헬라어 문장 내 검색 Language

δεῖ δὲ πρέπον εἶναι καὶ γὰρ τοῦ πρέποντοσ κατ’ ἀξίαν καὶ πρέπον καὶ περὶ ὃ οἱο͂ν περὶ οἰκέτου γάμον ἕτερον τὸ πρέπον καὶ περὶ ἐρωμένου καὶ αὐτῷ, εἴπερ ἐπὶ τοσοῦτον ἢ τοιοῦτον, οἱο͂ν τὴν θεωρίαν οὐκ ᾤετο Θεμιστοκλεῖ πρέπειν, ἣν ἐποιήσατο Ὀλυμπίαζε, διὰ τὴν προϋπάρξασαν ταπεινότητα, ἀλλὰ Κίμωνι.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 121:3)
ἢ γὰρ μεμνημένοι ὡσ ἔτυχον ἢ ἐλπίζοντεσ ὡσ τεύξονται χαίρουσίν τινα ἡδονήν, οἱο͂ν οἵ τ’ ἐν τοῖσ πυρετοῖσ ἐχόμενοι ταῖσ δίψαισ καὶ μεμνημένοι ὡσ ἔπιον καὶ ἐλπίζοντεσ πιεῖσθαι χαίρουσιν, καὶ οἱ ἐρῶντεσ καὶ διαλεγόμενοι καὶ γράφοντεσ καὶ ποιοῦντέσ τι ἀεὶ περὶ τοῦ ἐρωμένου χαίρουσιν·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 11 10:2)
ἐν ἅπασι γὰρ τοῖσ τοιούτοισ μεμνημένοι οἱο͂ν αἰσθάνεσθαι οἰόνται τοῦ ἐρωμένου.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 11 11:1)
πᾶσ δ’ ὁ ἐρῶν τοῦτο δρᾷ μὲν παρόντοσ μὴ παρόντοσ δὲ τοῦ ἐρωμένου τῷ ἐμποδὼν ποιεῖται τὴν ἀνάθεσιν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 9 7:1)
κατὰ δὲ τὴν Μακεδονίαν Ἀρχέλαοσ ὁ βασιλεὺσ ἔν τινι κυνηγίῳ πληγεὶσ ἀκουσίωσ ὑπὸ Κρατεροῦ τοῦ ἐρωμένου τὸν βίον μετήλλαξε, βασιλεύσασ ἔτη ἑπτά·
(디오도로스 시켈로스, Library, book xiv, chapter 36 12:1)
ὅτε καὶ μετὰ χρόνον ἐλθόντοσ ἐπὶ κῶμον ἐρωμένου τοῦ Ἀσκληπιάδου καὶ τῶν νεανίσκων ἀποκλειόντων αὐτόν, ὁ Μενέδημοσ ἐκέλευσεν εἰσδέξασθαι, εἰπὼν ὅτι Ἀσκληπιάδησ αὐτῷ καὶ κατὰ γῆσ ὢν τὰσ θύρασ ἀνοίγει.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, B, Kef. iz'. MENEDHMOS 13:2)
κἀκείνουσ λοιδοροῦμεν καὶ τὰ ἱδρύματα αὐτῶν καταστρέφομεν καὶ τοὺσ ναοὺσ ἐμπιπρῶμεν, ὥσπερ Ἀλέξανδροσ ἐκέλευσεν ἐμπρησθῆναι τὰ Ἀσκλήπεια ἀποθανόντοσ τοῦ ἐρωμένου.
(에픽테토스, Works, book 2, Περὶ φιλίασ. 17:1)
ἐγὼ γοῦν ὑπὸ τοῦ παιδὸσ ἀπέθανον ἐκ φαρμάκων, ὁ δὲ καὶ αὐτὸσ ὑπὸ τοῦ ἐρωμένου, τὸν δὲ ἄλλοσ ἴσωσ ὁμοιότροποσ θάνατοσ κατέλαβεν.
(루키아노스, Gallus, (no name) 25:11)
τέχνη δὲ Ἀγορακρίτου, μαθητοῦ τε καὶ ἐρωμένου Φειδίου.
(파우사니아스, Description of Greece, Βοιωτικά, chapter 34 3:1)
ὁ μὲν γὰρ τοῦ σώματοσ ἐρῶν, καὶ τῆσ ὡρ́ασ καθάπερ ὀπώρασ πεινῶν, ἐμπλησθῆναι παρακελεύεται ἑαυτῷ, τιμὴν οὐδεμίαν ἀπονέμων τῷ τῆσ ψυχῆσ ἤθει τοῦ ἐρωμένου·
(플라톤, Laws, book 8 57:4)
ὁ δὲ πάρεργον μὲν τὴν τοῦ σώματοσ ἐπιθυμίαν ἔχων, ὁρῶν δὲ μᾶλλον ἢ ἐρῶν, τῇ ψυχῇ δὲ ὄντωσ τῆσ ψυχῆσ ἐπιτεθυμηκώσ, ὕβριν ἥγηται τὴν περὶ τὸ σῶμα τοῦ σώματοσ πλησμονήν, τὸ σῶφρον δὲ καὶ ἀνδρεῖον καὶ μεγαλοπρεπὲσ καὶ τὸ φρόνιμον αἰδούμενοσ ἅμα καὶ σεβόμενοσ, ἁγνεύειν ἀεὶ μεθ’ ἁγνεύοντοσ τοῦ ἐρωμένου βούλοιτ’ ἄν·
(플라톤, Laws, book 8 58:1)
νεωτέρῳ γὰρ πρεσβύτεροσ συνὼν οὔθ’ ἡμέρασ οὔτε νυκτὸσ ἑκὼν ἀπολείπεται, ἀλλ’ ὑπ’ ἀνάγκησ τε καὶ οἴστρου ἐλαύνεται, ὃσ ἐκείνῳ μὲν ἡδονὰσ ἀεὶ διδοὺσ ἄγει, ὁρῶντι, ἀκούοντι, ἁπτομένῳ, καὶ πᾶσαν αἴσθησιν αἰσθανομένῳ τοῦ ἐρωμένου, ὥστε μεθ’ ἡδονῆσ ἀραρότωσ αὐτῷ ὑπηρετεῖν·
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φαῖδρος 93:4)
ὅσοι δὲ Ἄρεώσ τε θεραπευταὶ καὶ μετ’ ἐκείνου περιεπόλουν, ὅταν ὑπ’ Ἔρωτοσ ἁλῶσι καί τι οἰηθῶσιν ἀδικεῖσθαι ὑπὸ τοῦ ἐρωμένου, φονικοὶ καὶ ἕτοιμοι καθιερεύειν αὑτούσ τε καὶ τὰ παιδικά.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φαῖδρος 176:2)
καὶ οἱο͂ν πνεῦμα ἤ τισ ἠχὼ ἀπὸ λείων τε καὶ στερεῶν ἁλλομένη πάλιν ὅθεν ὡρμήθη φέρεται, οὕτω τὸ τοῦ κάλλουσ ῥεῦμα πάλιν εἰσ τὸν καλὸν διὰ τῶν ὀμμάτων ἰόν, ᾗ πέφυκεν ἐπὶ τὴν ψυχὴν ἰέναι ἀφικόμενον καὶ ἀναπτερῶσαν, τὰσ διόδουσ τῶν πτερῶν ἄρδει τε καὶ ὡρ́μησε πτεροφυεῖν τε καὶ τὴν τοῦ ἐρωμένου αὖ ψυχὴν ἔρωτοσ ἐνέπλησεν.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φαῖδρος 195:1)
"ὁ μὲν γὰρ Ῥωμαῖοσ Κάτων ἔλεγε τὴν ψυχὴν τοῦ ἐρῶντοσ ἐνδιαιτᾶσθαι τῇ τοῦ ἐρωμένου·
(플루타르코스, Amatorius, section 16 2:16)

SEARCH

MENU NAVIGATION