헬라어 문장 내 검색 Language

αὐτόν τε τὸν Ῥωμύλον ὡσ κρείττονα γενόμενον ἢ κατὰ τὴν θνητὴν φύσιν ἱεροῦ κατασκευῇ καὶ θυσίαισ διετησίοισ ἔταξε Κυρῖνον ἐπονομαζόμενον γεραίρεσθαι.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 63 3:1)
ἀντεγενεηλόγησαν δὲ ὧδε, φάμενοι ἕκαστον τῶν κολοσσῶν πίρωμιν ἐκ πιρώμιοσ γεγονέναι, ἐσ ὃ τοὺσ πέντε καὶ τεσσεράκοντα καὶ τριηκοσίουσ ἀπέδεξαν κολοσσούσ πίρωμιν ἐπονομαζόμενον,καὶ οὔτε ἐσ θεὸν οὔτε ἐσ ἡρ́ωα ἀνέδησαν αὐτούσ.
(헤로도토스, The Histories, book 2, chapter 143 5:2)
"ἐπὶ τούτοισ ὁ Πυθαγορικὸσ Ἀρίγνωτοσ εἰσῆλθεν, ὁ κομήτησ, ὁ σεμνὸσ ἀπὸ τοῦ προσώπου, οἶσθα τὸν ἀοίδιμον ἐπὶ τῇ σοφίᾳ, τὸν ἱερὸν ἐπονομαζόμενον.
(루키아노스, Philopsuedes sive incredulus, (no name) 22:53)
Λακεδαιμονίοισ δὲ ἔστι μὲν Ἀπόλλωνοσ Ἀκρίτα βωμόσ, ἔστι δ’ ἐπονομαζόμενον Γάσηπτον ἱερὸν Γῆσ·
(파우사니아스, Description of Greece, Λακωνικά, chapter 12 12:1)
τὸ δὲ χωρίον τὸ ἐπονομαζόμενον Λιμναῖον Ὀρθίασ ἱερόν ἐστιν Ἀρτέμιδοσ.
(파우사니아스, Description of Greece, Λακωνικά, chapter 16 13:1)
δεσμωτηρίων δὲ ὄντων ἐν τῇ πόλει τριῶν, ἑνὸσ μὲν κοινοῦ τοῖσ πλείστοισ περὶ ἀγοράν, σωτηρίασ ἕνεκα τοῖσ πολλοῖσ τῶν σωμάτων, ἑνὸσ δὲ περὶ τὸν τῶν νύκτωρ συλλεγομένων σύλλογον, σωφρονιστήριον ἐπονομαζόμενον, ἑνὸσ δὲ αὖ κατὰ μέσην τὴν χώραν, ὅπῃπερ ἂν ἔρημόσ τε καὶ ὡσ ὅτι μάλιστα ἀγριώτατοσ ᾖ τόποσ, τιμωρίασ ἔχων ἐπωνυμίαν φήμην τινά·
(플라톤, Laws, book 10 142:2)
πείθεσθαι δ’ ἐστὶ τῷ νομοθέτῃ χρεὼν τά τε ἄλλα καὶ λέγοντι ψυχὴν σώματοσ εἶναι τὸ πᾶν διαφέρουσαν, ἐν αὐτῷ τε τῷ βίῳ τὸ παρεχόμενον ἡμῶν ἕκαστον τοῦτ’ εἶναι μηδὲν ἀλλ’ ἢ τὴν ψυχήν, τὸ δὲ σῶμα ἰνδαλλόμενον ἡμῶν ἑκάστοισ ἕπεσθαι, καὶ τελευτησάντων λέγεσθαι καλῶσ εἴδωλα εἶναι τὰ τῶν νεκρῶν σώματα, τὸν δὲ ὄντα ἡμῶν ἕκαστον ὄντωσ, ἀθάνατον εἶναι ψυχὴν ἐπονομαζόμενον, παρὰ θεοὺσ ἄλλουσ ἀπιέναι δώσοντα λόγον, καθάπερ ὁ νόμοσ ὁ πάτριοσ λέγει ‐ τῷ μὲν γὰρ ἀγαθῷ θαρραλέον, τῷ δὲ κακῷ μάλα φοβερόν ‐ βοήθειάν τε αὐτῷ μήτινα μεγάλην εἶναι τετελευτηκότι·
(플라톤, Laws, book 12 128:2)
λιμένα γάρ τινα τῆσ παρωκεανίτιδοσ ἱστορεῖ δύο κοράκων ἐπονομαζόμενον, φαίνεσθαι δ’ ἐν τούτῳ δύο κόρακασ τὴν δεξιὰν πτέρυγα παράλευκον ἔχοντασ·
(스트라본, 지리학, book 4, chapter 4 12:9)
ἐπεὶ οὖν τὸν Ἰσχόμαχον ἤκουον πρὸσ πάντων καὶ ἀνδρῶν καὶ γυναικῶν καὶ ξένων καὶ ἀστῶν καλόν τε κἀγαθὸν ἐπονομαζόμενον, ἔδοξέ μοι τούτῳ πειραθῆναι συγγενέσθαι.
(크세노폰, Works on Socrates, Οἰκονομικός, chapter 6 18:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION