헬라어 문장 내 검색 Language

ὁ δ’ ἄρα οὐδὲ τοῦτο ἐκείνοισ παρῆκεν, ἀλλ’ οὔσησ τῆσ ἀποστάσεωσ θαυμαστῆσ ὅσησ καὶ δοκοῦντοσ ἅπαντοσ ἀπηλλοτριῶσθαι τοῦ δέρματοσ, ὠὸν κελεύσασ ἐπιχρίειν οὕτωσ ἰάσατο καὶ συνήγαγε πάντα εἰσ ταυτὸν, ὥστε ὀλίγων ἡμερῶν παρελθουσῶν οὐδεὶσ οἱο͂́σ τ’ ἦν εὑρεῖν ἐν ὁποτέρῳ μηρῷ τὸ φῦμα ἐκεῖνο ἐγένετο, ἀλλ’ ἤστην ἀμφοτέρω καθαρὼ τοῖσ ἅπασι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι α# 16:13)
Χρὴ δὲ ἡρμόσθαι μὲν τὴν κνήμην καὶ τὸν πόδα οὕτωσ, ὡσ αὐτὸσ ἐθέλει, μοῦνον δὲ, μὴ ἀπῃωρημένα, μηδὲ κινεύμενα ἔστω‧ ἰητρεύειν δὲ πισσηρῇ καὶ σπλήνεσιν οἰνηροῖσιν, ὀλίγοισι, μὴ ἄγαν ψυχροῖσι, ψῦχοσ γὰρ ἐν τοῖσι τοιούτοισι σπασμὸν ἐπικαλέεται‧ ἐπιτήδεια δὲ καὶ φύλλα σεύτλων, ἢ βηχίου, ἢ ἄλλου τινὸσ τῶν τοιουτέων, ἐν οἴνῳ μέλανι αὐστηρῷ ἡμίεφθα ἐπιτιθέντα ἰητρεύειν ἐπί τε τὸ ἕλκοσ, ἐπί τε τὰ περιέχοντα, κηρωτῇ δὲ χλιερῇ ἐπιχρίειν αὐτὸ τὸ ἕλκοσ‧ ἢν δὲ ἡ ὡρ́η χειμερινὴ ἐῄ, καὶ ἔρια Ῥυπαρὰ οἴνῳ καὶ ἐλαίῳ καταῤῬαίνοντα χλιεροῖσιν ἄνωθεν ἐπιτέγγειν‧ καταδεῖν δὲ μηδὲν μηδενὶ, μηδε περιπλάσσειν‧ εὖ γὰρ εἰδέναι χρὴ, ὅτι πίεξισ καὶ ἀχθοφορίη πᾶν κακὸν τοῖσι τοιούτοισίν ἐστιν.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 63.5)

SEARCH

MENU NAVIGATION