헬라어 문장 내 검색 Language

ἐπεὶ δὲ αὐτοῖσ ἐπανελθοῦσιν οἱ κατήγοροι, καθ’ ἕνα διώκοντεσ, ἐτιμῶντο θανάτου ̔θανάτῳ γὰρ ὁ νόμοσ ἐζημίου τὸν ἐκ βίασ ἀρχὴν ἄρξαντα ἀλλοτρίαν̓, οἱ μὲν ἕτεροι διέφυγον οἴκτῳ τε χρώμενοι καὶ λόγοισ πλείοσι, καὶ τὴν αἰτίαν ἐσ τὸν Ἐπαμεινώνδαν ἀναφέροντεσ, αὐτὸν οὕτω λέγειν ὑποθέμενον αὐτοῖσ καὶ λέγουσιν ἐπιμαρτυροῦντα·
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 7 5:3)
Ἡρόδοτοσ δὲ ὁ λογόμιμοσ, ὥσ φησιν Ἡγήσανδροσ, καὶ Ἀρχέλαοσ ὁ ὀρχηστὴσ παρὰ Ἀντιόχῳ τῷ βασιλεῖ μάλιστα ἐτιμῶντο τῶν φίλων.
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 34 2:3)
καὶ ἐν τῇ τιμήσει βουλομένων τῶν δικαστῶν θανάτου τιμῆσαι αὐτῷ, ἐδεήθην ἐγὼ τῶν δικαστῶν μηδὲν δι’ ἐμοῦ τοιοῦτον πρᾶξαι, ἀλλὰ συνεχώρησα ὅσουπερ αὐτοὶ ἐτιμῶντο, ταλάντου, οὐχ ἵνα μὴ ἀποθάνῃ ὁ Ἀρεθούσιοσ ἄξια γὰρ αὐτῷ θανάτου εἴργαστο εἰσ ἐμέ, ἀλλ’ ἵνα ἐγὼ Πασίωνοσ ὢν καὶ κατὰ ψήφισμα πολίτησ μηδένα Ἀθηναίων ἀπεκτονὼσ εἰήν.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Πρὸσ Νικόστρατον Περὶ Ἀνδραπόδων Ἀπογραφῆσ Ἀρεθουσίου 20:1)
συνελθόντων δὲ πεντήκοντα καὶ διακοσίων ἀνδρῶν, οἳ καὶ διὰ πατέρων ἀρετὴν ἐτιμῶντο παρὰ τῷ λαῷ καὶ διὰ τὴν αὐτῶν, ᾗ κἀκείνουσ ὑπερεβάλλοντο, προῆλθον καὶ Αἀρὼν καὶ Κορῆσ, καὶ πρὸ τῆσ σκηνῆσ πάντεσ καθήγνισαν ἐπὶ τοῖσ θυμιατηρίοισ ὁπόσα κομίζοντεσ ἔτυχον.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 4 68:2)
προσελθὼν δὲ ὁ προφήτησ αὐτῷ θαυμάζειν ἔλεγεν, εἰ τούτουσ ἡγεῖται θεούσ, οἳ τοὺσ ἰδίουσ παρ’ οἷσ ἐτιμῶντο μηδὲν ὤνησαν μηδ’ ἐκ χειρῶν ἐρρύσαντο τῶν ἐκείνου, ἀλλ’ ὑπερεῖδον πολλούσ τε αὐτῶν ἀπολλυμένουσ καὶ αὑτοὺσ αἰχμαλωτισθέντασ·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 9 240:1)
ἐτιμῶντο δὲ μάλιστα παρ’ αὐτῷ Πολλίων ὁ Φαρισαῖοσ καὶ Σαμαίασ ὁ τούτου μαθητήσ·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 15 5:1)
καὶ οὔτε αὐτὸσ ὁ Γλαῦκοσ ἠγανάκτησεν τοῖσ ἐφόροισ τῶν ἀθλητῶν θεοῖσ ἀντεπαινούμενοσ, οὔτε ἐκεῖνοι ἠμύναντο ἢ τὸν Γλαῦκον ἢ τὸν ποιητὴν ὡσ ἀσεβοῦντα περὶ τὸν ἔπαινον, ἀλλὰ εὐδοκίμουν ἄμφω καὶ ἐτιμῶντο ὑπὸ τῶν Ἑλλήνων, ὁ μὲν ἐπὶ τῇ ἀλκῇ, ὁ Γλαῦκοσ, ὁ δὲ ποιητὴσ ἐπί τε τοῖσ ἄλλοισ καὶ ἐπ’ αὐτῷ τούτῳ μάλιστα τῷ ᾄσματι.
(루키아노스, Pro imaginibus, (no name) 19:14)
εἰ ἐτιμῶντο.
(플라톤, Republic, book 6 119:1)
ἐπειδὴ Λυκοῦργοσ Λυκόφρονοσ Βουτάδησ παραλαβὼν παρὰ τῶν ἑαυτοῦ προγόνων οἰκείαν ἐκ παλαιοῦ τὴν πρὸσ τὸν δῆμον εὔνοιαν, καὶ οἱ πρόγονοι οἱ Λυκούργου, Λυκομήδησ τε καὶ Λυκοῦργοσ, καὶ ζῶντεσ ἐτιμῶντο ὑπὸ τοῦ δήμου καὶ τελευτήσασιν αὐτοῖσ δι’ ἀνδραγαθίαν ἔδωκεν ὁ δῆμοσ δημοσίασ ταφὰσ ἐν Κεραμεικῷ ·
(플루타르코스, Vitae decem oratorum, ψηφίσματα, G. 3:1)
ταῦτα γὰρ ὅπωσ ποτὲ ἀληθείασ ἔχει, παρά γε τοῖσ ἀνθρώποισ ἐπεπίστευτο καὶ ἐνενόμιστο, καὶ διὰ τοῦτο καὶ οἱ μάντεισ ἐτιμῶντο ὥστε καὶ βασιλείασ ἀξιοῦσθαι, ὡσ τὰ παρὰ τῶν θεῶν ἡμῖν ἐκφέροντεσ παραγγέλματα καὶ ἐπανορθώματα καὶ ζῶντεσ καὶ ἀποθανόντεσ·
(스트라본, 지리학, book 16, chapter 2 77:1)
ὅποι δὲ ἀφίκοιντο τῶν Ἑλληνίδων πόλεων, ἐν ταῖσ πλείσταισ ἐτιμῶντο.
(크세노폰, Hellenica, Ἑλληνικῶν, chapter 4 37:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION