헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ δ’ αὐτοὺσ γαίησ τε καὶ ἄστεοσ, αἴ κ’ ἐθέλωσιν, κέκλεο θαρσαλέωσ ἐπιβαινέμεν εὐμενέοντασ.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 1 13:8)
ἢν δὲ ἐθέλωσιν ὕδωρ τε ἐπάγεσθαι καὶ ὁδοποιεῖν στενὴν καὶ αὐτάρκη δίοδον, οὐ γνωσθήσεσθαι μὲν διὰ τὴν συνηρέφειαν οὐδὲ οἰωνοῖσ, τῇ τετάρτῃ δὲ ἐπὶ Ἁρπησσὸν ποταμὸν ἥξειν, ἐκπίπτοντα ἐσ τὸν Ἕρμον, ὅθεν ἡμέρασ ἔτι μιᾶσ ἐν Φιλίπποισ ἔσεσθαι, τοὺσ πολεμίουσ περιλαβόντασ, ὡσ ἀπειλῆφθαι τέλεον αὐτοὺσ καὶ οὐδὲ ἀναχώρησιν ἕξειν.
(아피아노스, The Civil Wars, book 4, chapter 13 2:4)
κυρίουσ δ’ εἶναι τούτουσ καὶ συνθήκασ συντίθεσθαι πρὸσ οὓσ ἂν ἐθέλωσιν.
(아리스토텔레스, 아테네인들의 정치체제, work Ath. Pol., chapter 29 5:5)
ἐπειδὰν γὰρ μὴ ἐθέλωσιν ἀποδοῦναι ἃ ἔλαβον, τί ἄν τισ ἄλλο ὄνομα ἔχοι θέσθαι τοῖσ τοιούτοισ ἢ ὅτι ἀφαιροῦνται βίᾳ τὰ ἀλλότρια;
(데모스테네스, Speeches 31-40, Πρὸσ τὴν Λάκριτον Παραγραφὴν 42:3)
ὅσοι μὴ ἐπεποίηντο φησίν ὅτε Σόλων εἰσῄει εἰσ τὴν ἀρχήν, ἐξεῖναι αὐτοῖσ διαθέσθαι ὅπωσ ἂν ἐθέλωσιν, ὡσ τοῖσ γε ποιηθεῖσιν οὐκ ἐξὸν διαθέσθαι, ἀλλὰ ζῶντασ ἐγκαταλιπόντασ υἱὸν γνήσιον ἐπανιέναι, ἢ τελευτήσαντασ ἀποδιδόναι τὴν κληρονομίαν τοῖσ ἐξ ἀρχῆσ οἰκείοισ οὖσι τοῦ ποιησαμένου.
(데모스테네스, Speeches 41-50, Πρὸσ Λεωκάρη περὶ τοῦ Ἀρχιάδου Κλήρου 81:1)
ἢ τοὐναντίον οὐκ ἔλαττον ἑκατὸν βουλευτῶν καταλεγέντων ἕτεροι μὲν εἰσήγαγον φίλουσ αὑτῶν καὶ παρεσκεύασαν ὅπωσ ἕξουσι τοὺσ συναγωνιζομένουσ καὶ βοηθοῦντασ οἷσ ἄν ποτε ἐθέλωσιν·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΟΠΩΣ ΕΣΧΗΚΕ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ. 16:2)
ὥσπερ οὖν τοῖσ εἰσ πόλεμον ἐξιοῦσιν οὐδέν ἐστιν ὄφελοσ, ἂν γυμνοὶ προελθόντεσ ἔπειτα ἕκαστον τῶν φερομένων βελῶν ἐκκλίνειν ἐθέλωσιν οὑ̓ γὰρ ἔνι φυλάττεσθαι πάντἀ, δεῖ δὲ θώρακοσ στερεοῦ καὶ τῆσ ἄλλησ πανοπλίασ, ὥστε, κἂν ἐμπέσῃ τι, μὴ διικνεῖσθαι, τὸν αὐτὸν τρόπον καὶ τοῖσ εἰσ τὸν βίον προελθοῦσιν οὐχ οἱο͂́ν τε ἐκκλίνειν οὐδὲ φυλάττεσθαι ὥστε ὑπὸ μηδενὸσ παίεσθαι τῶν ἐκ τῆσ τύχησ, μυρίων ἐφ̓ ἕκαστον φερομένων, ἀλλὰ διανοίασ ἰσχυρᾶσ ἐστιν ἡ χρεία, μάλιστα μὲν ἀτρώτου καὶ πρὸσ μηδὲν εἰκούσησ, εἰ δὲ μή, μή γε ῥᾳδίωσ μηδὲ ὑπὸ τοῦ τυχόντοσ τιτρωσκομένησ·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΛΥΠΗΣ. 9:1)
οἱ μὲν θησαυρούσ τινασ χρυσοῦ τε καὶ ἀργύρου πλῆθοσ ἐξαίφνησ ἀμήχανον ὅσον κτώμενοι, οἱ δὲ βασιλεῖσ τε καὶ μονάρχουσ πόλεών τε καὶ ἐθνῶν ἀποδεικνύντεσ σφᾶσ αὐτούσ, ἔπειτα ἤδη τὰ ἑξῆσ περὶ τὴν τυραννίδα πάντα πράττοντεσ, τοὺσ μέν τινασ ἀποκτιννύντεσ, τοὺσ δὲ ἐλαύνοντεσ, παρθένοισ δὲ καὶ μειρακίοισ καὶ γυναιξὶ πλησιάζοντεσ αἷσ ἂν ἐθέλωσιν, ἑστιάσεων δὲ καὶ εὐωχιῶν τῶν πολυτελεστάτων μεταλαμβάνοντεσ, οἱ δέ τινεσ ἀργύριον ἐκδανείζοντεσ ἢ ἄλλασ ἐργασίασ οἱο͂ν ἐγρηγορότεσ τε καὶ ὁρῶντεσ ὀνείρατα ποικίλα καὶ παντοδαπὰ πλάττοντεσ αὑτοῖσ.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΑΝΑΧΩΡΗΣΕΩΣ. 30:2)
καὶ τὸ πάντων χαλεπώτατον, ὅτι δυναστείαν περιβάλλονται μείζονα τῆσ συγκεχωρημένησ αὐτοῖσ ἄκριτον ἀποκτείνειν ἐπιχειροῦντεσ ὃν ἂν ἐθέλωσιν ἐξ ἡμῶν, καὶ ὅτι δεῖ τοὺσ ταῦτα ποιοῦντασ τεθνάναι νηποινί.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 31 2:2)
ταῦτα μὲν τὰ πεπραγμένα μοι διὰ παντὸσ τοῦ βίου ἐστίν, κρινέτωσαν δ’ ἐξ αὐτῶν τὸ ἦθοσ ὅπωσ ἂν ἐθέλωσιν ἕτεροι.
(플라비우스 요세푸스, Ιὠσήπου βίος 506:1)
Ἢν μὲν οὖν ηὐξημένοισι μὴ ἐμπέσῃ, ἐπὶ βουβῶσι καμπύλοι ὁδοιπορέουσι, καὶ ἡ ἑτέρη ἰγνύη κάμπτεται‧ στήθεσι μόλισ ἱκνεῖται‧ χειρὶ τὸ σκέλοσ καταλαμβάνει, ἄνευ ξύλου, ἢν ἐθέλωσιν‧ ἢν μὲν γὰρ μακρότερον ᾖ, οὐ βήσεται‧ ἢν δὲ βαίνῃ, βραχύ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., MOXLIKOS., 23.8)
εἰ δ’ ἂν ἐμοὶ τιμὴν Πρίαμοσ Πριάμοιό τε παῖδεσ τίνειν οὐκ ἐθέλωσιν Ἀλεξάνδροιο πεσόντοσ, αὐτὰρ ἐγὼ καὶ ἔπειτα μαχήσομαι εἵνεκα ποινῆσ αὖθι μένων, ἡο͂́σ κε τέλοσ πολέμοιο κιχείω.
(호메로스, 일리아스, Book 3 34:10)
ἤν περ γάρ κ’ ἐθέλωσιν ἐύ̈θρονον Ηὦ μίμνειν, οὔ τί με νικήσουσι·
(호메로스, 오디세이아, Book 18 50:4)
[οὗ]τοσ προσκαλεῖται μὲν περιὼν πάντασ ἀνθρώπουσ, τῶν δ’ ὅσοι μὲν [ἂν] μὴ διδῶσιν αὐ[τῷ] ἀργύριον, κρίν[ει καὶ] κατηγορεῖ, ὁπ[όσοι] δ’ ἂν ἐθέλωσιν [ἀπο]τίνειν, ἀφίησιν, [τὸ] δ’ ἀργύριον Θεο[μνή]στῳ δίδωσιν·
(히페레이데스, Speeches, Ἀποπλογία ὑπὲρ Λυκόφρονος 9:2)
οὐ γὰρ ἅπασιν, ὦ πάτερ, ὁ νομοθέτησ οὐδὲ πάντασ υἱέασ οὐδὲ ὁσάκισ ἂν ἐθέλωσιν ἀποκηρύττειν συγκεχώρηκεν οὐδ’ ἐπὶ πάσαισ αἰτίαισ, ἀλλ’ ὥσπερ τοῖσ πατράσιν τὰ τηλικαῦτα ὀργίζεσθαι ἐφῆκεν, οὕτω καὶ τῶν παίδων προὐνόησεν, ὡσ μὴ ἀδίκωσ αὐτὸ πάσχωσιν καὶ διὰ τοῦτο οὐκ ἐλευθέραν ἐφῆκε γίγνεσθαι οὐδὲ ἄκριτον τὴν τιμωρίαν, ἀλλ’ ἐσ δικαστήριον ἐκάλεσε καὶ δοκιμαστὰσ ἐκάθισε τοὺσ μήτε πρὸσ ὀργὴν μήτε διαβολὴν ^ τὸ δίκαιον κρινοῦντασ.
(루키아노스, Abdicatus, (no name) 8:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION