헬라어 문장 내 검색 Language

ἵνα δὲ μὴ μακρολογῶ περὶ τῶν ποιητῶν διεξιών, ἀνδρῶν ἐρῶ πρεσβυτέρων καὶ γνωρίμων ὑμῖν ὀνόματα καὶ μειρακίων καὶ παίδων, ὧν τοῖσ μὲν διὰ τὴν εὐπρέπειαν πολλοὶ γεγόνασιν ἐρασταί, ἐνίοισ δὲ τῶν ἐν ἡλικίᾳ ἔτι καὶ νῦν εἰσίν, ὧν οὐδεὶσ πώποτ’ εἰσ τὰσ αὐτὰσ αἰτίασ ἀφῖκται Τιμάρχῳ·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1551)
τὸ δ’ αὐτὸ καὶ ἐπὶ τοῦ φρέατοσ πεπόνθαμεν, καὶ ἐσμὲν ἐρασταὶ μὲν αὐτοῦ πάμπολλοι, μᾶλλον δὲ πάντεσ σχεδὸν, ὁποίου δὲ ὄντοσ οὐκ ἔχομεν εἰπεῖν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸ φρέαρ τοῦ Ἀσκληπιοῦ 1:4)
εἴτε γὰρ ὡσ ἐρασταῖσ εἴθ’ ὡσ ἐρασταὶ, τό γε τῆσ αἰσχύνησ ἄφυκτον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Κατὰ τῶν ἐξορχουμένων 13:9)
μόνοι δὲ ὧν ἴσμεν Ἑλλήνων οὐ πλούτου χάριν, οὐ δόξησ, οὐ τιμῆσ, οὐ γάμων, οὐ δυναστείασ, οὐ προσθήκησ οὐδεμιᾶσ τοῖσ λόγοισ ἐπεχειρήσαμεν, ἀλλ’ αὐτῶν ἐρασταὶ καθαρῶσ καταστάντεσ ἐτιμήθημεν τὰ πρέποντα ὑπὸ τῶν λόγων.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ τοὺσ αἰτιωμένουσ ὅτι μὴ μελετῴη 6:3)
διὸ φαίνονται καὶ οἱ ἐρασταὶ γελοῖοι ἐνίοτε, ἀξιοῦντεσ φιλεῖσθαι ὡσ φιλοῦσιν·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 8 86:2)
πολλοὺσ δὲ καλοὺσ ἀπομωμοκότασ παῖδασ πρὸσ τέρμασιν ὡρ́ασ διὰ τὴν ἰσχὺν τὴν ἡμετέραν διεμήρισαν ἄνδρεσ ἐρασταί, ὁ μὲν ὄρτυγα δοὺσ ὁ δὲ πορφυρίων’ ὁ δὲ χῆν’ ὁ δὲ Περσικὸν ὄρνιν.
(아리스토파네스, Birds, Parabasis, parabasis11)
ὦ πολλὰ δὴ τῷ δεσπότῃ ταὐτὸν θύμον φαγόντεσ, ἄνδρεσ φίλοι καὶ δημόται καὶ τοῦ πονεῖν ἐρασταί, ἴτ’ ἐγκονεῖτε σπεύδεθ’, ὡσ ὁ καιρὸσ οὐχὶ μέλλειν, ἀλλ’ ἔστ’ ἐπ’ αὐτῆσ τῆσ ἀκμῆσ, ᾗ δεῖ παρόντ’ ἀμύνειν.
(아리스토파네스, Plutus, Parodos1)
μετὰ ταῦτα τοίνυν ἐν τῇ Κορίνθῳ αὐτῆσ ἐπιφανῶσ ἐργαζομένησ καὶ οὔσησ λαμπρᾶσ ἄλλοι τε ἐρασταὶ γίγνονται καὶ Ξενοκλείδησ ὁ ποιητὴσ καὶ Ἵππαρχοσ ὁ ὑποκριτήσ, καὶ εἶχον αὐτὴν μεμισθωμένοι.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Κατὰ Νεαίρας 40:1)
μετὰ ταῦτα τοίνυν αὐτῆσ γίγνονται ἐρασταὶ δύο, Τιμανορίδασ τε ὁ Κορίνθιοσ καὶ Εὐκράτησ ὁ Λευκάδιοσ, οἳ ἐπειδήπερ πολυτελὴσ ἦν ἡ Νικαρέτη τοῖσ ἐπιτάγμασιν, ἀξιοῦσα τὰ καθ’ ἡμέραν ἀναλώματα ἅπαντα τῇ οἰκίᾳ παρ’ αὐτῶν λαμβάνειν, κατατιθέασιν αὐτῆσ τιμὴν τριάκοντα μνᾶσ τοῦ σώματοσ τῇ Νικαρέτῃ, καὶ ὠνοῦνται αὐτὴν παρ’ αὐτῆσ νόμῳ πόλεωσ καθάπαξ αὑτῶν δούλην εἶναι.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Κατὰ Νεαίρας 45:1)
τῆσ μὲν γὰρ ἀκριβεστέρασ ταύτησ φιλοσοφίασ ἄπειροί ἐσμεν, Ὁμήρου δέ, ὡσ οἶσθα, ἐρασταὶ καί τινεσ οὐ πολλοὶ Πλάτωνοσ·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΒΟΡΥΣΘΕΝΙΤΙΚΟΣ ΟΝ ΑΝΕΓΝΩ ΕΝ ΤΗΙ ΠΑΤΡΙΔΙ. 47:1)
ὡσ παρασχὸν μὲν κατορθοῦν εἰσ τὸ εὔδαιμον ἀνακειμένησ τῆσ κτήσεωσ, σφαλεῖσιν δὲ τοῦ ταύτησ περιόντοσ ἀγαθοῦ τιμὴν καὶ κλέοσ ποιήσεσθαι τοῦ μεγαλόφρονοσ, καὶ τὸ θεῖον οὐκ ἄλλωσ ἢ ἐπὶ συμπράξει τῶν βουλευμάτων εἰσ τὸ κατορθοῦν συμπροθυμεῖσθαι μᾶλλον, ἂν μεγάλων ἐρασταὶ τῇ διανοίᾳ καθιστάμενοι μὴ ἐξαφίωνται πόνου τοῦ ἐπ’ αὐτοῖσ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 18 7:1)
τυραννὶσ χρῆμα σφαλερόν, πολλοὶ δὲ αὐτῆσ ἐρασταί εἰσι, ὁ δὲ γέρων τε ἤδη καὶ παρηβηκώσ·
(헤로도토스, The Histories, book 3, chapter 53 5:4)
’ Λέγω δὲ καὶ ἐσ τὰ ἄλλα μὲν ἀποβλέπων, μάλιστα δὲ ἐσ τὰσ οὐκ ἀληθεῖσ κατὰ τῶν συνήθων καὶ φίλων διαβολάσ, ὑφ’ ὧν ἤδη καὶ οἶκοι ἀνάστατοι γεγόνασι καὶ πόλεισ ἄρδην ἀπολώλασι, πατέρεσ τε κατὰ παίδων ἐξεμάνησαν καὶ ἀδελφοὶ κατὰ τῶν ὁμογενῶν καὶ παῖδεσ κατὰ τῶν γειναμένων καὶ ἐρασταὶ κατὰ τῶν ἐρωμένων·
(루키아노스, Calumniae non temere credundum, (no name) 1:6)
ἐπιεικῶσ γὰρ οἱ παράσιτοι καὶ ἐρασταὶ τῶν τρεφόντων εἰσίν.
(루키아노스, De parasito sive artem esse parasiticam, (no name) 48:5)
καὶ ὥσπερ οἱ ἐρασταὶ τῶν παιδικῶν οὐ παρόντων ἔργ’ ἄττα καὶ λόγουσ εἰρημένουσ αὐτοῖσ διαμνημονεύουσι καὶ τούτοισ ἐνδιατρίβοντεσ ἐξαπατῶσι τὴν νόσον, ὡσ παρόντων σφίσι τῶν ἀγαπωμένων ‐ ἔνιοι γοῦν αὐτοῖσ καὶ προσλαλεῖν οἰόνται καὶ ὡσ ἄρτι λεγομένων πρὸσ αὐτοὺσ ὧν τότε ἤκουσαν, ἥδονται καὶ προσάψαντεσ τὴν ψυχὴν τῇ μνήμῃ τῶν παρεληλυθότων σχολὴν οὐκ ἄγουσιν τοῖσ ἐν ποσὶν ἀνιᾶσθαι ‐ οὕτω δὴ καὶ αὐτὸσ φιλοσοφίασ οὐ παρούσησ τοὺσ λόγουσ, οὓσ τότε ἤκουσα, συναγείρων καὶ πρὸσ ἐμαυτὸν ἀνατυλίττων οὐ μικρὰν ἔχω παραμυθίαν, καὶ ὅλωσ καθάπερ ἐν πελάγει καὶ νυκτὶ πολλῇ φερόμενοσ ἐσ πυρσόν τινα τοῦτον ἀποβλέπω, πᾶσι μὲν παρεῖναι τοῖσ ὑπ’ ἐμοῦ πραττομένοισ τὸν ἄνδρα ἐκεῖνον οἰόμενοσ, ἀεὶ δὲ ὥσπερ ἀκούων αὐτοῦ τὰ αὐτὰ πρόσ με λέγοντοσ·
(루키아노스, Nigrinus, Nigrinou Fiaosofia 7:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION