헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἐὰν δέ τισ παραβῇ, μεγάλην ζημίαν ἐπὶ τούτοισ, ἔθεμεν·
(안도키데스, 연설, Ἀνδοκίδου κατὰ Ἀλκιβιάδου 28:4)
καθ’ αὑτὰ ἔχοντα δ’ ὑπερβολήν, ἀναγκαῖα μὲν τὰ σωματικά λέγω δὲ τὰ τοιαῦτα, τά τε περὶ τὴν τροφὴν καὶ τὴν τῶν ἀφροδισίων χρείαν, καὶ τὰ τοιαῦτα τῶν σωματικῶν περὶ ἃ τὴν ἀκολασίαν ἔθεμεν καὶ τὴν σωφροσύνην, τὰ δ’ ἀναγκαῖα μὲν οὐχί, αἱρετὰ δὲ καθ’ αὑτά λέγω δ’ οἱο͂ν νίκην τιμὴν πλοῦτον καὶ τὰ τοιαῦτα τῶν ἀγαθῶν καὶ ἡδέων·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 7 48:1)
τήν τε γὰρ ἀρετὴν καὶ τὴν κακίαν τὴν ἠθικὴν περὶ λύπασ καὶ ἡδονὰσ ἔθεμεν, καὶ τὴν εὐδαιμονίαν οἱ πλεῖστοι μεθ’ ἡδονῆσ εἶναί φασιν·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 7 131:4)
ἔθεμεν δὲ πρὸσ τἀναγκαῖα χρήσιμον εἶναι τὸν δοῦλον, ὥστε δῆλον ὅτι καὶ ἀρετῆσ δεῖται μικρᾶσ, καὶ τοσαύτησ ὅπωσ μήτε δι’ ἀκολασίαν μήτε διὰ δειλίαν ἐλλείψῃ τῶν ἔργων.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 1 184:2)
ἐξ οὗ γὰρ ἀμφὶ τήνδε Τρωικὴν χθόνα Φοῖβόσ τε κἀγὼ λαί̈νουσ πύργουσ πέριξ ὀρθοῖσιν ἔθεμεν κανόσιν, οὔποτ’ ἐκ φρενῶν εὔνοι’ ἀπέστη τῶν ἐμῶν Φρυγῶν πόλει·
(에우리피데스, The Trojan Women, episode 1:2)
Ποσειδάωνι δὲ ταύρων πόλλ’ ἐπὶ μῆρ’ ἔθεμεν, πέλαγοσ μέγα μετρήσαντεσ.
(호메로스, 오디세이아, Book 3 16:22)
τό γε μὴν ἕκτον ἀμφισβητήσιμον μέν, ὅμωσ δ’ ἔθεμεν αὐτῷ συγχωρήσαντεσ δοξῶν ἐμποδίων μαθήμασιν περὶ ψυχὴν καθαρτὴν αὐτὸν εἶναι.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Σοφιστής 94:3)
ἱκανὸν ἔθεμεν ὁρ́ον που τῶν ὄντων, ὅταν τῳ παρῇ ἡ τοῦ πάσχειν ἢ δρᾶν καὶ πρὸσ τὸ σμικρότατον δύναμισ;
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Σοφιστής 194:3)
τὸ μέν που σοφὸν ἀδύνατον, ἐπείπερ οὐκ εἰδότα αὐτὸν ἔθεμεν·
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Σοφιστής 313:9)
ἐπειδὴ δὲ ἐξείλομεν ἐκείνην, τὰσ δ’ ἄλλασ ἔθεμεν ἀναγκαίασ, ἐν ταύταισ δὴ τὸ παράνομον καὶ ἔννομον ἑκάστην διχοτομεῖ τούτων.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Πολιτικός 275:4)
τὸν ἀριθμὸν γὰρ δὴ δεῖ πρῶτον ἀναλαβεῖν ἡμᾶσ τὸν τῶν πεντακισχιλίων καὶ τετταράκοντα, ὅσασ εἶχέν τε καὶ ἔχει τομὰσ προσφόρουσ ὅ τε ὅλοσ ἅμα καὶ ὁ κατὰ φυλάσ, ὃ δὴ τοῦ παντὸσ ἔθεμεν δωδεκατημόριον, ἓν καὶ εἴκοσιν εἰκοσάκισ ὀρθότατα φύν.
(플라톤, Laws, book 6 139:2)
διασκεπτέον ἄρα πρῶτον, ὥσπερ ἐπεχειρήσαμεν, ἀκριβῶσ τὸν περὶ τῶν τε ἱεροσυλούντων καὶ κλοπῆσ πάσησ πέρι καὶ ἀδικημάτων συμπάντων, καὶ οὐ δυσχεραντέον εἰ μεταξὺ νομοθετοῦντεσ τὰ μὲν ἔθεμεν, τῶν δ’ ἔτι διασκοποῦμεν πέρι·
(플라톤, Laws, book 9 40:4)
μεμνήμεθα τοίνυν τῶν τότε ἔτι τοῦτό γε, ὅτι τῶν πάντων τὰ μὲν κινεῖσθαι, τὰ δὲ μένειν ἔθεμεν;
(플라톤, Laws, book 10 80:6)
τὴν δέ γε ἀρετὴν τέτταρα ἔθεμέν που.
(플라톤, Laws, book 12 152:4)
νικῶντα μὲν ἔθεμέν που τὸν μεικτὸν βίον ἡδονῆσ τε καὶ φρονήσεωσ.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φίληβος 101:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION