헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ μὴν οὐ πλάνησ γε ὁ Μέλησ οὐδ’ οἱο͂σ ἀποφοιτᾶν, ἀλλ’ ἐοίκεν ἐραστῇ τινι τῆσ πόλεωσ οὐ τολμῶντι μακροτέραν ἀπογίγνεσθαι, ἅτε, οἶμαι, ἄσβεστον μὲν αὐτῆσ τὸν ἔρωτα, ἄσβεστον δὲ τὴν φυλακὴν ἔχων.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Προσφωνητικόσ Σμυρναϊκός 5:4)
ταυτί φησιν ὁ Ἀλκίνουσ αὐτὸσ, ᾧ φιλοτιμίαν εἶχε δήπουθεν, εἴ τι καὶ διδασκάλοισ ἀνήλωσεν ὑπὲρ αὐτοῦ, καὶ ταῦτ’ ὄντι λαμπρῷ καὶ μεγαλοψύχῳ καὶ δόξησ ἐραστῇ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 22:2)
μάλιστα δὲ καὶ ἐν τούτοισ αἱ φιλίαι μένουσιν, ὅταν τὸ αὐτὸ γίνηται παρ’ ἀλλήλων, οἱο͂ν ἡδονή, καὶ μὴ μόνον οὕτωσ ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τοῦ αὐτοῦ, οἱο͂ν τοῖσ εὐτραπέλοισ, καὶ μὴ ὡσ ἐραστῇ καὶ ἐρωμένῳ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 8 38:5)
Τῇ δὲ ὑστεραίᾳ Ἐπιμένησ ὁ Ἀρσαίου τῶν μετεχόντων τῆσ ἐπιβουλῆσ φράζει τὴν πρᾶξιν Χαρικλεῖ τῷ Μενάνδρου, ἐραστῇ ἑαυτοῦ γεγονότι·
(아리아노스, Anabasis, book 4, chapter 13 7:1)
ἅμα τε οὖν πολέμιοσ ἐπ’ αὐτῆσ ἀνὴρ κεχειροτόνητο κτείνων κιτιῶν καὶ μάχησ ἐπάκτου γενομένησ πεσόντοσ ἀνῃρημένου ἁλοῦσα ἐγεγάμητο τῷ ἐραστῇ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 18 405:1)
καὶ ἡ γυνὴ δὲ αἰσθανομένη μὲν τοῦ θροῦ τοῦ κατέχοντοσ τοὺσ λαοὺσ δι’ αὐτήν, δεδοικυῖα δὲ περὶ τοῦ Ἀνιλαίου, μὴ καί τι πάθοι ἔρωτι τῷ πρὸσ αὐτήν, φάρμακον τῷ Ἀσιναίῳ δοῦσα ἐν τοῖσ σιτίοισ μεθίστατο τὸν ἄνθρωπον ἀδεήσ τε ἦν ἐπὶ κριτῇ τῶν περὶ αὐτὴν πραχθησομένων τῷ ἐραστῇ γενομένη.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 18 414:2)
αὐτὸσ δὲ τὴν ὡρ́αν οὐ παντάπασιν ἀδόκιμοσ εἶναι δόξασ τὸ μὲν πρῶτον ἐπὶ ψιλῷ τῷ τρέφεσθαι συνῆν τινι κακοδαίμονι καὶ γλίσχρῳ ἐραστῇ.
(루키아노스, Rhetorum praeceptor, (no name) 13:81)
χαλεπὸν μὲν οὖν πρὸσ ἄνδρα οὐχ ἥττονα ἐραστῶν προσφέρεσθαι ἐραστῇ, ὅμωσ δὲ τολμητέον φράσαι τὴν ἐμὴν διάνοιαν.
(플라톤, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, Ἀλκιβιάδησ α 9:6)
ἀναγκαῖον ἄρα τῷ γνησίῳ ἐραστῇ καὶ μὴ προσποιήτῳ φιλεῖσθαι ὑπὸ τῶν παιδικῶν.
(플라톤, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, Λύσις 200:6)
καὶ παρὰ πατρόσ γε δήπου τοῦτο οἰόμενον δεῖν παραλαμβάνειν πολὺ μᾶλλον ἢ χρήματα, καὶ παρ’ ἐπιτρόπων καὶ φίλων τῶν τε ἄλλων καὶ τῶν φασκόντων ἐραστῶν εἶναι, καὶ ξένων καὶ πολιτῶν, δεόμενον καὶ ἱκετεύοντα σοφίασ μεταδιδόναι, οὐδὲν αἰσχρόν, ὦ Κλεινία, οὐδὲ νεμεσητὸν ἕνεκα τούτου ὑπηρετεῖν καὶ δουλεύειν καὶ ἐραστῇ καὶ παντὶ ἀνθρώπῳ, ὁτιοῦν ἐθέλοντα ὑπηρετεῖν τῶν καλῶν ὑπηρετημάτων, προθυμούμενον σοφὸν γενέσθαι·
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Εὐθύδημος 100:5)
οὐ γὰρ ἔγωγ’ ἔχω εἰπεῖν ὅτι μεῖζόν ἐστιν ἀγαθὸν εὐθὺσ νέῳ ὄντι ἢ ἐραστὴσ χρηστὸσ καὶ ἐραστῇ παιδικά.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Συμποσίον 68:3)
γενέσθαι, οὐχ ὥσπερ Ἀχιλλέα τὸν τῆσ Θέτιδοσ ὑὸν ἐτίμησαν καὶ εἰσ μακάρων νήσουσ ἀπέπεμψαν, ὅτι πεπυσμένοσ παρὰ τῆσ μητρὸσ ὡσ ἀποθανοῖτο ἀποκτείνασ Ἕκτορα, μὴ ποιήσασ δὲ τοῦτο οἴκαδε ἐλθὼν γηραιὸσ τελευτήσοι, ἐτόλμησεν ἑλέσθαι βοηθήσασ τῷ ἐραστῇ Πατρόκλῳ καὶ τιμωρήσασ οὐ μόνον ὑπεραποθανεῖν ἀλλὰ καὶ ἐπαποθανεῖν τετελευτηκότι·
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Συμποσίον 77:1)
μία δὴ λείπεται τῷ ἡμετέρῳ νόμῳ ὁδόσ, εἰ μέλλει καλῶσ χαριεῖσθαι ἐραστῇ παιδικά.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Συμποσίον 108:2)
δεῖ δὴ τὼ νόμω τούτω συμβαλεῖν εἰσ ταὐτόν, τόν τε περὶ τὴν παιδεραστίαν καὶ τὸν περὶ τὴν φιλοσοφίαν τε καὶ τὴν ἄλλην ἀρετήν, εἰ μέλλει συμβῆναι καλὸν γενέσθαι τὸ ἐραστῇ παιδικὰ χαρίσασθαι.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Συμποσίον 109:3)
ὅταν γὰρ εἰσ τὸ αὐτὸ ἔλθωσιν ἐραστήσ τε καὶ παιδικά, νόμον ἔχων ἑκάτεροσ, ὁ μὲν χαρισαμένοισ παιδικοῖσ ὑπηρετῶν ὁτιοῦν δικαίωσ ἂν ὑπηρετεῖν, ὁ δὲ τῷ ποιοῦντι αὐτὸν σοφόν τε καὶ ἀγαθὸν δικαίωσ αὖ ὁτιοῦν ἂν ὑπουργῶν <ὑπουργεῖν>, καὶ ὁ μὲν δυνάμενοσ εἰσ φρόνησιν καὶ τὴν ἄλλην ἀρετὴν συμβάλλεσθαι, ὁ δὲ δεόμενοσ εἰσ παίδευσιν καὶ τὴν ἄλλην σοφίαν κτᾶσθαι, τότε δὴ τούτων συνιόντων εἰσ ταὐτὸν τῶν νόμων μοναχοῦ ἐνταῦθα συμπίπτει τὸ καλὸν εἶναι παιδικὰ ἐραστῇ χαρίσασθαι, ἄλλοθι δὲ οὐδαμοῦ.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Συμποσίον 110:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION