헬라어 문장 내 검색 Language

πῶσ δὲ οὐ τὸν ταῶ μᾶλλον ὁρῶντα θαυμάζει, καλὸν οὕτω καὶ ποικίλον, ἔτι δὲ αὐτὸν ἐπαιρόμενον καὶ ἐπιδεικνύντα τὸ κάλλοσ τῶν πτερῶν, ὅταν ἁβρύνηται πρὸσ τὴν θήλειαν, ἀνακλάσασ τὴν οὐρὰν καὶ περιστήσασ αὑτῷ πανταχόθεν ὥσπερ εὐειδὲσ ἄντρον ἤ τινα γραφῇ μιμηθέντα οὐρανὸν ποικίλον ἄστροισ, σύν γε τῷ λοιπῷ σώματι θαυμαστόν, ἐγγύτατα χρυσοῦ κυάνῳ κεκραμένου, καὶ δὴ ἐν ἄκροισ τοῖσ πτεροῖσ οἱο͂ν ὀφθαλμῶν ἐνόντων ἤ τινων δακτυλίων τό τε σχῆμα καὶ κατὰ τὴν ἄλλην ὁμοιότητα;
(디오, 크리소토모스, 연설, Ὀλυμπικὸσ ἢ περὶ τῆσ πρώτησ τοῦ θεοῦ ἐννοίας 2:1)
ἣ δὲ ὡσ εἶδε τὸ παιδίον μέγα τε καὶ εὐειδὲσ ἐόν, δακρύσασα καὶ λαβομένη τῶν γουνάτων τοῦ ἀνδρὸσ ἐχρήιζε μηδεμιῇ τέχνῃ ἐκθεῖναί μιν.
(헤로도토스, The Histories, book 1, chapter 112 2:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION