헬라어 문장 내 검색 Language

ἑτέραν γὰρ ἐγὼ γέγραφα μαρτυρίαν τοῖσ εἰδόσι Τίμαρχον τουτονὶ καταλιπόντα τὴν πατρῴαν οἰκίαν καὶ διαιτώμενον παρὰ Μισγόλα, πρᾶγμα οἶμαι χαλεπὸν ἐξεργάσασθαι ἐπιχειρῶν·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 472)
ἐὰν δέ τισ κτείνων τινὰ τούτων ἀποθάνῃ ἢ ἐπιχειρῶν, εὖ ποιήσω αὐτόν τε καὶ τοὺσ παῖδασ τοὺσ ἐκείνου καθάπερ Ἁρμόδιόν τε καὶ Ἀριστογείτονα καὶ τοὺσ ἀπογόνουσ αὐτῶν.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 160:1)
κατὰ μὲν οὖν τὸ τεῖχοσ οὐδέν, καίπερ ἐπιχειρῶν, ἤνυεν, ἐσ δέ τινοσ ἰδιώτου πύργον ἔρημον, ἐκτὸσ ὄντα τοῦ τείχουσ καὶ τὸ ὕψοσ ἴσον ὄντα τῷ τείχει, νεανίασ ἀνεβίβασεν εὐτόλμουσ, οἳ τοὺσ ἐπὶ τῶν τειχῶν ἀκοντίοισ ἀνέστελλον, ξύλα τε καὶ σανίδασ ἐσ τὸ διάστημα ἐπιθέντεσ καὶ δι’ αὐτῶν ἐσ τὰ τείχη διαδραμόντεσ καθήλαντο ἐσ τὰ Μέγαρα, καὶ πυλίδα κόψαντεσ ἐδέχοντο τὸν Σκιπίωνα.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 18 1:6)
ἐπαινοῦντεσ γὰρ οὐ δεικνύουσιν ἀκριβῶσ ὃ θαυμάζουσιν, ἀλλ’ ὥσπερ ἂν εἴ τισ ζωγράφοσ σῶμα καλὸν καὶ περίβλεπτον ἐπιχειρῶν δεῖξαι διὰ τέχνησ, εἶτα ἀπολείποιτο, πᾶσ τισ ἂν φαίη δή που λυσιτελεῖν μὴ γράφειν, ἀλλ’ ἢ αὐτὸ ἰδεῖν ἐᾶν, ἢ μὴ δεικνύειν αὐτοῖσ ἐπὶ τὸ χεῖρον μιμούμενον, ὣσ δὲ καὶ περὶ ταύτησ μοι δοκεῖ τῆσ πόλεωσ ἔχειν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 2:2)
πῶσ δὲ οὐκ αὐτὸσ ἐξελέγχεται μήτε τὰ ὄντα λέγων καὶ προσέθ’ ἡμᾶσ ὥσπερ τινὰσ παῖδασ φενακίζειν ἐπιχειρῶν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 5:5)
καὶ μὴν οἷσ ἡμᾶσ κἀκείνωσ φενακίζειν ἐπιχειρῶν οἰεί λανθάνειν, τούτοισ οὐδὲν ἧττον ἁλίσκει πονηρευόμενοσ καὶ κατ’ αὐτὸσ σαυτοῦ μᾶλλον ἢ ἡμῶν αὐτῶν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 26:1)
σὺ δ’ αὐτὸν ἐλέγχειν ἐπιχειρῶν οὐ νόμῳ τοῦτο ποιεῖσ, ἀλλὰ κενοῖσ τισι λόγοισ καὶ μύθοισ παράγων, νόμων μὲν καὶ ἀληθείασ καθάπαξ ἀποστατοῦσι, ψεύδουσ δὲ καὶ παρανομίασ μεστοῖσ, κἂν χρησμῶν οὐδὲν ἧττον τούτοισ αὐτὸσ ἰσχυρίζῃ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 28:11)
σὺ δὲ τοσοῦτον χρόνον νοσοῦσαν ἐξ ἀτελείασ τὴν ἐνεγκαμένην ὁρῶν οὔτ’ αὐτὸσ ᾤου δεῖν ταύτησ ἀπαλλάξαι τῆσ νόσου καὶ ταῖσ τῶν λόγων ἐπῳδαῖσ ὡσ εἰκὸσ ὑπὲρ ταύτησ κεχρῆσθαι, ῥᾴδιον ὂν παντὸσ μᾶλλον, τόν τε καλὸν κἀγαθὸν τουτονὶ Λεπτίνην κάλλιστα πάντων καὶ τῇ τῶν θεῶν τοῦτ’ εἰργασμένον προνοίᾳ ἥδιστα ἂν, εἴπερ ἦν, εἰσ τοὺσ Σικελικοὺσ ὤσασ κρατῆρασ, πανταχόθεν ἐπιχειρῶν τοῦτον ἐλαύνειν καὶ πᾶσιν οἷσ ἔξεστι διαβάλλων, ὅπωσ τὸν μὲν, ὦ θεοὶ καὶ νόμοι, δοῦναι δίκην παρασκευάσῃσ, ὡσ δι’ ὧν εἰσηγεῖται τοῖσ πράγμασι δυσμενῆ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 30:7)
νῦν δὲ περὶ ὧν ἤδη νόμον εἰσάγεισ ἀπατᾶν ἡμᾶσ ἐπιχειρῶν, ὡσ ἄρα τῶν βελτίστων ταῦτ’ ἐστὶ τῇ πόλει, τοσοῦτον ἀπέχεισ ὃ βούλει ῥᾳδίωσ εἰργάσθαι, ὡσ καὶ ᾧ μὴ βούλει ῥᾳδίωσ περιπεσεῖν, κακουργίασ καὶ συκοφαντίασ ἀτεχνῶσ ἁλισκόμενοσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 14:6)
ὁ δ’ ἐπιχειρῶν ἠλίθιοσ·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 4 52:4)
"ἣν γὰρ πάντεσ ᾔδεσαν κοινῆσ δαπάνησ κοινὴν τοῖσ βουλομένοισ γιγνομένην, ταύτησ ἐτόλμησεν ὁ φίλοσ εἶναι σοῦ φάσκων ἱερὸν καί τέμενοσ ἱδρύσασθαι καὶ προσαγορεῦσαι τὸν ναὸν καὶ τὸν βωμὸν Πυθιονίκησ Ἀφροδίτησ, ἅμα τῆσ τε παρὰ θεῶν τιμωρίασ καταφρονῶν καὶ τὰσ σὰσ τιμὰσ προπηλακίζειν ἐπιχειρῶν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 67 3:3)
νῦν δ’ ἐπιχειρῶν ἀεί τινι καὶ τοῦ πλείονοσ ὀρεγόμενοσ ἴσωσ ἂν ἐκκαλέσαιθ’ ὑμᾶσ, εἴπερ μὴ παντάπασιν ἀπεγνώκατε.
(데모스테네스, Speeches, Κατὰ Φιλίππου Α 52:3)
ἀλλ’ ὅμωσ ταῦθ’ ὁρῶντεσ οἱ Ἕλληνεσ ἀνέχονται, καὶ τὸν αὐτὸν τρόπον ὥσπερ τὴν χάλαζαν ἔμοιγε δοκοῦσιν θεωρεῖν, εὐχόμενοι μὴ καθ’ ἑαυτοὺσ ἕκαστοι γενέσθαι, κωλύειν δ’ οὐδεὶσ ἐπιχειρῶν.
(데모스테네스, Speeches, Κατὰ Φιλίππου Γ 39:3)
ἀλλ’ ὁ τὴν Εὔβοιαν ἐκεῖνοσ σφετεριζόμενοσ καὶ κατασκευάζων ἐπιτείχισμ’ ἐπὶ τὴν Ἀττικήν, καὶ Μεγάροισ ἐπιχειρῶν, καὶ καταλαμβάνων Ὠρεόν, καὶ κατασκάπτων Πορθμόν, καὶ καθιστὰσ ἐν μὲν Ὠρεῷ Φιλιστίδην τύραννον, ἐν δ’ Ἐρετρίᾳ Κλείταρχον, καὶ τὸν Ἑλλήσποντον ὑφ’ αὑτῷ ποιούμενοσ, καὶ Βυζάντιον πολιορκῶν, καὶ πόλεισ Ἑλληνίδασ τὰσ μὲν ἀναιρῶν, εἰσ τὰσ δὲ τοὺσ φυγάδασ κατάγων, πότερον ταῦτα ποιῶν ἠδίκει καὶ παρεσπόνδει καὶ ἔλυε τὴν εἰρήνην ἢ οὔ;
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 96:2)
φέρε, ἂν δέ τι συμβῇ τοιοῦτον οἱο͂ν ἴσωσ ἤδη τῳ καὶ ἄλλῳ, ἀπαλλαγῇ μὲν ἐκ Θρᾴκησ, ἐλθὼν δ’ εἰσ πόλιν οἰκῇ που, τῆσ μὲν ἐξουσίασ μηκέτι κύριοσ ὢν δι’ ἧσ πολλὰ ποιεῖ τῶν ἀπειρημένων ὑπὸ τῶν νόμων, τοῖσ δ’ ἔθεσιν καὶ ταῖσ ἐπιθυμίαισ ταῦτ’ ἐπιχειρῶν πράττειν, ἄλλο τι ἢ σιγῶντα δεήσει Χαρίδημον ἐᾶν αὑτὸν ὑβρίζειν;
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 78:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION