헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

τέλοσ ἄριστον ἐτίθεμεν, αὕτη δὲ πλείστην ἐπιμέλειαν ποιεῖται τοῦ ποιούσ τινασ καὶ ἀγαθοὺσ τοὺσ πολίτασ ποιῆσαι καὶ πρακτικοὺσ τῶν καλῶν.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 1 96:1)
εἴκοσι τῷ Πυθαγόρᾳ ἐτίθεμεν, εἶτα Πλάτωνι τοσαῦθ̓ ἕτερα, εἶτα ἑξῆσ τοῖσ ἄλλοισ.
(루키아노스, Ἑρμότιμοσ, Λυκῖνος 100:5)
ἴσωσ γάρ, ὦ Σώκρατεσ, οὐ καλῶσ τὰσ ὄρνιθασ ἐτίθεμεν ἐπιστήμασ μόνον τιθέντεσ, ἔδει δὲ καὶ ἀνεπιστημοσύνασ τιθέναι ὁμοῦ συνδιαπετομένασ ἐν τῇ ψυχῇ, καὶ τὸν θηρεύοντα τοτὲ μὲν ἐπιστήμην λαμβάνοντα, τοτὲ δ’ ἀνεπιστημοσύνην τοῦ αὐτοῦ πέρι ψευδῆ μὲν δοξάζειν τῇ ἀνεπιστημοσύνῃ, ἀληθῆ δὲ τῇ ἐπιστήμῃ.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 349:1)
ὥσπερ ἔμπροσθεν, ὁπόσαι παρείχοντο ὄργανα περὶ τὴν ὑφαντικήν, πάσασ δήπου τότε ἐτίθεμεν ὡσ συναιτίουσ.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Πολιτικός 183:4)
ἐκ δ’ αὖ τῶν πολλῶν τότε μὲν ἁπλῆν ἐπονομάζοντεσ ἐτίθεμεν δημοκρατίαν, νῦν δ’ αὖ καὶ ταύτην ἡμῖν θετέον ἐστὶ διπλῆν.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Πολιτικός 274:2)
ἢ τοῦτο μὲν διὰ τὴν ἀήθειαν τῶν λεχθέντων εὐμνημόνευτον, ὅτι κοινὰ τὰ τῶν γάμων καὶ τὰ τῶν παίδων πᾶσιν ἁπάντων ἐτίθεμεν, μηχανωμένουσ ὅπωσ μηδείσ ποτε τὸ γεγενημένον αὐτῶν ἰδίᾳ γνώσοιτο, νομιοῦσιν δὲ πάντεσ πάντασ αὐτοὺσ ὁμογενεῖσ, ἀδελφὰσ μὲν καὶ ἀδελφοὺσ ὅσοιπερ ἂν τῆσ πρεπούσησ ἐντὸσ ἡλικίασ γίγνωνται, τοὺσ δ’ ἔμπροσθεν καὶ ἄνωθεν γονέασ τε καὶ γονέων προγόνουσ, τοὺσ δ’ εἰσ τὸ κάτωθεν ἐκγόνουσ παῖδάσ τε ἐκγόνων;
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Τίμαιος 9:4)
ἢ νυνδὴ μέν, ὀλίγον ἔμπροσθεν τούτοισ περιτυχόντεσ τοῖσ λόγοισ, οὕτω ταῦτ’ ἐτίθεμεν, νῦν δ’ ἐπιλελήσμεθα;
(플라톤, Laws, book 3 46:2)
τὸν ἱερόσυλόν που ἐτίθεμεν δικαίωσ ἂν ἀποθνῄσκειν καὶ τὸν τῶν εὖ κειμένων νόμων πολέμιον, καὶ μέλλοντεσ δὴ νόμιμα τοιαῦτα τιθέναι πάμπολλα ἐπέσχομεν, ἰδόντεσ ὡσ ταῦτα ἐστὶν μὲν ἄπειρα παθήματα πλήθει καὶ μεγέθεσιν, δικαιότατα δὲ πάντων παθημάτων καὶ συμπάντων αἴσχιστα.
(플라톤, Laws, book 9 46:1)
πρόσθεσ δὴ ξηρότερον καὶ ὑγρότερον αὐτοῖσ καὶ πλέον καὶ ἔλαττον καὶ θᾶττον καὶ βραδύτερον καὶ μεῖζον καὶ σμικρότερον καὶ ὁπόσα ἐν τῷ πρόσθεν τῆσ τὸ μᾶλλόν τε καὶ ἧττον δεχομένησ ἐτίθεμεν εἰσ ἓν φύσεωσ.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φίληβος 88:8)
πότερον οὖν τὰ γράμματά τε καὶ ζωγραφήματα, ἃ σμικρῷ πρότερον ἐτίθεμεν ἐν ἡμῖν γίγνεσθαι, περὶ μὲν τὸν γεγονότα καὶ τὸν παρόντα χρόνον ἐστίν, περὶ δὲ τὸν μέλλοντα οὐκ ἔστιν;
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φίληβος 173:3)
οὐκ ἄρα ἀδύνατά γε οὐδὲ εὐχαῖσ ὅμοια ἐνομοθετοῦμεν, ἐπείπερ κατὰ φύσιν ἐτίθεμεν τὸν νόμον·
(플라톤, Republic, book 5 160:1)
οὐ μόνον ἄρα δυνατὸν ἀλλὰ καὶ ἄριστον πόλει νόμιμον ἐτίθεμεν.
(플라톤, Republic, book 5 189:1)
καὶ αὐτὸ δὴ καλὸν καὶ αὐτὸ ἀγαθόν, καὶ οὕτω περὶ πάντων ἃ τότε ὡσ πολλὰ ἐτίθεμεν, πάλιν αὖ κατ’ ἰδέαν μίαν ἑκάστου ὡσ μιᾶσ οὔσησ τιθέντεσ, "ὃ ἔστιν" ἕκαστον προσαγορεύομεν.
(플라톤, Republic, book 6 472:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION