헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

δυνατωτάτη δὲ παρ’ Ὁμήρῳ καὶ ἡ τῶν μύρων εὐωδία·
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 29 2:3)
ἐπὰν δὲ πεπανθῇ, συνάγουσι καὶ τὸν μὲν τοῖσ οἰκέταισ μετὰ χόνδρου κόψαντεσ σάττουσιν εἰσ ἀγγεῖα, τὸν δὲ τοῖσ ἐλευθέροισ ἐξελόντεσ τὸν πυρῆνα συντιθέασιν ὡσαύτωσ καὶ σιτεύονται τοῦτον, ἐστὶ δὲ τὸ βρῶμα παραπλήσιον σύκῳ καὶ φοινικοβαλάνῳ, τῇ δὲ εὐωδίᾳ βέλτιον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 6256)
"τί οὖν εἰ καὶ μύρον ἐνέγκαι τισ ἡμῖν, ἵνα καὶ εὐωδίᾳ ἑστιῴμεθα;
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 34 1:5)
Φύλαρχοσ δ’ ἐν τῇ σ’ τῶν ἱστοριῶν τὰ κυδώνιά φησι μῆλα τῇ εὐωδίᾳ καὶ τὰσ τῶν θανασίμων φαρμάκων δυνάμεισ ἀπαμβλύνειν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 21 1:1)
τοσαύτη διεχύθη ἀπὸ τῶν ῥόδων εὐωδία.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 70 4:2)
εὐωδία τε αὐτὴν πᾶσαν ἐπέχει φυσικὴ διὰ τὸ πάντα σχεδὸν τὰ ταῖσ ὀσμαῖσ πρωτεύοντα φύεσθαι κατὰ τὴν χώραν ἀνέκλειπτα.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 3, chapter 46 1:3)
θεία γάρ τισ φαίνεται καὶ λόγου κρείττων ἡ προσπίπτουσα καὶ κινοῦσα τὰσ ἑκάστων αἰσθήσεισ εὐωδία.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 3, chapter 46 4:1)
καὶ Τήιοι μὲν τεκμήριον φέρουσι τῆσ παρ’ αὐτοῖσ γενέσεωσ τοῦ θεοῦ τὸ μέχρι τοῦ νῦν τεταγμένοισ χρόνοισ ἐν τῇ πόλει πηγὴν αὐτομάτωσ ἐκ τῆσ γῆσ οἴνου ῥεῖν εὐωδίᾳ διαφέροντοσ·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 3, chapter 66 2:1)
πρὸσ τὸν μυριζόμενον, "βλέπε," εἶπε, "μὴ ἡ τῆσ κεφαλῆσ σου εὐωδία δυσωδίαν σου τῷ βίῳ παράσχῃ.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ΒΙΩΝ ΚΑΙ ΓΝΩΜΩΝ ΤΩΝ ΕΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΙ ΕΥΔΟΚΙΜΗΣΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΕΙΣ ΔΕΚΑ ΤΟ ΕΚΤΟΝ, Kef. b'. DIOGENHS 47:5)
καὶ ὅμωσ ἐν τοσαύτῃ εὐωδίᾳ καὶ ἀφθονίᾳ τῶν ἀρωμάτων καὶ ἐν λιβανωτῷ παμπόλλῳ μόλισ αἱ ῥῖνεσ ἐπιλαθέσθαι μοι καὶ ἀπομαθεῖν ἤθελον τὴν κηλῖδα ἐκείνην τῆσ ὀσμῆσ, ἀλλὰ καὶ νῦν ὀλίγου δέω ναυτιᾶν ὑπομνησθεὶσ αὐτῆσ.
(루키아노스, Fugitivi, (no name) 1:8)
ἦν δὲ λευκόσ, ὥσ φασιν ἡ δὲ λευκότησ ἐπεφοίνισσεν αὐτοῦ περὶ τὸ στῆθοσ μάλιστα καὶ τὸ πρόσωπον, ὅτι δὲ τοῦ χρωτὸσ ἥδιστον ἀπέπνει καὶ τὸ στόμα κατεῖχεν εὐωδία καὶ Τὴν σάρκα πᾶσαν, ὥστε πληροῦσθαι τοὺσ χιτωνίσκουσ, ἀνέγνωμεν ἐν ὑπομνήμασιν Ἀριστοξενείοισ.
(플루타르코스, Alexander, chapter 4 2:2)
ἡ γὰρ εὐωδία γίνεται πέψει τῶν ὑγρῶν ὑπὸ θερμότητοσ, ὡσ οἰέται Θεόφραστοσ, ὅθεν οἱ ξηροὶ καὶ διάπυροι τόποι τῆσ οἰκουμένησ τὰ πλεῖστα καὶ κάλλιστα τῶν ἀρωμάτων φέρουσιν ἐξαιρεῖ γὰρ ὁ ἥλιοσ τὸ ὑγρόν ὥσπερ ὕλην σηπεδόνοσ ἐπιπολάζον τοῖσ σώμασιν.
(플루타르코스, Alexander, chapter 4 3:2)
φθεγγομένου δέ, τὸν τόπον εὐωδία κατεῖχε, τοῦ στόματοσ ἥδιστον ἀποπνέοντοσ.
(플루타르코스, De defectu oraculorum, section 218)
"δὲ τῆσ πέτρασ κατὰ κορυφὴν εἰσπετομένουσ ἀμβροσίαν ἐπιφέρειν αὐτῷ, καὶ τὴν νῆσον εὐωδίᾳ κατέχεσθαι πᾶσαν, ὥσπερ ἐκ πηγῆσ σκιδναμένῃ τῆσ πέτρασ·
(플루타르코스, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 2619)
ἔστι δὲ τὸ βρῶμα παραπλήσιον σύκῳ καὶ φοινικοβαλάνῳ, τῇ δὲ εὐωδίᾳ βέλτιον.
(폴리비오스, Histories, book 12, chapter 2 6:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION