헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

δὲ τῷ Κίμωνι οὐδὲ τῆσ Θεμιστοκλέουσ φείδεται κατηγορίασ οὐδὲ τῆσ Ἀλκιβιάδου καὶ Μυρωνίδου,5 ἀλλ’ οὐδ’ αὐτοῦ τοῦ Κίμωνοσ, καὶ ὁ Κρίτων δ’ αὐτοῦ Κρίτωνοσ, ἡ δὲ Πολιτεία καὶ Σοφοκλέουσ περιέχει καταδρομήν, ὁ δὲ Γοργίασ οὐ μόνον ἀφ’ οὗ τὸ ἐπίγραμμα, ἀλλὰ καὶ Ἀρχελάου τοῦ Μακεδονίασ βασιλέωσ, ὃν οὐ μόνον ἐπονείδιστον γένοσ ἔχειν, ἀλλ’ ὅτι καὶ ἀπέκτεινε τὸν δεσπότην.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 1151)
διόπερ Ὅμηροσ ἐπονείδιστον βουλόμενοσ ποιῆσαι τὴν ἡδονὴν καὶ τῶν θεῶν φησι τοὺσ μεγίστουσ οὐδὲν ὑπὸ τῆσ σφετέρασ ὠφελεῖσθαι δυνάμεωσ, ἀλλὰ τὰ μέγιστα βλάπτεσθαι παρενεχθέντασ ὑπ’ αὐτῆσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 33)
ἀλλὰ ταῦτά γε νὴ τὴν Ἀθηνᾶν ὄνειδόσ ἐστιν, ἄνδρεσ δικασταί, τῇ πόλει γιγνόμεν’ ἐπὶ τοῦ βήματοσ, καὶ διὰ τὰσ τούτων ἀπονοίασ ἐπονείδιστον ἤδη τὸ πολιτεύεσθαι παρὰ τοῖσ ἐπιεικέσιν ὑμῶν ἐστιν.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστογείτονοσ Β 22:2)
τοιούτῳ δεσπότῃ λατρεύουσαι καὶ τοιαῦτα πάσχουσαι πλανῶνται κατὰ τὸν βίον ὅσαι ψυχαὶ πρὸσ μὲν πόνουσ δειλαὶ καὶ ἀδύνατοι, δεδουλωμέναι δὲ ἡδοναῖσ, φιλήδονοι καὶ φιλοσώματοι, βίον αἰσχρὸν καὶ ἐπονείδιστον οὐχ ἑλόμεναι ζῶσιν, ἀλλὰ ἐνεχθεῖσαι πρὸσ αὐτόν.
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ δ. 134:1)
κάκιστον καὶ δειλότατον καὶ ὑπὸ τοῦ Μενελάου μικροῦ δεῖν ζωγρηθέντα, γρηθέντα, ὃν λοιδορούμενον ἀεὶ πεποίηκεν, ὡσ μαλθακὸν αἰχμητὴν καὶ ἐπονείδιστον ἐν τοῖσ Ἕλλησι.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΡΩΙΚΟΣ ΥΠΕΡ τοῦ ΙΛΙΟΝ ΜΗ ΑΛΩΝΑΙ. 132:1)
εἰ γάρ τοι δέοι μὴ ὀνομάζοντασ τὸ πρᾶγμα, ὅ ψέγουσι, τὰ καθ’ ἡμέραν συμβαίνοντα δι’ αὐτὸ βλασφημεῖν προφέροντασ, πολὺ πλείω ἂν ἔχοιεν καὶ τῷ ὄντι αἰσχρὰ διὰ πλοῦτον γιγνόμενα, οὐχ ἥκιστα δὲ τὸ παρὰ τῷ Ἡσιόδῳ κεκριμένον ἐπονείδιστον προφέρειν, τὸ τῆσ ἀργίασ, λέγοντεσ, ὅτι σε, ὦ ἄνθρωπε, οὔτε σκαπτῆρα θεοὶ θέσαν οὔτ’ ἀροτῆρα, καὶ ὅτι ἄλλωσ τὰσ χεῖρασ ἔχεισ κατὰ τοὺσ μνηστῆρασ ἀτρίπτουσ καὶ ἁπαλάσ.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΕΥΒΟΙΚΟΣ ἢ ΚΥΝΗΓΟΣ. 140:1)
λέγει γὰρ τίσ τοὔνομα τὸ ἐπονείδιστον βροτοῖσ οὐκ οἶδε Λαμίασ τῆσ Λιβυστικῆσ γένοσ;
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 20, chapter 41 6:2)
οἱ δ’ ἐπιεικέστατοι τῶν Μακεδόνων τὴν μεταβολὴν τῆσ τύχησ ὁρῶντεσ συμπαθεῖσ ἐγίνοντο καὶ τὰσ τῶν ἀκληρούντων συμφορὰσ ἠλέουν, αἷσ τὰ μὲν προσήκοντα καὶ μεγάλα μακρὰν ἀπήρτητο, τὰ δ’ ἀλλόφυλα καὶ πολέμια παρῆν σύνεγγυσ καὶ πρὸσ ἀτυχῆ καὶ ἐπονείδιστον αἰχμαλωσίαν παρώρμητο.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xvii, chapter 36 1:1)
ἀνασωθέντασ μὲν γὰρ αὑτοὺσ διασπαρήσεσθαι κατ’ ὀλίγουσ καὶ περιόντασ ἐν ταῖσ πόλεσιν ἐπονείδιστον ἕξειν τὴν ἐκ τῆσ τύχησ ἐπήρειαν·
(디오도로스 시켈로스, Library, book xvii, chapter 69 7:2)
εἰ δ’ ἀντιπράττειν ἐπιχειρήσεισ σώζειν βουλομένη τὸ σῶφρον, ἀποκτενῶ σε καὶ τῶν θεραπόντων ἐπικατασφάξασ ἕνα θήσω τὰ σώματα ὑμῶν ἅμα καὶ φήσω κατειληφὼσ ἀσχημονοῦσάν σε μετὰ τοῦ δούλου τετιμωρῆσθαι τὴν τοῦ συγγενοῦσ ὕβριν μετερχόμενοσ, ὥστ’ αἰσχρὰν καὶ ἐπονείδιστόν σου γενέσθαι τὴν τελευτὴν καὶ μηδὲ ταφῆσ τὸ σῶμά σου τυχεῖν μηδ’ ἄλλου τῶν νομίμων μηδενόσ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 65 4:1)
καὶ ἐκεῖνα μὲν οὔτ’ ἔχειν καλόν ἐστιν οὔτ’ ἀπολλύειν αἰσχρόν ἐστιν, ταῦτα δὲ καὶ μὴ ἔχειν καὶ ἀπολλύειν καὶ αἰσχρόν ἐστι καὶ ἐπονείδιστον καὶ ἀτύχημα.
(에픽테토스, Works, book 2, Πῶσ ἀπὸ τῶν ὀνομάτων τὰ καθήκοντα ἔστιν εὑρίσκειν. 16:2)
Ὁπόσα ἂν ἀποσκώψῃσ με, τὸν σεαυτοῦ υἱόν, ὦ πάτερ, ἐπονείδιστον ἀποφαίνεισ, μᾶλλον δὲ σεαυτόν, ὃσ τοιαῦτα γεννᾷσ καὶ παιδοποιεῖσ, ἐγὼ δὲ ἀναίτιοσ.
(루키아노스, Dialogi deorum, Πάν, Ἑρμῆσ. 2:10)
ἤδη δὲ καὶ ἐπὶ τὸ πῦρ, εἰ δοκεῖ, μέτειμι καὶ τὴν ἐπονείδιστον ταύτην κλοπήν.
(루키아노스, Prometheus, (no name) 18:1)
ἡγοῦμαι δ’ ἔγωγε καὶ τὸν πατέρα αὐτῷ τὸν τετελευτηκότα, εἴ τισ ἄρ’ ἔστιν αἴσθησισ τοῖσ ἐκεῖ περὶ τῶν ἐνθάδε γιγνομένων, ἁπάντων ἂν χαλεπώτατον γενέσθαι δικαστήν, οὗ τὴν χαλκῆν εἰκόνα ἔκδοτον κατέλιπε τοῖσ πολεμίοισ ἐν τῷ τοῦ Διὸσ <τοῦ> σωτῆροσ ἱεροσυλῆσαι καὶ αἰκίσασθαι, καὶ ἣν ἐκεῖνοσ ἔστησε μνημεῖον τῆσ αὑτοῦ μετριότητοσ, ταύτην αὐτὸσ ἐπονείδιστον ἐποίησε·
(리쿠르고스, 연설, Κατὰ Λεωκράτους 190:1)
ἆρ’ οὐ τούτων μὲν μεταλαβὸν τῶν δοξῶν ὄντωσ σῶφρον καὶ φρόνιμον, ὥσ γε ἐν πολιτείᾳ, γίγνεται, μὴ κοινωνῆσαν δὲ ὧν λέγομεν ἐπονείδιστόν τινα εὐηθείασ δικαιότατα λαμβάνει φήμην;
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Πολιτικός 317:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION