헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

Χθονὸσ μὲν ἐσ τηλουρὸν ἥκομεν πέδον, Σκύθην ἐσ οἷμον, ἄβατον εἰσ ἐρημίαν.
(아이스킬로스, 결박된 프로메테우스, episode 1:1)
καὶ γὰρ αὗται τὰσ οἰκίασ ἀπολιποῦσαι τοὺσ ἰδίουσ ἀπώλλυον παῖδασ καὶ εἰσ τὴν ἐρημίαν ἐφοίτων.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 2, chapter 2 2:6)
οὐ γὰρ ἐσ τοῦτό ̓γε στρατὸν ἤγειρον τοσόνδε, ἵνα τῶν Θρᾳκῶν ἐρημίαν οἰκῶσι διατειχίσαντεσ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 4, chapter 16 3:5)
αὐτὸσ δὲ ἐπεὶ τάσ τε πηγὰσ τοῦ ποταμοῦ περιῆλθε, καὶ ὁδὸσ ἦν ἐσ τὸ ἄστυ οὐ πολλή, λέγεται μὲν νυκτὸσ σὺν τρισὶν ὑπασπισταῖσ λαθὼν κατασκέψασθαι τὸ ἄστυ, καὶ τὴν τῆσ δυνάμεωσ ἐρημίαν καὶ θόρυβον τὸν ἐπέχοντα ἰδεῖν, ἀναστρέψαι δ’ ἐσ Καπύην, εἴτε θεοῦ παράγοντοσ αὐτὸν ἀεὶ ὡσ καὶ τότε, εἴτε τὴν τῆσ πόλεωσ ἀρετὴν καὶ τύχην δείσασ, εἴτε, ὡσ αὐτὸσ τοῖσ ἐσβαλεῖν προτρέπουσιν ἔλεγεν, οὐκ ἐθέλων τὸν πόλεμον ἐκλῦσαι δέει Καρχηδονίων, ἵνα μὴ καὶ τὴν στρατηγίαν αὐτὸσ ἀποθοῖτο·
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 6 8:5)
τὴν δὲ Λακεδαιμονίων ἐρημίαν ἀντὶ τῆσ Πελοποννησίων ἑκουσίου συμμαχίασ καὶ τῆσ φιλίασ τῶν κεκρατηκότων εἵλοντο, οὐχ ὧν ἐπεπόνθεσαν αὐτοὶ μνημονεύσαντεσ, ἀλλ’ ἃ πείσονται Λακεδαιμόνιοι περιοφθέντεσ αὑτῶν εἶναι λῦσαι νομίσαντεσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 84:4)
ἀλλ’ ὁ πρόσθεν ἃ μηδεὶσ ᾔτει διδοὺσ, οὗτόσ ἐστιν ὁ μηδὲν ὕστερον λιπὼν αὐτοῖσ, ἀλλ’ ἀντὶ μὲν τοῦ τότε δοῦναι τὴν Ποτίδαιαν αὐτοὺσ οὐ παραδοὺσ ἑτέροισ, ἀλλ’ ἀνελὼν ὅλωσ, ἀντὶ δὲ τοῦ στῆσαι τὴν πλεονεξίαν ἐν Ὀλύνθῳ δύο καὶ τριάκοντα πόλεισ ἐπιλαβὼν καὶ τὴν Σκυθῶν ἐρημίαν τοῖσ ἐπὶ Θρᾴκησ Ἕλλησι ποιήσασ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Συμμαχικὸσ α# 3:3)
πρὸσ δὲ τούτοισ τῶν μεγίστων ἀγαθῶν τὸν φίλον εἶναι ὑπολαμβάνομεν, τὴν δὲ ἀφιλίαν καὶ τὴν ἐρημίαν δεινότατον, ὅτι ὁ βίοσ ἅπασ καὶ ἡ ἑκούσιοσ ὁμιλία μετὰ τούτων·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 6:3)
οὕτωσ ἦν νεανίσκοσ Μελανίων τισ, ὃσ φεύγων γάμον ἀφίκετ’ ἐσ ἐρημίαν, κἀν τοῖσ ὄρεσιν ᾤκει·
(아리스토파네스, Lysistrata, Lyric-Scene, strophe 12)
"ὅθεν ἐποίησέ τε καὶ ποιήσασα περιῄει κατὰ τὴν ἐρημίαν, ὥσ φασιν, ἀναβοῶσα καὶ ᾄδουσα τὸ καλούμενον νόμιον, ἐν ᾧ ἐστιν ’ μακραὶ δρύεσ, ὦ Μέναλκα.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 116)
ἐγὼ δ’ οἶμαι μέν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, νὴ τοὺσ θεοὺσ ἐκεῖνον μεθύειν τῷ μεγέθει τῶν πεπραγμένων καὶ πολλὰ τοιαῦτ’ ὀνειροπολεῖν ἐν τῇ γνώμῃ, τήν τ’ ἐρημίαν τῶν κωλυσόντων ὁρῶντα καὶ τοῖσ πεπραγμένοισ ἐπῃρμένον, οὐ μέντοι μὰ Δί’ οὕτω γε προαιρεῖσθαι πράττειν ὥστε τοὺσ ἀνοητοτάτουσ τῶν παρ’ ἡμῖν εἰδέναι τί μέλλει ποιεῖν ἐκεῖνοσ·
(데모스테네스, Speeches, Κατὰ Φιλίππου Α 60:1)
καὶ ταῦτα πέπονθ’ ὑπὸ Μειδίου καὶ τοῦ Μειδίου πλούτου καὶ τῆσ ὑπερηφανίασ παρὰ τὴν πενίαν καὶ ἐρημίαν καὶ τὸ τῶν πολλῶν εἷσ εἶναι.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 127:1)
Μαρτυρία εἶτ’ οὐ δεινόν, ὦ Ἀθηναῖοι, εἰ, ὅτι μὲν εἷσ ἀνὴρ ἔφησε Πιστίασ Ἀρεοπαγίτησ ὢν ἀδικεῖν με, καταψευδόμενοσ κἀμοῦ καὶ τῆσ βουλῆσ, ἴσχυσεν ἂν τὸ ψεῦδοσ τῆσ ἀληθείασ μᾶλλον, εἰ διὰ τὴν ἀσθένειαν τὴν τότε καὶ τὴν ἐρημίαν τὴν ἐμὴν ἐπιστεύθησαν αἱ κατ’ ἐμοῦ ψευδεῖσ γενόμεναι κατασκευαί·
(디나르코스, 연설, Κατὰ Δημοσθένους 63:4)
εἰ δὲ σκυθρωπὸν ἐρημία καὶ πάντων φοβερώτατον, οὐ τὴν ἀνθρώπων ἐρημίαν χρὴ τοιοῦτον νομίζειν, ἀλλὰ τὴν τῶν φίλων·
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ γ. 117:3)
ἐκεῖνοσ μὲν θεὸσ ὢν καὶ πετόμενοσ δυσχεραίνει τὰ κύματα καὶ τὸ πέλαγοσ καὶ τὴν μεταξὺ τῶν πόλεων ἀνθρώπων ἐρημίαν·
(디오, 크리소토모스, 연설, πρὸσ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΣ. 29:1)
τῷ παντὶ γὰρ κρεῖττον ἐρημίαν καθορᾶν καὶ δεκαπέντε ἀνθρώπουσ εὐπόρουσ ἢ πλῆθοσ ἀνήριθμον ἀνθρώπων ἀθλίων καὶ μαινομένων, ὥσπερ τινὰκόπρον βαθεῖαν ἐν ταὐτῷ νενημένην ἐκ παντοδαπῶν λυμάτων.
(디오, 크리소토모스, 연설, πρὸσ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΣ. 116:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION