헬라어 문장 내 검색 Language

οὐκ ἀγνοῶ μὲν οὖν ὅτι πάντεσ, ὡσ ἔποσ εἰπεῖν, τοὺσ μὲν ὑπηρετοῦντασ αὐτῶν ταῖσ ἐπιθυμίαισ ἀποδέχονται καὶ νομίζουσιν οὐ μόνον εὔνουσ, ἀλλὰ καὶ μόνουσ ἄνδρασ ὡσ ἀληθῶσ εἶναι, τοῖσ δὲ σωφρονίζειν ἐπιχειροῦσιν ἀηδῶσ ἔχουσιν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ὑπὲρ τῆσ πρὸσ Λακεδαιμονίουσ εἰρήνης 2:4)
ὅταν γὰρ ἐνθυμηθῶ τίνων αὐτῶν πρότερον πρὸσ Λακεδαιμονίουσ ὄντων τί νῦν ἐπιχειροῦσιν, τῆσ γε παρ’ ὑμῶν βοηθείασ εἰ καὶ μνησθήσονται τὸ παράπαν θαυμάζω.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ α# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων πρῶτος 16:19)
οὐ γὰρ ἄξιοι ὄντεσ τοῖσ ἐντίμοισ ἐπιχειροῦσιν, εἶτα ἐξελέγχονται·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 4 95:3)
ὅπερ καὶ νῦν Λακεδαιμόνιοι ποιεῖν ἐπιχειροῦσιν.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 2 80:1)
οὐ γὰρ ὥσπερ ἔνιοι τοῖσ τυράννοισ ἐπιχειροῦσιν ὁρῶντεσ κέρδη τε μεγάλα καὶ τιμὰσ μεγάλασ οὔσασ αὐτοῖσ, οὕτω καὶ τῶν διὰ φιλοτιμίαν ἐπιτιθεμένων ἕκαστοσ προαιρεῖται κινδυνεύειν·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 5 249:2)
ἀρχὴν γὰρ οὐδ’ ἐπιχειροῦσιν ἐπιτίθεσθαι τοῖσ εὖ παρεσκευασμένοισ.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 7 185:1)
αὐτοὶ μὲν οὖν οὕτωσ ἔχοντεσ ἐπιχειροῦσιν <ἀδικεῖν>, ἀδικοῦσι δὲ τοὺσ τοιούτουσ καὶ τὰ τοιαῦτα, τοὺσ ἔχοντασ ὧν αὐτοὶ ἐνδεεῖσ ἢ εἰσ τἀναγκαῖα ἢ εἰσ ὑπεροχὴν ἢ εἰσ ἀπόλαυσιν, καὶ τοὺσ πόρρω καὶ τοὺσ ἐγγύσ·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 12 17:1)
ἀλλ’ αἰσχυνοίμην ἄν, εἰ τὴν πρὸσ ὑμᾶσ εὔνοιαν παρὰ τούτων φαινοίμην ὠνούμενοσ, οἳ πρὸσ τοῖσ ἄλλοισ εἰσ τοῦτο τόλμησ ἥκουσιν ὥστε καὶ περὶ Ἀμφιπόλεωσ πρὸσ ἡμᾶσ ἀμφισβητεῖν ἐπιχειροῦσιν, ὑπὲρ ἧσ τῶν ἀντιποιουμένων αὐτῆσ οἶμαι πολὺ δικαιότερα λέγειν αὐτόσ.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Ἐπιστολὴ Φιλίππου 29:2)
οὐ γὰρ αὐτοῖσ ἀπεδίδοντο τὴν αὑτῶν ἐλευθερίαν καὶ μεγαλοψυχίαν τῶν ἔργων, ἀλλὰ χρηστοὺσ μὲν ὄντασ ἐτίμων, ἀδικεῖν δ’ ἐπιχειροῦσιν οὐκ ἐπέτρεπον.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 289:5)
οὗτοσ τοίνυν ἐν τούτῳ τῷ νόμῳ φαίνεται κακῶσ ἐπιχειρῶν ὑμᾶσ ποιεῖν δι’ οὗ τοῖσ ἀδικεῖν ἐπιχειροῦσίν εἰσιν αἱ τιμωρίαι.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Τιμοκράτους 296:3)
ἀλλ’ οὐχ οὗτοι, καθάπερ νυνὶ λέγειν ἐπιχειροῦσιν·
(데모스테네스, Speeches 51-61, Πρὸσ Καλλικλέα Περὶ Χωρίου Βλάβης 12:3)
ὥσπερ οὖν τοῦ Ποντικοῦ μέλιτοσ γεύεσθαι ἐπιχειροῦσιν οἱ ἄπειροι, γευσάμενοι δὲ παραχρῆμα ἐξέπτυσαν δυσχεράναντεσ, ὅτι πικρόν ἐστι καὶ ἀηδέσ, οὕτωσ καὶ τοῦ Διογένουσ ἀποπειρᾶσθαι μὲν ἤθελον διὰ πολυπραγμοσύνην, ἐλεγχόμενοι δὲ ἀπεστρέφοντο καὶ ἔφευγον.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΔΙΟΓΕΝΗΣ ἢ ΙΣΘΜΙΚΟΣ. 7:2)
καίτοι ναυκληρεῖν μὲν ἢ δανείζειν ἢ γεωργεῖν οὐδεὶσ ἂν ἱκανῶσ δύναιτο πάρεργον αὐτὸ ποιούμενοσ, πολιτεύεσθαι δὲ ἐπιχειροῦσιν ἐκ περιουσίασ καὶ πάντα ἔμπροσθεν τούτου τιθέντεσ.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΑΡΣΙΚΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟΣ. 44:3)
ὁμολογουμένωσ δὲ καὶ κατὰ τὴν ἀρχὴν οὐδὲν ἔπραξεν ἄδικον οὔτ’ εἰσ πόλιν οὔτ’ εἰσ ἰδιώτην, ἀλλὰ καὶ τοῖσ ἐπιχειροῦσιν αὐτὸν διαφθείρειν χρήμασι χαλεπῶσ ἔφερε καὶ δίκην παρ’ αὐτῶν ἐλάμβανεν.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xiii, chapter 74 19:3)
οὔκουν εἰκὸσ φίλον ὄντα τὸν Δείναρχον τῶν τὴν ὀλιγαρχίαν καταστησάντων τοῖσ καταλύειν ἐπιχειροῦσιν συναγωνίζεσθαι, οὐδ’ αὐτοὺσ Ἀθή νηθε λόγουσ καταλαμβάνειν οἱο͂́ν τ’ ἐστί.
(디오니시오스, De Dinarcho, chapter 11 4:9)

SEARCH

MENU NAVIGATION