네스, Wasps, Agon, epirrheme2)
Σκύθαι δὲ καὶ Θρᾷκεσ ἀκράτῳ παντάπασι χρώμενοι, γυναῖκέσ τε καὶ πάντεσ αὐτοί, καὶ κατὰ τῶν ἱματίων καταχεόμενοι καλὸν καὶ εὔδαιμον ἐπιτήδευμα ἐπιτηδεύειν νενομίκασι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 39 1:3)
καὶ νὴ Δί’ εὔδαιμόν γε.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 360:2)
τὰ μὲν γὰρ ἄλλα τῆσ βασιλείασ ἀναγκαῖα νενόμικεν, τὸ τῆσ εὐεργεσίασ μόνον ἑκούσιόν τε καὶ εὔδαιμον.
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ α. 27:3)
καλὸν οὖν εἰπεῖν ὑπὲρ τῶν ὅλων τῆσ διοικήσεωσ ὁποῖόν γε τὸ ξύμπαν αὐτό τε εὔδαιμον καὶ σοφὸν ἀεὶ διαπορεύεται τὸν ἄπειρον αἰῶνα συνεχῶσἐν ἀπείροισ περιόδοισ μετὰ ψυχῆσ τε ἀγαθῆσ καὶ δαίμονοσ ὁμοίου καὶ προνοίασ καὶ ἀρχῆσ τῆσ δικαιοτάτησ τε καὶ ἀρίστησ, ἡμᾶσ τε ὁμοίουσ παρέχεται, κατὰ φύσιν κοινὴν τὴν αὑτοῦ καὶ τὴν ἡμετέραν ὑφ’ ἑνὶ θεσμῷ καὶ νόμῳ κεκοσμημένουσ καὶ τῆσ αὐτῆσ μετέχοντασ πολιτείασ.
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ α. 50:1)
καθόλου γὰρ οὐδὲν εὔδαιμον οὐδ’ ὠφέλιμον, ὃ μὴ κατὰ γνώμην καὶ δύναμιν τῶν θεῶν ἀφικνεῖται πρὸσ ἡμᾶσ, ἀλλὰ πανταχῇ πάντων ἀγαθῶν αὐτοὶ κρατοῦσι καὶ διανέμουσι δαψιλῶσ τοῖσ ἐθέλουσι δέχεσθαι·
(디오, 크리소토모스, 연설, πρὸσ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΣ. 20:1)
τούτων δὲ ἓν ἰάμα καὶ φάρμακον ἐποίησαν οἱ θεοὶ παιδείαν καὶ λόγον, ᾧ διὰ βίου μέν τισ χρώμενοσ καὶ συνεχῶσ ἦλθέ ποτε πρὸσ τέλοσ ὑγιὲσ καὶ εὔδαιμον·
(디오, 크리소토모스, 연설, πρὸσ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΣ. 20:4)
ἐὰν μὲν ἐν τούτοισ μόνοισ ἡγήσηται τὸ ἀγαθὸν τὸ αὑτοῦ καὶ συμφέρον, τοῖσ ἀκωλύτοισ καὶ ἐφ’ ἑαυτῷ, ἐλεύθερον ἔσται, εὔρουν, εὔδαιμον, ἀβλαβέσ, μεγαλόφρον, εὐσεβέσ, χάριν ἔχον ὑπὲρ πάντων τῷ θεῷ, μηδαμοῦ μεμφόμενον μηδενὶ τῶν γενομένων, μηδενὶ ἐγκαλοῦν·
(에픽테토스, Works, book 4, Περὶ ἀφοβίασ. 9:1)
ἐκ γὰρ τῆσδ’ ἀναψυχῆσ πόνων εὐδαίμον’ ὑμῖν πότμον ἐξαγγέλλομαι.
(에우리피데스, Ion, episode, iambic 3:16)
Ἆρά σ’, ὦ τέκνον, εὐδαίμον’ ἀνδρὸσ ἐν δόμοισιν ὄψομαι, ζῶσάν τε καὶ θάλλουσαν ἀξίωσ ἐμοῦ;
(에우리피데스, Iphigenia in Aulis, episode 3:10)

SEARCH

MENU NAVIGATION