헬라어 문장 내 검색 Language

αὐτὸσ δ’ ἀνεκάλει τὸν Καίσαρα οὐχ ἑταῖρον, ἀλλὰ πατέρα, οὐδὲ συστρατιώτην, ἀλλ’ αὐτοκράτορα, οὐδὲ πολέμου νόμῳ πεσόντα, ἀλλ’ ἀθεμίστωσ ἐν βουλευτηρίῳ κατωκοπέντα.
(아피아노스, The Civil Wars, book 3, chapter 2 5:10)
ἀλλὰ καὶ τραφεὶσ ὑπ’ ἐκείνῳ καὶ παιδευθεὶσ καὶ ὅσων ἡ τύχη παρέσχε μετὰ ταῦτα κοινωνήσασ πάντων διὰ σπουδῆσ, τροφέα, διδάσκαλον, πατέρα, ἑταῖρον, πάντ’ εἶχον καλεῖν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἐπὶ Ἀλεξάνδρῳ ἐπιτάφιος 1:5)
παρεῖναι δὲ Πυραλλιανὸν τὸν ἐκ τοῦ ἱεροῦ, ἄνδρα ἡμῖν τε ἑταῖρον καὶ περὶ τοὺσ Πλάτωνοσ λόγουσ εὖ γεγυμνασμένον, οἱᾶ δ’ ἐν ὁδῷ καὶ ἡσυχίασ οὔσησ προσπαίζων αὐτὸν καὶ ἅμα ἐρεσχελῶν εἰπεῖν, ἔχεισ μοι πρὸσ θεῶν εἰπεῖν ‐ πάντωσ δ’ ἐσμὲν μόνοι ‐ τί ταῦτα ὑμεῖσ οἱ περὶ τὸν Πλάτωνα ἀλαζονεύεσθε καὶ ἐκπλήττετε τοὺσ ἀνθρώπουσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι δ# 14:15)
καίτοι εἴ γε τοὺσ ἐχθροὺσ καὶ οὓσ καθ’ ὑπερβολὴν μισεῖ τισ ἐατέον ἦν ἀδικοῦντασ, καὶ ἡ ῥητορικὴ φαῦλον καὶ ἄχρηστον ἡ δίκην ποιοῦσα παρ’ αὐτῶν εἶναι λαμβάνειν καὶ μὴ ἐῶσα προχωρεῖν ὡσ ἐπὶ πλεῖστον, χρῆν δήπουθεν αὐτὸν μάλιστα μὲν διακωλύειν τὸν Δίωνα, ἑταῖρόν γε αὐτοῦ καὶ μαθητὴν ὄντα, καὶ ὑπομιμνήσκειν ὧν ποτ’ ἤκουσεν, εἴπερ ἤκουσεν, εἰ δὲ μὴ, τότε ἐπὶ τῶν ἔργων διδάσκειν ὅτι χρὴ φέρειν σιγῇ καὶ σκοπεῖν ὅπωσ μὴ μόνον αὐτὸσ στερήσεται τῆσ πατρίδοσ καὶ τῶν αὑτοῦ ὑπὸ Διονυσίου, ἀλλὰ καὶ ἄλλοι πολλοὶ καὶ ταῦτα καὶ τοιαῦθ’ ἕτερα πείσονται διὰ τέλουσ καὶ μὴ διαλείψει πάντασ ἀνθρώπουσ ἀδικῶν Διονύσιοσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 70:1)
οὔτε γὰρ τοὺσ φόρουσ Περικλῆσ εἰσ ἄπειρόν ἐστιν ὁ ἐξαγαγὼν, ἀλλὰ καὶ ταύτησ τῆσ ἀμετρίασ, ὦ φίλε Σώκρατεσ, εἰ ζητοίησ τὸν αἴτιον, τὸν ἑταῖρον εὑρήσεισ τὸν σεαυτοῦ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 34:3)
καὶ φιλῶν οὐκ ἀνήσω, ὅτι μὴ καὶ ὅσον οἱο͂́ν τε προσθήσω, νομίζων ἀκριβῶσ ἑταῖρόν τε ἐμαυτοῦ καὶ στασιώτην εἶναι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Καπίτωνα 3:1)
ἕτερα δὴ καὶ τὰ ἄδικα πρὸσ ἑκάστουσ τούτων, καὶ αὔξησιν λαμβάνει τῷ μᾶλλον πρὸσ φίλουσ εἶναι, οἱο͂ν χρήματα ἀποστερῆσαι ἑταῖρον δεινότερον ἢ πολίτην, καὶ μὴ βοηθῆσαι ἀδελφῷ ἢ ὀθνείῳ, καὶ πατάξαι πατέρα ἢ ὁντινοῦν ἄλλον.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 8 92:2)
οὐ γὰρ ταὐτὸν φαίνεται τῷ φίλῳ πρὸσ τὸν φίλον καὶ τὸν ὀθνεῖον καὶ τὸν ἑταῖρον καὶ τὸν συμφοιτητήν.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 8 134:1)
τούτου δὲ γενέσθαι Θάλητα ἑταῖρον, Θάλητοσ δ’ ἀκροατὴν Λυκοῦργον καὶ Ζάλευκον, Ζαλεύκου δὲ Χαρώνδαν.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 2 310:2)
ἀλλ̓ εἴτε οὕτωσ ἐπράχθη, ἐπαινῶ Ἀλέξανδρον τῆσ τε ἐσ τὰσ γυναῖκασ κατοικτίσεωσ καὶ τῆσ ἐσ τὸν ἑταῖρον πίστεωσ καὶ τιμῆσ·
(아리아노스, Anabasis, book 2, chapter 12 8:2)
καίπερ οὐκ ἐπιεικῶσ κέχρηταί μοι ὁ Ἀσκληπιόσ, οὐ σώσασ μοι τὸν ἑταῖρον ὅντινα ἴσον τῇ ἐμαυτοῦ κεφαλῇ ἦγον.
(아리아노스, Anabasis, book 7, chapter 14 6:3)
καὶ τὰ ἄλλα δὲ πραοτάτη τέ ἐστιν ἑ̓́τι γάρ μοι ἦν, ὁπότε ταῦτα ἔγραφον̓ καὶ φιλανθρωποτάτη, καὶ οὔπω πρόσθεν ἄλλη κύων ὡσ αὐτὴ οὔτε ἐμὲ ἐπόθησεν οὔτε τὸν ἑταῖρον τὸν ἐμὸν καὶ σύνθηρον τὸν Μέγιλλον.
(아리아노스, Cynegeticus, chapter 5 2:1)
θ# ὁ δὲ καρκίνοσ ὧδ’ ἔφη, χαλᾷ τὸν ὄφιν λαβών εὐθὺν χρὴ τὸν ἑταῖρον ἔμμεν καὶ μὴ σκολιὰ φρονεῖν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 50 4:4)
ἐκάλεσε δέ ποτε καὶ τὸν ἐκ Δελφῶν ἐπανελθόντα ἡμῶν ἑταῖρον οὐδὲν αὐτῷ χρήσαντοσ τοῦ θεοῦ ἄχρηστον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 53 2:3)
"νικήσαντοσ γοῦν αὐτοῦ ἵπποισ Παναθήναια ὡσ ὁ πατὴρ εἱστία τοὺσ ἑταίρουσ, συνελθόντων εἰσ τὸ δεῖπνον λαμπρὰ μὲν ἦν ἡ παρασκευὴ καὶ τοῖσ εἰσιοῦσι προσεφέροντο ποδονιπτῆρεσ οἴνου δι’ ἀρωμάτων, οὓσ ἰδὼν ὁ πατήρ καλέσασ τὸν Φῶκον ’ οὐ παύσεισ, ἔφη, τὸν ἑταῖρον διαφθείροντά σου τὴν νίκην;
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 675)

SEARCH

MENU NAVIGATION