헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

εἰ δ’ ἄρα ἐγὼ ἐτόλμων τοῦτο ποιεῖν, ἐπέτρεψασ ἄν, ὦ Δημόσθενεσ, καὶ οὐκ ἐνέπλησασ βοῆσ καὶ κραυγῆσ τὴν ἀγοράν, ὁρῶν με, ὡσ ἔφησθ’ ἀρτίωσ, ὠθοῦντα ἀπὸ τῶν ἱερῶν τὸν πρεσβευτήν;
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 863)
οἱ σύμμαχοι δέ, καθάπερ ἀγῶνα πολέμου θεώμενοι, κατεπλήσσοντο τὴν εὐταξίαν καὶ οὔτε ἐσ τὰσ σκηνὰσ τοῦ Καίσαροσ ἐτόλμων ὑπὸ θαύματοσ, ὀλίγων αὐτὰσ καὶ πρεσβυτέρων ἀνδρῶν φυλασσόντων, περιδραμεῖν οὔτε τι ἄλλο ἢ ἑστῶτεσ ἐθάμβουν.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 11 8:9)
καί τινεσ ἀπὸ τοῦδε ἐτόλμων λέγειν, ὅτι χρὴ Ῥωμαίων μὲν αὐτόν, ὥσπερ ἦν, δικτάτορα καὶ αὐτοκράτορα καλεῖν καὶ ὅσα ἄλλα ἐστὶν αὐτοῖσ ἀντὶ βασιλείασ ὀνόματα, τῶν δὲ ἐθνῶν, ὅσα Ῥωμαίοισ ὑπήκοα, ἄντικρυσ ἀνειπεῖν βασιλέα.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 16 5:4)
Ἀννίβασ δὲ ἐπειγόμενοσ ἐσ αὐτήν, ὡσ ἔμαθεν εἰλημμένην, παρῆλθεν ἀχθόμενοσ ἐσ Θουρίουσ κἀκεῖθεν ἐσ Οὐενουσίαν, ἔνθα αὐτῷ Κλαύδιόσ τε Μάρκελλοσ ὁ Σικελίαν ἑλών, πέμπτον ὑπατεύων τότε, καὶ Τίτοσ Κρισπῖνοσ ἀντιστρατοπεδεύοντεσ οὐκ ἐτόλμων ἄρχειν μάχησ.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 8 3:1)
οἱ δ’ ἐμβαλεῖν μὲν αὐταῖσ οὐκ ἐτόλμων διὰ τὸ πῦρ, κύκλῳ δ’ αὐτὰσ περιπλέοντεσ ἐνέκλινόν τε καὶ θαλάσσησ ἐπίμπλαντο καὶ ἐσ τὰσ ἐπωτίδασ ἐτύπτοντο, μέχρι Ῥοδίασ νεὼσ ἐσ Σιδονίαν ἐμβαλούσησ, καὶ τῆσ πληγῆσ εὐτόνου γενομένησ, ἄγκυρα ἐκπίπτουσα τῆσ Σιδονίασ ἐσ τὴν Ῥοδίαν ἐπάγη τε καὶ συνέδησεν ἄμφω πρὸσ ἀλλήλασ, ὅθεν ἦν ὁ ἀγὼν ἀτρεμούντων τῶν σκαφῶν τοῖσ ἐπιβάταισ ὥσπερ ἐν γῇ.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 5 5:4)
οὐδὲ γὰρ τότε προσπελάζειν αὐτοῖσ ἐτόλμων, ἀλλὰ περιθέοντεσ ἔβλαπτον, μέχρι, τῶν ἐλεφάντων ἐν τῇ Μακεδόνων φάλαγγι συνταραχθέντων τε καὶ οὐχ ὑπακουόντων ἔτι τοῖσ ἐπιβάταισ, ὁ κόσμοσ ὁ τῆσ φυγῆσ συνεχεῖτο.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 6 8:10)
ὡσ δ’ ἀντέλεγε μὲν οὐδεὶσ αὐτῷ, παραμένειν δὲ οὐκ ἐτόλμων, ἀλλ’ ἐξεχέοντο ὑπὸ τοῦ δέουσ οἱ λόγοι καὶ ὁ δρασμὸσ ἐνίκα καὶ πράγματα αἴσχιστα ἔμελλε συμβήσεσθαι, καὶ οὐχ ὅσον τὸ τῆσ δουλείασ, ἀλλ’ ἀποδρᾶναι πρῶτον, εἶτα δουλεύειν, καὶ πρότερον δούλουσ κακοὺσ δόξαι τοῖσ βαρβάροισ ἢ δούλουσ γενέσθαι, τότε δὴ, τότε ὑπὲρ πάντασ ἰατροὺσ πρὸσ ἀνάγκην καὶ πρὸσ ἀηδίαν σώζοντασ ἐπάγει τοὺσ βαρβάρουσ αὐτοῖσ, ἀμφοτέρουσ ἐξαπατήσασ, τοὺσ μὲν ὡσ κατ’ εὔνοιαν καλῶν, τοὺσ δ’ ὡσ οὐδὲν εἰδὼσ τοῦ πράγματοσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 79:3)
καὶ οἱ μὲν ἀμφὶ τὸν Γλαυκίαν εἴσω βέλουσ παρελθεῖν οὐκ ἐτόλμων, οἱ Μακεδόνεσ δὲ ἐν τούτῳ ἀσφαλῶσ ἐπέρασαν τὸν ποταμόν, ὥστε οὐδεὶσ ἀπέθανεν ἐν τῇ ἀποχωρήσει αὐτῶν.
(아리아노스, Anabasis, book 1, chapter 6 8:2)
"οὐχ οἱ μὲν ξυρούμενοι καὶ λεαινόμενοι διετέλουν ἄνδρεσ ὄντεσ, οἱ δ’ ἀλλήλοισ ἐτόλμων ἐπανίστασθαι πώγωνασ ἔχουσι;
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 775)
τοσούτων τοίνυν καὶ τοιούτων ὄντων ἃ τῷ βδελυρῷ τούτῳ καὶ ἀναιδεῖ βεβίωται, ἔνιοί μοι προσιόντεσ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, τῶν χρωμένων αὐτῷ, παραινοῦντεσ ἀπαλλαγῆναι καὶ καθυφεῖναι τὸν ἀγῶνα τουτονί, ἐπειδή με μὴ πείθοιεν, ὡσ μὲν οὐ πολλὰ καὶ δεινὰ πεποίηκεν οὗτοσ καὶ δίκην ἡντινοῦν ἂν δοίη δικαίωσ τῶν πεπραγμένων, οὐκ ἐτόλμων λέγειν, ἐπὶ ταῦτα δ’ ἀπήντων ὡσ ἑάλωκεν ἤδη καὶ κατεψήφισται·
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 199:1)
τί οὖν οὐκ ἂν οἰέσθε τούτουσ ἰδίᾳ ποιῆσαι, οἳ κοινῇ ταῦτ’ ἐτόλμων;
(데모스테네스, Speeches 51-61, Ἔφεσισ πρὸσ Εὐβουλίδην 82:6)
εἰ δὲ ἐγὼ πρότερον μέν, ὅτε πᾶσιν ἀναγκαῖον ἐδόκει ψεύδεσθαι διὰφόβον, μόνοσ ἀληθεύειν ἐτόλμων, καὶ ταῦτα κινδυνεύων ὑπὲρ τῆσ ψυχῆσ, νῦν δέ, ὅτε πᾶσιν ἔξεστι τἀληθῆ λέγειν, ψεύδομαι, μηδενὸσ κινδύνου παρεστῶτοσ, οὐκ ἂν εἰδείην οὔτε παρρησίασ οὔτε κολακείασ καιρόν.
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ γ. 15:1)
εἰ μὲν οὖν παρ’ Ἀργείοισ ἐτόλμων ἀντιλέγειν Ὁμήρῳ, καὶ τὴν ποίησιν αὐτοῦ δεικνύναι ψευδῆ περὶ τὰ μέγιστα, τυχὸν ἂν εἰκότωσ ἤχθοντό μοι καὶ τῆσ πόλεωσ ἐξέβαλλον εἰ τὴν παρ’ ἐκείνων δόξαν ἐφαινόμην ἀφανίζων καὶ καθαιρῶν·
(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΡΩΙΚΟΣ ΥΠΕΡ τοῦ ΙΛΙΟΝ ΜΗ ΑΛΩΝΑΙ. 6:2)
ταῦτα δὲ ἀκούσαντεσ οἱ Τρῶεσ ἠγανάκτουν καὶ ὁ Πρίαμοσ καὶ πάντων μάλιστα ὁ Ἕκτωρ,ὅτι νόμῳ τοῦ Ἀλεξάνδρου λαβόντοσ παρὰ τοῦ πατρόσ, καὶ τῆσ Ἑλένησ βουλομένησ ἐκείνῳ συνοικεῖν, οἱ δὲ οὕτωσ ἀναίσχυντον ἐτόλμων λέγειν λόγον·
(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΡΩΙΚΟΣ ΥΠΕΡ τοῦ ΙΛΙΟΝ ΜΗ ΑΛΩΝΑΙ. 81:1)
πρόσ τε οὖν τοὺσ ἄλλουσ σχεδόν τι ταῦτα διελεγόμην ἀρχαῖα καὶ φαῦλα, καὶ ἐπειδὴ οὐκ εἰών ἐν αὐτῇ τῇ Ῥώμῃ γενόμενον ἡσυχίαν ἄγειν, ἴδιον μὲν οὐδένα ἐτόλμων διαλέγεσθαι λόγον, μὴ καταγελασθῶ τε καὶ ἀνόητοσ δόξω φοβούμενοσ, ἅτε συνειδὼσ αὑτῷ πολλὴν ἀρχαιότητα καὶ ἀμαθίαν·
(디오, 크리소토모스, 연설, ἐν ΑΘΗΝΑΙΣ περὶ ΦΥΓΗΣ. 37:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION