헬라어 문장 내 검색 Language

ἦν δὲ οὗτοσ Ἄρεοσ καὶ Κυρήνησ, βασιλεὺσ Βιστόνων ἔθνουσ Θρᾳκίου καὶ μαχιμωτάτου, εἶχε δὲ ἀνθρωποφάγουσ ἵππουσ.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 2, chapter 5 8:2)
οὐδὲ γὰρ ταῦτα ἐνέλειπεν ἐκείνῃ τῇ μάχῃ, ἀλλ’ ὡσ ἐν τοσαῖσδε μυριάσιν ἐξ ἑνὸσ ἔθνουσ ἐπ’ ἀλλήλασ ἰούσαισ πολλὰ τὰ παράδοξα συνέπιπτεν.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 11 6:5)
τῶν τε γὰρ ἀρίστων ὅσοι διεπεφεύγεσαν ἐκ Λιβύησ, ἐκεῖ συνέδραμον, καὶ στρατὸσ ὁ μὲν ἐξ αὐτῆσ Λιβύησ τε καὶ Φαρσάλου τοῖσ ἡγεμόσι συνῆλθεν, ὁ δὲ ἐξ Ἰβήρων τε καὶ Κελτιβήρων, ἔθνουσ ἀλκίμου καὶ χαίροντοσ ἀεὶ μάχαισ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 15 3:2)
ἐξελθόντων δὲ τῆσ πόλεωσ τῶν ἀμφὶ τὸν Βροῦτον, ἐπὶ δυναστείασ ὢν ὁ Ἀντώνιοσ ἤδη μοναρχικῆσ ἀρχὴν ἔθνουσ καὶ στρατιᾶσ αὑτῷ περιέβλεπε·
(아피아노스, The Civil Wars, book 3, chapter 1 7:1)
τούσ τε ἄλλουσ, ὅσοι τινὸσ ἔθνουσ ἢ στρατοῦ Ῥωμαίων ἄρχουσιν ἀπὸ τῆσ Ιὀνίου θαλάσσησ ἐπὶ τὴν ἑώ, πάντασ ὑπακούειν ἐσ ὅ τι προστάσσοι Κάσσιοσ ἢ Βροῦτοσ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 3, chapter 8 15:8)
"Τροφαὶ δέ, ὃ δυσπορώτατόν ἐστι στρατοῖσ μεγάλοισ, ἐκείνοισ μὲν οὐκ εἰσί, πλὴν ἐκ μόνησ Μακεδονίασ, ἔθνουσ ὀρείου, καὶ Θεσσαλίασ, χώρασ βραχείασ·
(아피아노스, The Civil Wars, book 4, chapter 12 12:1)
Ὅτι οἱ Σαλύων δυνάσται, τοῦ ἔθνουσ ἡττηθέντοσ ὑπὸ Ῥωμαίων, ἐσ Ἀλλόβριγασ κατέφυγον.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 5:59)
καὶ τούτων ἦν ἔνια τοῦ Οὐεττώνων ἔθνουσ, ὁμόρου τοῖσ Λυσιτανοῖσ.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 10 2:10)
Ὅτι Γένθιοσ βασιλεὺσ Ἰλλυριῶν ἑνὸσ ἔθνουσ προσοίκου Μακεδόσι, Περσεῖ συμμαχῶν ἐπὶ τριακοσίοισ ταλάντοισ, ὧν τι καὶ προειλήθει, ἐσέβαλεν ἐσ τὴν ὑπὸ Ῥωμαίοισ Ἰλλυρίδα, καὶ πρέσβεισ περὶ τούτων πρὸσ αὐτὸν ἐλθόντασ Περπένναν καὶ Πετίλιον ἔδησεν.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 18:1)
ἔδεισαν οὖν οἱ Ἰλλυριοὶ μὴ ἐν ὁδῷ σφίσιν οὖσιν ἐπιθοῖτο, καὶ πρέσβεισ πέμψαντεσ ἐσ Ῥώμην ᾔτουν τε συγγνώμην τῶν γεγονότων καὶ ἐσ φίλιαν ἑαυτοὺσ καὶ συμμαχίαν ἐδίδοσαν, ὡσ περὶ ἔθνουσ ἀλκίμου μάλιστα σεμνολογούμενοι.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 3 2:2)
ἔτι δὲ νεῶν τοσούτων καὶ βελῶν καὶ σκευῶν καὶ τεχνῶν καὶ συμμάχων καὶ πάσησ ὡσ ἔποσ εἰπεῖν τῆσ κατασκευῆσ μεθεστηκυίασ, ὥσπερ ἄρτι τῆσ πάσησ Σικελίασ οἰκιζομένησ, κεκενωμένησ μὲν τῆσ ἀκροπόλεωσ ταλάντων ὀλίγου δεῖν μυρίων, Λακεδαιμονίων δὲ καὶ Βοιωτῶν καὶ τῶν ἄλλων οὐκέτ’ ἐκ Πελοποννήσου τὰσ εἰσβολὰσ ποιουμένων, ἀλλ’ ἐκ μέσησ τῆσ Ἀττικῆσ, ἐκ Δεκελείασ, μεθεστηκότων δὲ καὶ τῶν οἰκετῶν οὐκ ἔλαττον ἢ πλήρωμα ἔθνουσ εἶναι δοκεῖν, ἀδείασ δ’ ὑπαρχούσησ αὐτομολεῖν τοῖσ βουλομένοισ, τοσούτου δὲ ὄντοσ πολέμου περὶ τὴν πόλιν, τοσαύτην περιουσίαν καρτερίασ ἅμα καὶ ῥώμησ καὶ φιλοτιμίασ ἐπιδείξασθαι ὥσθ’ ἕτερον στόλον πέμπειν ἀντίρροπον τῷ προτέρῳ καὶ στρατηγοὺσ ἐφαμίλλουσ, καὶ Λακεδαιμονίουσ ἀξιοῦν ἐκεῖ πολιορκεῖν μετὰ τῆσ συμμαχίασ, ποίᾳ ταῦτ’ ἔνεστι ψυχῇ παραβαλεῖν ἀνθρωπίνῃ, καὶ τίνοσ οὐκ εὐτυχίασ μᾶλλον θαυμάσαι;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 70:2)
οὐ γὰρ οὕτω γ’ ἀναίσθητοσ οὐδεὶσ οὐδ’ ἔξω τοῦ φρονεῖν, ὅστισ ἑνὸσ μὲν ἔθνουσ καὶ τούτου κακῶν μεστοῦ καὶ οὗ μυρίοι βασιλεῖσ ἤδη γεγόνασιν, ἀγάλλεσθαι κρατοῦντ’ αὐτὸν ἡγεῖται, τῆσ δ’ Ἑλλάδοσ, ἣ μόνη τῶν ὑπὸ τὸν ἥλιον οὐδένα πώποτ’ ἔσχεν αὑτῆσ κύριον, ταύτησ δ’ οὔτ’ ἐπιθυμεῖν βασιλέα κληθῆναι οὔθ’ ἃ πράττει πρὸσ ἄλλο τι τῶν πάντων ἔχειν τὴν ἀναφορὰν, ἢ ταῦτ’ ἐφεξῆσ τὰ ῥήματα συνθεῖναι, Βασιλεὺσ Ἑλλήνων Φίλιπποσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, συμμαχικὸσ β πρὸσ Θηβαίουσ περὶ τῆσ συμμαχίας 3:14)
ὡσ μὲν οὖν ἦρξέ ποτε τῶν περὶ τὸν τόπον τοῦτον καὶ ὡσ ὕστερον αὐτὰ ταῦτα ἐφ’ οἷσ φιλοτιμούμεθα ἐντεῦθεν ἔσχε τὴν ἀρχὴν ἐάσειν μοι δοκῶ, ἃ δ’ εὐθὺσ εἰσ ὀφθαλμοὺσ ἔρχεται, ἀκρόπολισ μὲν αὕτη τοσαύτη τὸ μέγεθοσ, πόρρωθεν ἀστράπτουσα ἀπὸ πάσησ εἰσόδου, ὥσπερ κοινή τισ κορυφὴ τοῦ ἔθνουσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ ὁμονοίασ ταῖσ πόλεσιν 3:10)
ἀλλὰ μὴν ὅτε καὶ παντὸσ ἔθνουσ τοῦτο σχῆμα κάλλιστον καὶ αὕτη σωτηρία βεβαιοτάτη, δῆλον δή που τοῦθ’ ὅτι καὶ πόλεισ καὶ σύντρεισ καὶ συμπλείουσ τῶν εἰσ ταυτὸν τελουσῶν εἰκὸσ ἔχεσθαι τούτου.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ ὁμονοίασ ταῖσ πόλεσιν 9:1)
τὸ μὲν γὰρ τῷ ποσῷ χρήσιμον, κἂν ᾖ τὸ αὐτὸ τῷ εἴδει βοηθείασ γὰρ χάριν ἡ συμμαχία πέφυκεν, ὥσπερ ἂν εἰ σταθμὸσ πλεῖον ἑλκύσειε, ἐξ ὧν δὲ δεῖ ἓν γενέσθαι εἴδει διαφέρειν διοίσει δὲ τῷ τοιούτῳ καὶ πόλισ ἔθνουσ, ὅταν μὴ κατὰ κώμασ ὦσι κεχωρισμένοι τὸ πλῆθοσ, ἀλλ’ οἱο͂ν Ἀρκάδεσ.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 2 15:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION