헬라어 문장 내 검색 Language

δῆλον δ’ ἐν τοῖσ ἐρωτικοῖσ·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 97:4)
οἱ δὲ μὴ τὸ ἡδὺ ἀντικαταλλαττόμενοι ἀλλὰ τὸ χρήσιμον ἐν τοῖσ ἐρωτικοῖσ καὶ εἰσὶν ἧττον φίλοι καὶ διαμένουσιν.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 8 40:2)
φιλίαν τε γὰρ οἰόμεθα μέγιστον εἶναι τῶν ἀγαθῶν ταῖσ πόλεσιν οὕτωσ γὰρ ἂν ἥκιστα στασιάζοιεν, καὶ τὸ μίαν εἶναι τὴν πόλιν ἐπαινεῖ μάλισθ’ ὁ Σωκράτησ, ὃ καὶ δοκεῖ κἀκεῖνοσ εἶναί φησι τῆσ φιλίασ ἔργον, καθάπερ ἐν τοῖσ ἐρωτικοῖσ λόγοισ ἴσμεν λέγοντα τὸν Ἀριστοφάνην ὡσ τῶν ἐρώντων διὰ τὸ σφόδρα φιλεῖν ἐπιθυμούντων συμφῦναι καὶ γενέσθαι ἐκ δύο ὄντων ἀμφοτέρουσ ἕνα·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 2 44:1)
φησὶ Κλέαρχοσ ἐν Ἐρωτικοῖσ, τὴν Ἑλένην φάσκων ἐν τοιούτοισ οἰκήμασι τρεφομένην δόξαν ἀπενέγκασθαι παρὰ πολλοῖσ ὡσ ἐξ ᾠοῦ εἰή γεγεννημένη.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 50 1:5)
ἑκάτεροσ γὰρ τούτων τῶν ποιητῶν, ὥσ φησι Κλέαρχοσ ἐν τοῖσ Ἐρωτικοῖσ, τῆσ βαρβάρου Λυδῆσ εἰσ ἐπιθυμίαν καταστὰσ ἐποίησεν ὁ μὲν ἐν ἐλεγείοισ, ὁ δ’ ἐν μέλει τὸ καλούμενον ποίημα Λυδήν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 70 2:1)
Βακχυλίδησ ἐν Ἐρωτικοῖσ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 5 1:3)
τούτων ἀπενεχθέντων πρὸσ Ἡρώδην οὐκ ἀσφαλὲσ ἔκρινεν ὡρ́ᾳ τε κάλλιστον ὄντα τὸν Ἀριστόβουλον ἑκκαιδεκαέτησ γὰρ ὢν ἐτύγχανεν, καὶ γένει προύχοντα πέμπειν παρὰ τὸν Ἀντώνιον, ἰσχύοντα μὲν ὡσ οὐκ ἄλλοσ ἐν τῷ τότε Ῥωμαίων, ἕτοιμον δὲ τοῖσ ἐρωτικοῖσ αὐτὸν ὑποθεῖναι καὶ τὰσ ἡδονὰσ ἀπαρακαλύπτωσ ἐκ τοῦ δύνασθαι ποριζόμενον.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 15 39:1)
αὐτόσ τε ὅπωσ ἔχοι στοργῆσ καὶ εὐνοίασ πρὸσ αὐτὴν ἀνωμολογεῖτο καὶ τέλοσ, ὡσ ἐν τοῖσ ἐρωτικοῖσ φιλεῖ, προύπιπτον εἰσ δάκρυα μετὰ πολλῆσ σπουδῆσ ἐμπεφυκότεσ ἀλλήλοισ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 15 105:1)
ἐν δὲ τοῖσ ἄλλοισ λαμβάνει τισ αὐτὸν ἐραστὴσ γόησ τῶν μαγείασ καὶ ἐπῳδὰσ θεσπεσίουσ ὑπισχνουμένων καὶ χάριτασ ἐπὶ τοῖσ ἐρωτικοῖσ καὶ ἐπαγωγὰσ τοῖσ ἐχθροῖσ καὶ θησαυρῶν ἀναπομπὰσ καὶ κλήρων διαδοχάσ.
(루키아노스, Alexander, (no name) 5:2)
δοκῶ γάρ μοι καὶ τῆσ τοιαύτησ δόξησ αὐτῶν, ἣν ἔχουσι περὶ ἡμῶν, κατανενοηκέναι τὴν αἰτίαν, πολλοὶ γὰρ εἰσ τὰσ οἰκίασ παρελθόντεσ ὑπὲρ τοῦ μηδὲν ἄλλο χρήσιμον εἰδέναι μαντείασ ^ καὶ φαρμακείασ ὑπέσχοντο καὶ χάριτασ ἐπὶ τοῖσ ἐρωτικοῖσ καὶ ἐπαγωγὰσ τοῖσ ἐχθροῖσ, καὶ ταῦτα πεπαιδεῦσθαι λέγοντεσ καὶ τρίβωνασ ἀμπεχόμενοι καὶ πώγωνασ οὐκ εὐκαταφρονήτουσ καθειμένοι.
(루키아노스, De mercede, (no name) 40:5)
Ὅτι, ὦ Ἑρμῆ, δυστυχῶ ἐν τοῖσ ἐρωτικοῖσ.
(루키아노스, Dialogi deorum, Ἑρμῆσ, Ἀπόλλων. 1:2)
Τερψιχόρᾳ μὲν οὖν τοὺσ ἐν τοῖσ χοροῖσ τετιμηκότασ αὐτὴν ἀπαγγέλλοντεσ ποιοῦσι προσφιλεστέρουσ, τῇ δὲ Ἐρατοῖ τοὺσ ἐν τοῖσ ἐρωτικοῖσ, καὶ ταῖσ ἄλλαισ οὕτωσ, κατὰ τὸ εἶδοσ ἑκάστησ τιμῆσ·
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φαῖδρος 221:2)
εἰδὼσ οὖν ἔνοχον ὄντα τοῖσ ἐρωτικοῖσ τὸν Ἀγησίπολιν, ὥσπερ ἦν αὐτόσ, ἀεί τινοσ ὑπῆρχε λόγου περὶ τῶν ἐν ὡρ́ᾳ·
(플루타르코스, Agesilaus, chapter 20 6:1)
Αἵδου βελτίονα μοῖραν οὖσαν, οὔτι τοῖσ μύθοισ πειθόμενοσ οὐ μὴν οὐδ’ ἀπιστῶν παντάπασιν εὖ γὰρ δὴ λέγουσι, καὶ θείᾳ τινὶ τύχῃ ψαύουσι τἀληθοῦσ οἱ λέγοντεσ ἐξ Αἵδου τοῖσ ἐρωτικοῖσ ἄνοδον εἰσ φῶσ ὑπάρχειν, ὅπη δὲ καὶ ὅπωσ ἀγνοοῦσιν, ὥσπερ ἀτραποῦ διαμαρτόντεσ ἣν πρῶτοσ ἀνθρώπων διὰ φιλοσοφίασ Πλάτων κατεῖδε.
(플루타르코스, Amatorius, section 17 26:1)
"καὶ γὰρ εἴδωλα δήπουθεν ἐνδυόμενα τοῖσ ἐρωτικοῖσ;
(플루타르코스, Amatorius, section 212)

SEARCH

MENU NAVIGATION