헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ δημάρχουσ ἐποιεῖσθε ἀνὰ ἔτοσ ἕκαστον, οὓσ ἐβούλεσθε, διοισομένουσ ἡμῖν ὑπὲρ ὑμῶν, εἰ δέοι.
(아피아노스, The Civil Wars, book 4, chapter 12 4:7)
ὅτε μὲν γὰρ Πελοπόννησον περιεπλεῖτε, καὶ ἀποβάσεισ ἐποιεῖσθε εἰσ τὴν χώραν καὶ Πύλον ταυτηνὶ κατελαμβάνετε καὶ τἄλλα ἐπραγματεύεσθε, εἴ τισ ἔροιθ’ ὑμᾶσ ἀντὶ τοῦ ταῦτα ποιεῖτε, ἦν εἰπεῖν ὅτι ἠναγκασμένοι καὶ ὅτι βουλομένων ἡμῶν ἡσυχίαν ἄγειν Λακεδαιμονίοισ οὐ συνέδοξεν, ἀλλ’ εἰσ ὅπλα καὶ πόλεμον προὐκαλοῦντο·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ὑπὲρ τῆσ πρὸσ Λακεδαιμονίουσ εἰρήνης 5:3)
ἆρ’ ἐπὶ ταύταισ ταῖσ ἐλπίσι τὴν εἰρήνην ἐποιεῖσθε, ἢ ταῦτ’ ἐπηγγέλλεθ’ ὑμῖν οὗτοσ ὁ μισθωτόσ;
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 52:1)
ἣν μὲν ἀπ’ ἀρχῆσ εἴχετε πρὸσ ἡμᾶσ αἱρ́εσιν, οὐκ ἀγνοῶ, καὶ τίνα σπουδὴν ἐποιεῖσθε προσκαλέσασθαι βουλόμενοι Θετταλοὺσ καὶ Θηβαίουσ, ἔτι δὲ καὶ Βοιωτούσ·
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 250:1)
ἀλλ’ ἐπειδὴ πάλιν ἥκομεν ἐκ τῆσ πρεσβείασ ταύτησ τῆσ ἐπὶ τοὺσ ὁρ́κουσ, ἧσπερ εἰσὶν αἱ νῦν εὔθυναι, οὔτε μικρὸν οὔτε μέγ’ οὐδ’ ὁτιοῦν εὑρημένοι τῶν ὅτε τὴν εἰρήνην ἐποιεῖσθε λεχθέντων καὶ προσδοκηθέντων, ἀλλὰ πάντ’ ἐξηπατημένοι, καὶ τούτων ἕτερ’ αὖθισ αὖ πεπραχότων καὶ παρ’ αὐτὸ τὸ ψήφισμα πεπρεσβευκότων, προσῇμεν τῇ βουλῇ.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 23:2)
παρελθὼν δ’ ἐγὼ πάντα τἀληθῆ πρὸσ τὴν βουλὴν ἀπήγγειλα, καὶ κατηγόρησα τούτων, καὶ ἀνηριθμησάμην ἀπὸ τῶν πρώτων ἐλπίδων ἐκείνων ὧν ὁ Κτησιφῶν καὶ ὁ Ἀριστόδημοσ ἀπήγγειλαν πρὸσ ὑμᾶσ, καὶ μετὰ ταῦτα, ὅτε τὴν εἰρήνην ἐποιεῖσθε, ἃ οὗτοσ ἐδημηγόρησε καὶ εἰσ ἃ προήχασι τὴν πόλιν, καὶ περὶ τῶν ὑπολοίπων ταῦτα δ’ ἦν Φωκεῖσ καὶ Πύλαι μὴ προέσθαι συνεβούλευον, μηδὲ ταὐτὰ παθεῖν, μηδ’ ἀναρτωμένουσ ἐλπίσιν ἐξ ἐλπίδων καὶ ὑποσχέσεσιν εἰσ τοὔσχατον ἐλθεῖν τὰ πράγματ’ ἐᾶσαι.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 24:1)
εἰ δὴ τότε, ὅθ’ ὑμῖν οἰκείωσ ἔχειν ὁ Κότυσ ἐδόκει, ἔγραψέ τισ, ἄν τισ ἀποκτείνῃ Κότυν, ἔκδοτον αὐτὸν εἶναι, πότερ’ ἐξέδοτ’ ἂν τὸν Πύθωνα καὶ τὸν ἀδελφόν, ἢ παρὰ τὸ ψήφισμα τοῦτο πολίτασ ἐποιεῖσθε καὶ ὡσ εὐεργέτασ ἐτιμᾶτε;
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 172:2)
ἴσωσ τοίνυν ἐκεῖν’ ἄν τίσ μ’ ἔροιτο, τί δήποτε ταῦτ’ εἰδὼσ οὕτωσ ἀκριβῶσ ἐγὼ καὶ παρηκολουθηκὼσ ἐνίοισ τῶν ἀδικημάτων εἰάσα, καὶ οὔθ’ ὅτ’ αὐτὸν ἐποιεῖσθε πολίτην οὐδὲν ἀντεῖπον, οὔθ’ ὅτ’ ἐπῃνεῖτε, οὔθ’ ὅλωσ πρότερον, πρὶν τὸ ψήφισμα τουτὶ γενέσθαι, λόγον οὐδέν’ ἐποιησάμην.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 267:1)
ἐγὼ δ’, εἰ μὲν μηδὲν ἐπιγέγονε κατὰ τὸν τούτου λόγον, μένει δὲ τὰ πράγματα τοιαῦτα τοῖσ Ἕλλησιν οἱᾶ πρότερον ἦν, ὅτε πρὸσ αὐτοὺσ Αἰτωλοὺσ ἐποιεῖσθε τὴν συμμαχίαν, ὁμολογῶ πάντων εὐηθέστατοσ ὑπάρχειν καὶ ματαίουσ μέλλειν διατίθεσθαι λόγουσ·
(폴리비오스, Histories, book 9, chapter 32 9:1)
τοῦτο δ’ ἦν, εἰ μὲν ὡμοίωται τὰ πράγματα νῦν καὶ καθ’ οὓσ καιροὺσ ἐποιεῖσθε τὴν πρὸσ τούτουσ συμμαχίαν, διότι δεῖ μένειν καὶ τὴν ὑμετέραν αἱρ́εσιν ἐπὶ τῶν ὑποκειμένων·
(폴리비오스, Histories, book 9, chapter 37 2:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION