헬라어 문장 내 검색 Language

ἐπην δὲ ἑρ́πῃ καὶ ἐσθίῃ τὰ ἕλκεα, καὶ ἴσχηται μηδαμᾶ ἐπὶ μηδενὶ, ἄνωθεν μὲν πρὸσ τοῖσι χολώδεσι τοῖσι κατακορέσι , κροκώδεα, καὶ ἔπαφρα, τρυγίζοντα , καὶ μέλανα, ἰσατώδεα, πρασοειδέα , παχύτερατῶν πρόσθεν, κακώδεα, ὅκωσ ἡ σηπεδὼν, διαχωρέει.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.211)
Ὡσ δὲ τὰ πολλὰ ἐπὶ παντὶ ἕλκει, ὅ τι ἂν κοιλίην ἔχῃ πρὸσ τὸ ἰθὺ, καταφανὲσ ἰδεῖν, οἰδήματοσ μὴ προσεόντοσ‧ [ὅ τι δ’ ἂν κοιλίην ἔχῃ μὴ πρὸσ τὸ ἰθὺ ἢ οἰδήματοσ προσεόντοσ,] ἢν μὲν ἐῄ ἐν αὐτῷ σηπεδὼν, ἢ ἡ σὰρξ ὑπέῃ μυδῶσα καὶ σαπρὴ, ἔσται τοῦτο τὸ ἕλκοσ καὶ τὰ περιέχοντα τὸ ἕλκοσ ἰδεῖν μέλανα ὑποπέλια‧ καὶ τῶν ἐσθιομένων ἑλκέων, ὅπη ἂν φαγέδαινα ἐνέῃ, ἰσχυρότατά τε νέμηται καὶ ἐσθίῃ, ταύτῃ τοῦ ἕλκεοσ τὸ περιέχον χροιὴν ἕξει μέλαιναν ὑποπέλιον.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΕΛΚΩΝ., 10.6)
ὥστε ὃσ ἂν ἐσθίῃ τὸν ἄρτον ἢ πίνῃ τὸ ποτήριον τοῦ κυρίου ἀναξίωσ, ἔνοχοσ ἔσται τοῦ σώματοσ καὶ τοῦ αἵματοσ τοῦ κυρίου.
(PROS KORINQIOUS A, chapter 8 109:1)
ἔφη, ἐάν τισ ἄνευ τοῦ σίτου τὸ ὄψον αὐτὸ ἐσθίῃ, μὴ ἀσκήσεωσ, ἀλλ’ ἡδονῆσ ἕνεκα, πότερον ὀψοφάγοσ εἶναι δοκεῖ ἢ οὔ;
(크세노폰, Memorabilia, Ἀπομνημονευμάτων Γ, chapter 14 5:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION